Maxii Energii Maxiimus P16 tachyonenveldgenerator


Werner Ero | 18 maart 2015

Dat we eigenlijk nog maar (heel) weinig echt weten van de elektrosmog om ons heen, bleek onlangs bij mijn test van de Maxii Energii Maxiimus P16. Een compact apparaat wat qua werking ons huidige kennis- en vooral acceptatieniveau zover te boven gaat, dat daardoor al snel allerlei rationele alarmbellen beginnen te rinkelen. Wat het bijna helemaal ongeloofwaardig maakt, is dat ik zelfs mijn eigen verhaal niet eens met begrijpbare theorieën kan staven. Voor mensen die alleen maar geloven in wat ze zelf kunnen verklaren, is dit natuurlijk al meteen een goede reden om hier nu meteen al af te haken. Voor alle andere overgebleven nieuwsgierigen raad ik u toch aan om verder te lezen en uzelf te verbazen dat het schijnbaar onmogelijke, toch uiteindelijk mogelijk blijkt te zijn.

Soms is de oorsprong van hoe een test tot stand komt nog bijna vreemder dan het product in kwestie zelf. Zo ook met dit relatief kleine uit Duitsland afkomstige apparaat wat in eerste instantie door ing. Hans Seelhofer van de Zwitserse firma Fostac is ontworpen om natuurlijke energieën te maximaliseren waardoor een optimaal welzijnsgevoel kan worden gecreëerd. In 2011 werd na het overlijden van Hans Seelhofer de productie van de Maximus overgenomen door Maxxii Energii GmbH uit Duitsland. De naam van het product werd daarbij gewijzigd in Maxiimus. Ron Kemp, de Nederlandse ‘stroomgoeroe’ en eigenaar van Kemp Elektroniks uit Amsterdam, weet dat ik doorgaans een broertje dood heb aan allerlei onzinnige audiofiele verzinsels en zinloze tweaks. Producten die vaak naast een discutabele werking, als ze überhaupt al wat doen, eerder aspecten veranderen dan daadwerkelijk verbeteren. Toch heeft hij het aangedurfd om met dit ogenschijnlijk toch wel erg ‘vage’ product bij mij aan te kloppen voor een diepgaande test.



Wel of niet testen
Mijn eerste contact met Ron over dit testproduct vond plaats begin september 2014. Hij informeerde mij toen per mail over een compleet nieuw product, de Maxiimus P40. Hoewel dit apparaat volgens hem geen lichtnetfilter was, diende het wel ‘even’ in onze meterkast te worden ingebouwd! Nu probeer ik doorgaans altijd zoveel mogelijk voor alle nieuwe dingen die op mijn pad komen open te staan. Maar bij de woorden ‘inbouwen in de meterkast’, realiseerde ik mij ook ineens dat het mij op dat moment nog volledig onbekende product, direct al wel heel permanente vormen aan begon te nemen! Eerst maar eens lezen op de Kemp website wat ik mij bij deze Maxiimus P40 zou moeten voorstellen. Maar hoewel mijn vraagtekens daar in eerste instantie nu niet bepaald kleiner van werden, werd mijn nieuwsgierigheid bij alles wat ik las wel in steeds hogere mate aangewakkerd. ‘What the f.ck’ was hier aan de hand?! Hoe kon zulke behoorlijk omstreden materie ook maar enige invloed op een audiosignaal uitoefenen? Net op het moment dat ik besluit om daar onze strak georganiseerde meterkast niet aan op te offeren, is Ron Kemp mij telefonisch voor. Want naast de permanent in te bouwen P40, blijkt er sinds kort ook een kleinere plug & play variant te bestaan die Maxiimus P16 is genaamd. Het gaat hier om een klein en handzaam tafelmodel met zo’n 70% van de werking van de grotere P40 en die voor alle mobiliteit naast een ophangbeugel voor muurbevestiging, ook is voorzien van een mooie voetplaat en een vast snoer met netstekker. Daarmee is per direct ineens mijn belangrijkste horde genomen en deel ik Ron meteen mee dat ik graag eens met de P16 kennis wil maken.



P16
Een paar dagen later is het dan zover en wordt mij door een transporteur een nogal grote, maar gelukkig niet enorm zware doos overhandigd. ‘Hmm, zo groot zou die P16 volgens mij toch niet moeten zijn?’ mompel ik bij mijzelf terwijl ik het plakband met een mesje doorsnijd. Uit de grote doos komt vervolgens extreem goed verpakt in vele laagjes bolletjesplastic, een platte witte doos tevoorschijn. Naast een grote rode sticker met ‘Vorsicht Glas!’ blijkt na het lichten van de deksel, het inwendig in enkele compartimenten te zijn onderverdeeld. Naast de voetplaat met montageschroeven en een handleiding in het ene compartiment, ontwaar ik tenslotte door het omvouwen van nog enkele kartonnen flappen, ook de goed verpakte P16. Het blijkt om een keurig wit (RAL 9016) gepoedercoat kastje met de maten 32.3 x 18.8 x 6.2 cm en een gewicht van 4,7 kg te gaan. Aan de voorzijde van dit stevige geheel, is een klein glazen venster aangebracht waarop tussen twee accumulatoren een zacht verlichte 12-kantige doorzichtige piramide zichtbaar is. In vergelijking tussen de elders op het internet verkrijgbare P16 exemplaren, wordt door Kemp Elektroniks het apparaat standaard nog voorzien van een mooi Kemp LO powercord met degelijke netstekker en een extra ontstoringscondensator voor het neonlampje van de sfeervol verlichte piramide. Dit transparante 12 facetten tellende object is in 2012 toegevoegd om de negatieve gevolgen van 4G draadloos mobiel internet te harmoniseren. Buiten het insteken van de netstekker kan aan het apparaat niets worden ingesteld.

Eigenschappen

Eén van de allereerste zaken die mij enorm opvallen bij het doorspitten van alle informatie rond dit controversiële product, is dat het niet specifiek voor audiodoeleinden is ontwikkeld. De complete Maxiimus serie blijkt in eerste instantie specifiek te zijn bedoeld om het welbevinden van de in zijn veld bevindende mensen te verhogen door het maximaliseren van natuurlijke energieën. Qua eigenschappen komt het er in een notendop verder op neer, dat de Maxiimus modellen (er zijn er meerdere) energie opnemen uit de permanente elektronenstroom die aanwezig is tussen de ionosfeer en aarde. Het sterke tachyonenveld in de accumulatoren van de Maxiimus dient daarbij als een soort van antenne die elektronen uit dit natuurlijke elektrische veld onttrekt en deze direct in het stroomcircuit inbrengt. Ditzelfde proces verhoogt ook de energie-inhoud van de elektronen, wat weer resulteert in een lager elektriciteitsverbruik. Andere claims zijn dat de Maxiimus modellen de natuurlijke energie in woningen en gebouwen optimaliseert, laagfrequente en hoogfrequente elektrosmog harmoniseerd en wateraderen en andere geopatische stoorvelden herpolariseert.

Hallo, bent u daar nog, of bent u inmiddels al afgehaakt? Heel opmerkelijk is dat ik in verschillende officiële documentatiebronnen tegenkom, dat het werkingsprincipe van de Fostac Maxiimus modellen op dit moment nog niet helder uitgelegd kan worden. Dus is het nu allemaal lariekoek of toch niet? Ik heb het hier uiteraard uitgebreid met de Nederlandse distributeur Ron Kemp over gehad. Net als ik, beschikt Ron ook niet over een diepgaande natuurkundige achtergrond maar heeft hij inmiddels wel enkele natuurkundigen bereid gevonden om na hun eigen evaluatie, de achtergronden in meer begrijpelijke bewoordingen op papier te zetten. Helemaal terecht wat mij betreft want dat in ieder geval de P16 tot bijzondere dingen in staat is, staat ook voor mij al als een paal boven water!

Ron geeft aanvullend nog als terecht commentaar, dat wanneer we bepaalde dingen op dit moment nog niet volledig kunnen verklaren, dit nog helemaal niet wil zeggen dat het apparaat in de praktijk niets zou doen. Het is trouwens goed te weten dat de Maxiimus serie uit meer modellen bestaat dan de P40 en P16. De P 16 is de enige uitvoering waarbij inbouw in de meterkast niet nodig is en die op een los stopcontact kan worden aangesloten. De verschillen met de overige varianten zitten vooral in de afmetingen, en het aantal accumulatoren die de doorsnede van het werkingsgebied bepalen. Dat is 13 meter diameter voor een P16, 35 meter voor de P40 en maar liefst 400 meter voor de industriële M 1250. Andere eigenschappen zijn verder de maximale stroom en het jaarlijks te verwerken elektrische vermogen waarmee een P16 op 8.000 KWh komt, terwijl de enorme M1250 zelfs tot 2.000.000 KWh kan verwerken!



Luisteren
Het geeft best een vreemd gevoel als blijkt dat je als mogelijk eerste audiorecensent ter wereld een nieuw product voor je hebt staan. Een product dat nog nooit eerder door een ander is uitgeprobeerd en zodat alles nog open en blanco is. Maar wat doe je eigenlijk met een apparaat waarvan je eigenlijk helemaal niet zo goed weet wat je ermee moet doet en vooral wat het klankmatig gaat doen? Om dit zo helder mogelijk te krijgen heb ik dit keer heel bewust besloten om in deze eerste ronde enkel met mijn volledige en zeer vertrouwde referentieopstelling te spelen. Met andere woorden gaat het hier dan om de inmiddels overbekende Nederlandse Master Contemporary C luidsprekers van ontwerper Rick Paap. De Italiaanse Unison Research Performance single ended buizenversterker van Gianni Sachetti en de North Star Design cd combinatie (T192 MK II loopwerk met Extremo DAC) van de eveneens Italiaanse ontwerper Giuseppe Rampino. Interlinks zijn single ended Siltech Royal Signature Empress Crown exemplaren, luidsprekerkabels zijn Nirvana SX en stroomkabels Nirvana PC+ aan het cd loopwerk, Kemp Reference aan de DAC en Essential Audio Tools aan de versterker. Dit alles opgesteld in een geoptimaliseerde ondergrondse luisterruimte die is voorzien van drie afzonderlijke audiogroepen en een heel scala aan akoestische hulpmiddelen. Wanneer ik de stekker van de P16 om te beginnen in een willekeurig vrij stopcontact steek, licht de glazen(?) piramide meteen sfeervol op in mijn inmiddels half verduisterde luisterruimte. Ik schuif het soepel lopende deksel van het T192 opzij en plaats op de spindel van het Philips Pro2 loopwerk als eerste één van mijn long time favorieten. Het gaat hier om het voor mij nog immer bezielende en prachtig gespeelde en geregistreerde album Café Blue van de Amerikaanse jazz- en blueszangeres, jazzpianiste en -componiste Patricia Barber. Café Blue (MFSL UDSACD 2002) is een opname van referentiekwaliteit die ik naast een select aantal andere producties, inmiddels zelfs al tientallen jaren gebruik voor zowel muziek genieten als dit soort ‘moeilijke’ vraagstukken. De opname is namelijk naast heerlijke afwisselende muziek, ook opnametechnisch bijzonder goed gelukt. Zo zijn er naast mooie totaalverhoudingen, ook fraaie natuurlijke instrument en stemklankkleuren, is er sprake van een uitmuntend goed gelaagd 3D beeld en is de ambiance zaal/studio indruk van eenzame klasse.



Hij werkt echt!
En dan is het wachten geblazen. De eerste 3 minuten neem ik eigenlijk niets of in ieder geval nog niet veel waar. Maar na 5 minuten begint er heel vaag en heel langzaam wat te veranderen! ‘Krijg nou wat’ zeg ik hardop, het ding doet dus werkelijk wat!! En dat wat wordt na de eerste 5 minuten alsmaar groter, duidelijker en sterker. Het beste kan ik het omschrijven dat de enorme akoestische bel die mijn set in mijn ruimte met een goede opname toch altijd al zo mooi neer kan zetten, nog aanzienlijk verder uitdijt en nog vloeiender en doorzichtiger word. Het is net alsof iemand een soort van virtuele ballon opblaast, waarmee het complete muzikale gebeuren alsmaar grootser, meer betrokken en levensecht wordt. Het mooie is dat de instrumenten en stem zelf, daarbij juist niet worden opgeblazen en zelfs nog wat beter gefocusseerd worden dan zonder P16! Een volgend aspect wat ik als zeer positief ervaar, is dat je als luisteraar minder moeite hoeft te doen om zelfs hele moeilijke en complexe werken te volgen. Ook de articulatie van zang en instrumenten is duidelijk beter te volgen. Wanneer ik als volgende opname de eveneens prachtige en met slechts één paar Bruel & Kjaer 4006 microfoons opgenomen Argentijnse tangomuziek van Será Una Noche (MA Recordings - M052A) afspeel, blijkt dat hoewel het complete frequentiebereik van de behandeling van deze tachyonenveldgenerator profiteert, vooral in het hoge midden- en hoogbereik het nodige verandert. In deze gebieden komt nog eens extra inzicht, verfijning en emotieoverdracht. Terwijl alle instrumenten nog meer hun eigen klankkleuren toegewezen krijgen. Uiteindelijk  staan door al deze verbeteringen alle zes de muzikanten dermate tastbaar en realistisch in de luisterruimte, dat het gewoon griezelige vormen aan gaat aannemen. Wauw, wat een verschil! Dus mensen, wat eventuele metingen later ook uitwijzen, deze Maxiimus P16 werkt absoluut echt en is geen hersenspinsel van mijn verbeeldingsvermogen! Als ik het na weken gebruik verder analyseer blijkt het apparaat een bepaald veld op te bouwen, wat in de dagen erna nog hoorbaar beter en stabieler word. Wanneer dit veld eenmaal voldoende is opgebouwd, blijkt het zelfs mogelijk te zijn om het apparaat één of zelfs meerdere dagen los van het lichtnet te koppelen. Na hernieuwde inschakeling blijkt het veld zich vervolgens weer heel snel te herstellen. Bizar maar waar!

Fine tunen

Hoewel ik in deze volgende fase al volledig overtuigd ben van de bijzonder positieve werking van de P16, wil ik ook graag uitzoeken in welke mate hij reageert op zijn omgeving, andere stroomgroepen en andere set samenstellingen. Na het willekeurig aansluiten begin ik eerst het apparaat in verschillende posities te draaien, het rond mijn set te verplaatsen en uiteindelijk ook in hoogte te variëren. Tot mijn stomme verbazing hoor ik bij iedere parameter die ik verander, meteen een duidelijke interactie op het geluidsbeeld! Zo blijkt voor mijn situatie een opstelling schuin achter mijn Finite Elemente Pagode Reference audiorack onder een hoek van ongeveer 45° op de grond staand en naar mijn buizenversterker gericht, in eerste instantie de beste weergave op te leveren. Met het naar voren- of naar achteren plaatsen van zelfs maar een centimeter of 5, blijk ik de diepteperceptie hoorbaar te kunnen beïnvloeden. Terwijl met meer of minder indraaien, de focus van het stereobeeld op bizarre wijze kan worden gewijzigd! Het is niet helemaal hetzelfde, maar wat ik met de P16 op deze aspecten kan veranderen, lijkt nog het meeste op de resultaten zoals ik die met de bekende DAAD difusor/absorber zuilen van het Italiaanse Acustica Applicata kan bereiken.
Met DAAD’s zijn de resultaten echter wel ‘harder’ of duidelijker omlijnt, terwijl de Maxiimus P16 dit op een meer virtuele manier presenteert. Een volgend aspect dat ik door veel uitproberen heb geleerd, is dat ook de hoogte waarop de P16 wordt geplaatst invloed op de weergave heeft en je hiermee als het ware de sterkte van de werking kan beïnvloeden. Dit is bij mij trouwens ook wel nodig, want op zijn meest effectieve/krachtige positie gaan top opnames heel erg goed, maar kunnen mindere opnamen ook ineens te sterk door de mand vallen. Bij het variëren van de hoogte of de afstand tussen de componenten en de P16, blijkt bij de meest optimale opstelling de invloed van de P16 niet meer als een aparte entiteit te worden opmerkt, maar blijft wel de verbetering van het totale geluid waarneembaar. Laatste hoofdparameter die invloed heeft op de werking van dit bijzondere apparaat, is de polariteit van de stekker. Deze wijziging wijzigt in bepaalde mate de tonale balans en kan net het verschil maken tussen een te nadrukkelijke up-front presentatie of een perfecte totaalintegratie. Qua aansluitmethodiek vind ik de P16 het meest effectief als deze in de buurt van een versterker komt te staan, daarna is een cd loopwerk of streamer het meest gevoelig voor de invloeden, terwijl bij een DAC de positieve effecten het minst waar zijn te nemen.



Overige situaties
De hamvraag is nu natuurlijk uiteindelijk of al deze prachtige eigenschappen alleen met mijn referentiesysteem in mijn eigen geoptimaliseerde ruimte zo sterk waarneembaar zijn, of dat ik het – heel erg belangrijk - ook bij anderen kan reproduceren. Ik koppel de P16 dus los en draag het gemakkelijk te hanteren kastje als volgende voorbeeld naar onze woonkamer. Daar staat een mooie modale set bestaande uit een Naim Nait 5i met CD5, terwijl luidsprekers Wilson Benesch Arc monitoren zijn. Ik plaats de Maxiimus bovenop het langwerpige houtenmeubel waarop ook de televisie staat, stop de stekker in een willekeurig stopcontact en wacht op wat komen gaat. Net als in de luisterruimte moet ik hier ook eerst een poosje wachten tot het veld zich heeft opgebouwd en daarna…? Warempel, het werkt ook hier! Weer hoor ik dat langzaam opbouwen van een groter holografisch stereobeeld, de hogere mate aan vloeiender gepresenteerde low level informatie en het grotere inzicht in de muziek. Extra bonus is hier dat de mate waarin complexe muziek soms wel eens wat dicht kan lopen, duidelijk wordt verlegd.
Ook hier maakt draaien en verplaatsen het nodige verschil, hoewel de waarnemingsgrens wel een stuk lager ligt. Toch blijkt ook hier de P16 zowel voor alle gezinsleden als zelfs ongeoefende passanten waarneembaar te zijn. Het is ronduit fantastisch om de gezichten van deze mensen te zien, die ineens dingen blijken te kunnen horen door een kastje waarvan ze niet eens kunnen vermoeden wat het is en wat het doet! Als laatste sleep ik de P16 nog mee naar een drietal verschillende audiovrienden. Om een lang verhaal wat korter te maken, is de beste illustratie van wat het in deze situaties deed, dat al deze audiovrienden of inmiddels een bestelling bij Ron Kemp hebben geplaatst of dat van plan zijn te gaan doen! Zo duidelijk is het wat dit apparaat aan positieve dingen doet. Als laatste moet ik niet vergeten dat ook het beeld van uw tv er zichtbaar van opknapt! Mooiere kleuren, meer rust en betere low level details is het fascinerende gevolg.

Conclusie
Tot op de dag van vandaag begrijp ik voor een groot deel nog steeds niet hoe het Maxiimus concept nu precies werkt en waarom het apparaat nu zoveel invloed op het geluid kan hebben. Maar wat maakt het uit nu ik voor 100% zeker weet dat ook deze kleine P16 het geluid van iedere set hoorbaar kan verbeteren? Interessant is dat de werking deels door mogelijke beïnvloeding van zowel het lichtnet als door een opgebouwd veld wordt bereikt en dat er door de gebruiker bijna eindeloos en heel dankbaar gefinetuned kan worden. Ik heb in mijn carrière al heel veel tweaks als nutteloos en onzinnig bestempeld, maar daar hoort deze Maxiimus P16 van Maxii Energii dus beslist niet bij. Ik vind de toch best substantiële kosten verhoudingsgewijs zelfs laag voor de gehoormatige winst die je er mee kunt boeken. Voeg daarbij nog dat je het product heel gemakkelijk en zelfs onzichtbaar overal kunt toepassen en ik kan gewoon niet anders dan deze Maxiimus tot meest zinvolle audio accessoire van afgelopen jaar uit te roepen!

Prijs
Maxii Energii Maxiimus P16 € 1.642,-