Muziekbeleving met passie en filosofie

AudioPaul | 16 januari 2003

Muziekbeleving met passie en filosofie...

Een luisterbezoek bij Ron Ploeger

 

Inleiding

 

 

Het is vrijdag 3 januari, al weer de laatste dag van m`n kerstvakantie, als ik in de auto stap om richting Amstelveen te rijden voor een luisterbezoek bij Ron Ploeger.

Onder de forummers op Hifi.nl is Ron bekend onder de nickname "Callas". Deze naam is afgeleid van Callas-Audio Products, een éénmansbedrijfje, waar door Ron op ambachtelijke wijze audioracks, soundboards, recordclamps en footerpucks worden gebouwd. Eigenlijk heeft hij hiermee van z`n audiohobby een beroep kunnen maken.

Bij een bezoekje aan z`n website, ongeveer een jaar geleden, werd m`n aandacht gevestigd op z`n buitengewoon fraaie high-end set. En na vele interessante e-mail discussies komt het dan eindelijk tot een afspraak voor een enerverende luistermiddag.

 

Dankzij een prima routeplanner kan ik zonder zoekproblemen m`n auto op een parkeerterrein vlak bij het appartementencomplex neerzetten waar Ron met z`n vrouw woont. Vijf minuten later sta ik handen te schudden met Ron en nog eens een minuut later kom ik dan oog in oog met de set, die er in het echt nog imposanter uitziet dan op de foto`s. Ik ben echt heel benieuwd hoe dit nou klinkt, maar voordat dát zover is zijn we al pratend al weer een klein uurtje verder......

 

Setbeschrijving

 

 

De basis van zijn set wordt gevormd door de indrukwekkende Verdier Platine draaitafel. Deze speler is gelagerd door middel van een magneet constructie waarop het 16 kg zware plateau blijft zweven.

Vanwege het zweven zou er, volgens Ron door akoestische invloeden kans bestaan dat het plateau gaat "swingen". Hoewel Verdier hieraan heeft gedacht bij het ontwerp gaat dat volgens Ron nog niet ver genoeg. Daarom heeft hij eigenhandig nog een extra modificatie aangebracht. Ook de voeding van de Verdier is niet standaard meer, Ron heeft de motordrive omgebouwd tot een droge accuvoeding.

De carbon fibre arm is de ACT 2 van Wilson Benesch, deze is gemonteerd op een armbase van purperheart hout.

Het element, de Van den Hul "de Colibri XCW" is een echte special. De body wordt gemaakt uit de Cardas Golden Cuboid, dit is een geselecteerd stuk Myrtlewood welke vervolgens ook in de U.S. tot body wordt gefraisd door een specialist op dit gebied. Daarna volgt transport naar Nederland, waar Aalt Jouk van den Hul er een "custom made" Colibri van maakt.

 

 

De voorversterker is van Cello, de Encore 1 Megohm. De Phono RIAA voorversterker is de Cello RMC met Palette Power suply.

Cello is het merk dat Mark Levinson heeft opgericht nadat hij bij de gelijkgenaamde firma is weggegaan.

Al zijn ideeën en ervaring die hij in de loop van de jaren heeft opgedaan zijn in deze apparatuur gestoken. Als eindversterker worden de Atma Sphere MA-2 MKII OTL buizen-monoblokken ingezet. Deze imposante versterkers leveren 75 Watt pure klasse-A en een AB vermogen van 220 watt en verstoken in rust 1000 Watt per kanaal! Deze OTL`s zijn door hun concept werkelijk

gebalanceerd. Hoewel deze mono`s toch wel enige uren nodig hebben om volledig op klank te komen én ze van een stand-by stand zijn voorzien, zet Ron ze na gebruik meestal volledig uit!

 

En dan de speakers, de Voce Divina Tenore MKIII, het legendarische Amerikaanse merk. Het merk is destijds razendsnel doorgestoten naar de wereldtop 5, maar is momenteel niet meer leverbaar in ons land. De Tenore is een twee-weg systeem, de ingezette units komen van Scan Speak en werden op specificatie voor Voce Divina gemaakt. De kasten wegen ca. 70 kilo per stuk en dat is, gelet op de redelijk bescheiden afmetingen, zeer opvallend. Het geeft aan dat er zeer veel aandacht is besteed aan het voorkomen van trillingen door de kast. Bekloppen van de kast maakt duidelijk dat dit zeer goed voor elkaar is. De Tenore valt af in het laag af bij ca. 40 Hz. Voce Divina heeft hiervoor gekozen als logisch gevolg op het zoveel mogelijk elimineren van kastresonanties. Er kan dan ook, als onderdeel van het totaalconcept, een aparte laagunit worden ingezet, de Basso.


 

Ron had zelfs twee Basso`s in gebruik, maar heeft er om redenen van uitleen nu even afstand van gedaan. Er wordt nu dus geluisterd zonder de Basso`s, die in zijn set hun werk doen van 20 > 45 Hz.

De tweeter van de Tenore zit bovenop de kast in een apart gedeelte, welke onder een hoek van 17 graden is geplaatst met als resultaat een bijna rechte afstraling. Hierdoor kan een ingewikkelde filtering achterwege blijven. De gevoeligheid van de Tenore ligt op 91 dB/1W/m en dat is een hele mooie waarde om ook kleine buizenversterkers voor in te zetten.

 

Ron gebruikt momenteel geen cd-speler in zijn set. Hoewel hij cd-spelers uit de absolute top, zoals Wadia, heeft gehad vindt hij de meeste voldoening in z`n muziekbeleving door middel van een draaitafel.Wel is hij van plan om zich opnieuw te gaan verdiepen in de laatste ontwikkelingen op digitaal gebied.

Ook is aan de overige onderdelen van zijn set veel aandacht besteed. Bekabeling is van Monster, NBS en XLO. Zijn apparatuur is geplaatst in z`n eigen produkt, het Superclamprack. Hierbij is ieder apparaat in het rack door middel van footerpucks vastgeklemd tussen de schappen. Het Superclamprack is met haar enorme gewicht juist gebaseerd op koppeling, en werkt als een resonantie-absorber. Door het inklemmen van de apparaten in het rack bereik je dat de apparaten ook hun eigen resonanties kwijt kunnen. De monoblokken staan op soundboards, gebaseerd op losse schappen uit het Superclamprack.

Muziekbeleving met passie en filosofie

Luisterindrukken

 

 

De set van Ron schept visueel én bij eerdere luisterervaringen met Voce Divina al zeer hoge verwachtingen bij mij. Ik kan me nog goed herinneren dat ik de Tenore`s kon beluisteren in een Amsterdams hotel, zo`n 6 jaar geleden. Er werd een lp van Louis Armstrong en Ella Fitzgerald gedraaid op een topmodel Nottingham Analogue draaitafel en ik heb een half uur met open mond zitten luisteren. Zonder enige twijfel is dit één van de mooiste luisterervaringen uit m`n leven geweest!

Komt Ron zijn set nu in de buurt van mijn herinnering van toen? Zoals ik wel vaker schrijf blijft een luisterindruk een persoonlijke visie, gebaseerd op een eigen "ideaalbeeld". Heel vaak gebruik ik daarbij m`n eigen set als "referentie". Onlangs kreeg ik daar een e-mailtje overvan iemand die me vroeg of mijn eigen set dan dé referentie is. Nee, natuurlijk niet, maar het is wel de set die ik na vele jaren van upgrades, aanpassingen en fijn-tunen heel behoorlijk naar m`n eigen smaak heb weten te krijgen. De enige echte referentie is natuurlijk het live-concert van je favoriete groep of componist. En om die "live belevenis" met dezelfde impact en realisme in je huiskamer te krijgen is natuurlijk een illusie.

 

Maar goed, we gaan luisteren. Soms breng ik eigen muziek mee, maar het leuke van m`n luisterbezoeken is o.a. de persoonlijke muzieksmaak van de betrokkene. Ook dit keer laat ik me dus verrassen.

Als eerste luisteren we naar het Pierre Favre Ensemble - Singing drums. Dit is muziek met veel trommels en bekkens. Er staat hier een grote, realistisch en ongekleurde muzikale afbeelding met zeer strak weergegeven trommels en vlijmscherpe bekkens. Hoewel ik deze muziek niet ken komt alles in goede proporties op mij over en zijn alle instrumenten uitstekend te plaatsen.

 

Als tweede muziekstuk zet Ron een lp van Yello op en draait hiervan het nummer The Rythm devine, ingezongen door Shirley Bassey. Dit nummer heeft erg veel effecten, die met gemak vér buiten de Voice Divina`s treden en soms voor een behoorlijk "schrikeffect" zorgen. Ook nu valt me weer de volledige afwezigheid van kleuring van dit luidsprekersysteem op. De stem van Shirley Bassey staat strak geplaatst tussen de speakers maar zou van mij iets meer body mogen hebben. Zeer indrukwekkend trouwens hoe het achtergrondkoor ineens inzet.

 

 

Daarna wordt de lp KILO van The Nits opgezet, hiervan kiest Ron het bekende nummer "Sketches of Spain". Dit klinkt werkelijk fantastisch, hoe moet ik dit nou beschrijven? In mijn aantekeningen lees ik later termen terug als "holografisch, ruimtelijk, schoon en realistisch". Waarschijnlijk zijn dit weer vage termen voor de gemiddelde lezer, maar laat ik het nog wat toelichten. Er staat op een paar meter afstand voor je een stereo-set te spelen. Maar als je de ogen sluit kun je een enorme "luchtbel" van muziek waarnemen, die de beschikbare ruimte volledig vult. De woonkamer is zeker niet klein (ca. 35 m2) maar is duidelijk te klein voor wat hier gebeurt. De zanger staat vóór de speakers levensecht en in juiste proporties te zingen. Ik word volledig bij de muziek betrokken en voel dat het "kippenveleffect" zich van me meester gaat maken.

 

We gaan verder met de mooie ingetogen portugees-talige muziek van Ana Caram met de lp Rio after dark. Haar stem klinkt zeer natuurlijk en staat luchtig en losjes geplaatst in de kamer. Een alt-saxofoon zorgt voor begeleiding op ongekend fraaie en realistische wijze. Dit is high-end met hoofdletters geschreven! Overigens is voor mij de opname-techniek van dit Chesky-album zeer herkenbaar. Ik heb diverse cd`s van het Chesky-label, waarbij iedere keer de rust en de natuurlijkheid van de opnames opvalt. De Verdier Platine draaitafel doet er met deze lp echter nog een stevig schepje bovenop.

 

 

Ron verzamelt muziek van over de hele wereld, vooral Chinese muziek heeft z`n belangstelling. Hij draait een paar nummers van de lp Yuan van de Guo Brothers. Deze muziek is niet geheel mijn smaak, maar de muziek weet me toch te boeien. Het tweede nummer is opvallend vanwege de Chinese zangstem met toegevoegde galm. De stem staat heel mooi geplaatst op de voorgrond, de galm heeft echter een diepte die gewoon niet meer te meten is!

 

Nu gaan we over naar jazz-muziek. Tot nu toe draaide Ron muziekfragmenten, waarbij het laag mooi strak en ongekleurd is, en waarbij je de onderste basregionen niet erg mist. Het nummer wat hij nu draait van de lp The heat of the heat van basgitarist Kevin Eubanks doet me voor het eerst realiseren dat het laag wel meer druk mag hebben. Door het gemis hiervan mis je een beetje de sfeer en impact van dit soort muziek. De kleine woofers doen hun uiterste best en maken flinke uitslagen, maar een aanvulling in het laag was hier zeker welkom geweest. Ook de begeleidende vleugel mist hier wat body en komt wat helder over.

 

Niet echt m`n smaak maar de 50er jaren countrymuziek van The Weavers - Reunion at Carnegie Hall klinkt levensecht. Ongelofelijk, dat zo`n oude opname, overigens opnieuw uitgebracht op 180 grams vinyl, zo mooi kan klinken. De opname-techniek is, althans voor mij, wel een beetje ongebruikelijk. Tijdens het luisteren probeer ik op papier te schetsen waar de plekken op het podium precies zijn. De zanger staat aan de rechterzijde bij de microfoon en het koor staat links, wat verder naar achteren geplaatst. Je kunt echter de plaatsen van de koorleden onderling ook nog zeer goed bepalen! Als het koor even stopt om de zanger een couplet te laten zingen, hoor je de kuchjes van de koorleden links op het podium en tevens, wat meer op de voorgrond, zacht geroezemoes uit de zaal komen. Dit is echt een heel bijzondere ervaring!

 

 

De middag is al bijna om, inmiddels is het al donker buiten en hebben we geluisterd naar muziek van Andreas Vollenweider, Suzanne Vega en, op mijn verzoek, de Tweede van Mahler. Hoewel ik de lp`s van Vollenweider en Vega zelf ook heb, ontdek ik bij Ron toch weer nieuwe dingen in de muziek. Het doet me nog weer eens realiseren hoe goed een lp eigenlijk nog klinkt, zeker op een topklasse draaitafel met een goed element.

De middag is om en als ik denk een aardig beeld te hebben van Ron`s set, komt hij toch nog met een verrassing. Hij zet een 45 toeren testplaat van Dr. Johnson op die volledig met buizenapparatuur is opgenomen. Dit is een luisterervaring die alle andere van vanmiddag nog eens royaal overtreft. De natuurlijke, ongekleurde en nagenoeg perfecte plaatsing van stemmen en instrumenten is werkelijk ongekend! Wat deze set neerzet op gebied van echtheid, gedetailleerdheid, schoonheid gekoppeld aan een groot en evenwicht beeld is met geen pen te beschrijven. Dat moet je gewoon zelf ervaren!

 

Conclusie

 

Ron z`n set behoort op vele facetten tot het beste wat ik ooit heb gehoord. Het realisme, de ruimtelijkheid, de totale afwezigheid van kleuring, de gedetailleerdheid maar vooral de muzikale betrokkenheid scoren bij mij heel erg hoog. Heb ik ook opmerkingen? Heel weinig, maar soms had ik een beetje het gevoel dat bij bepaalde muziekstukken het timbre iets naar het "heldere" doorsloeg en van mij mag, met name bij jazzmuziek, het laag gerust wat dieper doorlopen. Wat dat betreft kom ik graag terug als Ron nieuwe "Basso" subwoofers voor z`n set beschikbaar heeft.

 

Ron is een filosofisch ingesteld iemand. Muziek is voor hem zijn passie. De rust die hij vindt in zijn beleving van muziek is voor hem van wezenlijk belang. Op dit moment is analoge muziekbeleving met een draaitafel voor hem een fundament van kunnen genieten en jezelf werkelijk laten raken door de muziek. Als we naar de auto teruglopen vertelt hij dat een high-end set ook best wat "drama en attack" mag hebben, de muziek moet je pakken en mag je best eens laten schrikken. Ik denk dat Ron met deze set hierin volledig is geslaagd!

 

De set van Ron:

 

Speakers: Voce Divina Tenore MK III

Eindversterkers: Atma-Sphere MA-2 mk II OTL.

Phono RIAA voorversterker: Cello RMC met Palette power supply.

Voorversterker: Cello Encore 1 megohm.

Draaitafel: Verdier Platine.

Arm: Wilson Benesch ACT 2 carbonfibre.

Element: van den Hul Colibri XCW 0.85 Mv.

Phono-Link: XLO 3.1 Signature .

Interlink: Monster Sigma 2000 XLR. pre/power

Interlinks: Monster Sigma 2000

Speakerkabel: Monster Sigma II

LS-voetje (van Porselein): Audionuts Cable support

Powercords: NBS Statement en van den Hul Mainsstream

Keith Monks record cleaner.

Callas Superclamprack

footerpucks en recordclamp.

 

Beluisterde muziek:

Pierre Favre Ensemble - Singing drums (EMC Records-1984-ECM1274)

Yello - The Rythm devine

The Nits - KILO

Ann Caram - Rio after dark (Chesky JR-28)

The Guo brothers - Yuan

Kevin Eubanks - The Heat of the Heat (GRP 91041)

The Weavers - Reunion at Carnegie Hall

Andreas Vollenweider - Behind the garden, behind te wall, under the tree (CBS-1981-cbs85545)

Suzanne Vega (A&M-1985-A&M LC0485)

Mahler 2e - Bernard Hatink met Concertgebouworkest

Testplaat Dr. Johnson (45 toeren volledig met buizenapparatuur opgenomen)

 

 

Nawoord door Ron Ploeger:

 

Dank je voor je leuke review Paul, en voor je moeite om naar "het westen" te komen...

 

Wat toevallig Paul dat je de toenmalige demonstratie in Amsterdam zo is bijgebleven... ik was het die de demonstratie verzorgde van de Voce Divina`s voor de toenmalige `AudioExchange` van Ernst Neve in Amsterdam. Deze set was toen, overigens volledig Cello voor- en eindversterker inderdaad een belevenis in de veel te krappe hotelkamer... !

 

Natuurlijk is het beluisteren van een bepaalde set er een van luisteren naar de smaak van zijn eigenaar.. De een wil analytisch en extreem detail, de ander wil romantiek en een rijk geluid. Iedereen heeft zo zijn eigen `referentie` kader daarmee. De uitdrukking `het beste ooit gehoord` kun je dan ook weer heerlijk over discussieren.

 

Het was jammer dat juist op het moment voor de AudioPaul review de twee Basso subs niet aanwezig waren. Ik ben bezig het subwoofer systeem verder te optimaliseren, daar komt een Marchand crossover bij en een Electrocompaniet AW-100 eindversterker met maar liefst 80 Ampere piekstroom. Ik nodig je graag uit in de toekomst om dan te ervaren wat 20 Hz `recht` bijdraagt aan de muziek, want dat is uit eigen ervaring niet gering. - De Tenore`s vallen af bij zo`n 40Hz.-

 

Mijn set heeft als kenmerk -denk ik- een enorme betrokkenheid en openheid in de weergave. Ik wil absoluut communicatie tussen de artiest en mijzelf. Ik wil op het puntje van mijn stoel zitten met zweet op mijn voorhoofd van emotie. Mijn set gaat absoluut niet over `mooie geluiden`. Ik ben -niet meer- bezig met mooie en aangename warme klanken. Dan is de inzet van een Croft voorversterker van 500 Euro al voldoende. Natuurlijk is mijn set op een zeker nivo aanbeland, en dat nivo betekent steeds meer en meer dat de opname, persing, uitvoering volledig van belang is voor een ultieme weergave. Je gaat ALLES horen.

Noot van de redactie:

Deze AudioPaul Beluistert is exclusief geschreven door AudioPaul voor HiFi.nl en wordt daarnaast ook gepubliceerd op AudioPaul`s eigen website.