Review: Sonos Play:5

De inmiddels zes jaar oude Play:5 van Sonos was niet langer competitief met rivaliserende speakers, zoals de HEOS 7 of Bluesound Pulse. Een nieuwe versie brengt veel beter geluid en slimme kamercorrectie.

Als je de oude en nieuwe Play:5 naast elkaar plaatst, dan merk je meteen dat Sonos hard gewerkt heeft aan de nieuwe speaker. De nieuwe Play:5 ziet er helemaal anders uit, meer afgerond, moderner en strakker dan voorheen. Meer luxe ook, want de behuizing lijkt wel uit één stuk. Er zijn geen naden of schroeven te bespeuren, of in ieder geval niet op plaatsen die je bij gewoon gebruik zou zien.



Maar de nieuwe Play:5 kreeg ook qua technologie en drivers heel wat nieuws mee. Je stoot hier wel wat op het beleid van Sonos, die niet graag al te veel onthult over het binnenwerk van zijn producten. Als je door de zwarte grille tuurt met een zaklamp of kijkt naar de exploded view-foto van de Play:5, dan zie je een heel andere driveropstelling dan bij de oude versie. Naar hoeveel vermogen er achter de zes speakers zit, is het echter gissen. De technische ingrepen vertalen zich in elk geval naar een heel andere geluidskwaliteit, dat kan ik je nu al verklappen.

Veelzijdiger
De nieuwe Play:5 kan je zowel horizontaal als verticaal kan opstellen, net zoals bij de Play:3. Er zijn minuscule ‘pootjes’ voorzien aan meerdere zijden, zodat je hem kan plaatsen zonder gevaar voor krassen. Een leuk detail, net zoals de oriëntatiesensor die detecteert hoe je de speaker positioneert, en de output van de speaker aanpast. Bovendien is de Play:5 net zoals de Play:1 geschikt voor vochtige kamers, zoals een badkamer. Hem onderdompelen in het bad blijft een slecht idee, maar van condensatie van de douche zou de Play:5 geen last mogen hebben.

Naast de pauzeknop in het midden van het bedieningspaneel vind je touch-knoppen om het volume te regelen. De fysieke knoppen die we van het model gewend zijn, zijn dus niet meeverhuisd naar de nieuwe versie. Software-updates moeten het op termijn bovendien mogelijk maken om meer te bedienen dan het volume alleen, zo laat Sonos weten. Ook is de Play:5 voorzien van een ingebouwde microfoon, duidelijk ook bedoeld voor de toekomst. Nu heeft het microfoontje namelijk nog geen functie, maar een of twee updates down the line zou je je Sonos zomaar eens met stemcommando’s kunnen bedienen.




Intuïtief
Verbeteringen qua hardware daargelaten staat Sonos uiteraard bekend om de gebruiksvriendelijkheid. Met de 2.0-uitvoering van de Play:5 is dat niet anders. Introducée in de wereld van de streaming gigant of al lang bekend met de mogelijkheden, de Sonos-app helpt je hoe dan ook snel en gemakkelijk door de mogelijkheden. Prettige bijkomstigheid is de dedicated knop aan de achterzijde van de speaker om verbinding tot stand te brengen, zodat de volume- en pauzeknop tegelijkertijd indrukken tot het verleden behoort.

En over prettige bijkomstigheden gesproken, introduceert Sonos een tweede innovatie: Trueplay. Zoals toch als bekend verondersteld mag worden, heeft de ruimte en daarmee de akoestiek een significante invloed op de weergave van de muziek. Om de klanken van je Play:5 wat aan de kamer en bijbehorende akoestiekvariabelen aan te passen, kun je – ook als leek – eenvoudig met Trueplay aan de slag. De applicatie is bedoeld voor algemene verbeteringen van het geluid, niet voor het creëren van een specifieke sweet spot. Maar dat past uiteraard prima bij de filosofie van Sonos. 

Sonos Play:5 - Trueplay

In tegenstelling tot het door velen als lastig ervaren gehannes met bijvoorbeeld Audyssey-microfoons bij het instellen van je home cinema-systeem, werkt Trueplay heel gemakkelijk met je smartphone of tablet. Er wordt een testtoon van 45 seconden uitgezonden, waarbij je als proefkonijn met je telefoon in de lucht door je kamer moet dwalen. Bijgeluiden verstoren de meting, dus het is een vrij serieuze exercitie. Het resultaat zal sterk afhankelijk zijn van de ruimte waar je je Play:5 opstelt, zo bleek ook proefondervindelijk. Zo bleken er in de testruimte geen significante verbeteringen te realiseren, maar was het effect in de badkamer – waar een Play:3 opgesteld staat, waar je de functie ook op los kunt laten – behoorlijk te noemen. Het doffe van de weergever werd vervangen door een serieus gedetailleerder geluid. Een extraatje dus voor reeds bestaande modellen.



Omdat Sonos-modellen aardig wat Digital Signal Processing- of DSP-technologie bevatten, is het mogelijk het geluid digitaal uitgebreid te tweaken, waardoor een dergelijke aanpassing zeker zinvol kan zijn. En achteraf kan de tuning aan de hand van Trueplay altijd weer uitgeschakeld worden, dus het loont hoe dan ook de moeite om het eens te proberen. Een nadeel van deze functie is de beperkte inzetbaarheid: alleen gebruikers met iPhone of iPad zullen deze meting door kunnen voeren, omdat Sonos zich in ieder geval voor nu gericht heeft op de bekende kwaliteit van de microfoons in iOS-toestellen. De exacte karakteristieken en capaciteiten van de microfoon moeten voor Trueplay namelijk bekend zijn. Dat maakt het lastig, zo laat ook Sonos weten, om het ook voor Android-gebruikers mogelijk te maken. Daarnaast is het resultaat zoals gezegd sterk afhankelijk van de gekozen luisterruimte.

Let there be music
Adele’s nieuwe track ‘Hello’ hebben we nu al een paar miljoen keer gehoord – probeer er maar aan te ontsnappen! – wat misschien een goede reden is om hem door de Play:5 te jagen. Wat opvalt is dat de stem van Adele bij de nieuwe speaker veel realistischer klinkt en dat de dynamische overgang naar het refrein moeiteloos door de Play:5 wordt afgehandeld. De hoge tonen die Adele af en toe bereikt klinken glashelder. Kan het nog beter? Tuurlijk, maar in deze prijscategorie blijven wordt dan toch wat moeilijker.



Het overbekende van ‘Hello’ maakt het een dankbaar testnummer. Hetzelfde kan gezegd worden voor de progrock van Mogwai. De oorverdovende muur van geluid die de Schotten weten te produceren, is voor veel goedkope(re) modellen iets teveel van het goede. Niet qua volume, maar doorgaans wel waar het de subtielere elementen zoals de vele gitaarlijnen van de band betreft. De Play:5 stelt daarin echter niet teleur: luider is niet problematischer, en de speaker behoudt zijn controle over de details.

De Play:5 is bovendien ook universeler, dankzij de nieuwe tuning. Je kan meer genres aan de speaker toevertrouwen, en zelfs de bij zijn voorganger vermeden klassieke muziek klinkt vrij aardig – zoals ook blijkt bij de test van de nieuweling versus het originele model. De jongste telg van Sonos springt veel prettiger om met toonhoogte en details, waar de oude Play:5 eerder te kenmerken is als dof en met een bas die meer booming is dan fraai en diep.

Het maakt al met al dat de Play:5 een stuk in de buurt komt van de eerdergenoemde Bluesound Pulse of Deon HEOS 7. Sonos overtreft zelfs in de baslijnen. Twee Play:5-modellen in stereo-opstelling levert voorts een fantastisch resultaat voor een multiroom-systeem. Dan wordt de prijsstelling echter een issue. De 2.0 variant kost namelijk 579 euro (versus 459 voor zijn voorganger), waarbij een set van twee dus ruimschoots voorbij de grens van 1100 euro schiet – en dat geeft te denken. 

Sonos Play:5 - Conclusie

De nieuwe Play:5 is een immense verbetering ten opzichte van zijn voorganger. De bijhorende prijsverhoging vinden we wat minder, maar Sonos levert er ook iets voor. Net zoals andere internationale merken, heeft het bedrijf ook af te rekenen met slechte wisselkoersen. Het betekent wel dat een stereo-opstelling voorbij de kaap van 1.000 euro holt, wat niet weinig is. Zo’n stereopaar klinkt bijzonder goed, maar is niet per se nodig. De vernieuwde Play:5 heeft voldoende vermogen, ook in de bassen, om op zijn eentje een kamer te vullen.



Sonos kan nu opnieuw de vergelijking met de hoogste speakers van Denon en Bluesound aan – al willen we wel eens graag een echte A/B-test doen met die twee. En dan is er nog Trueplay. Om te beginnen is deze functie meer dan de Play:5. Het is een cadeau voor iedereen die reeds een Play-speaker kocht. Of het een meerwaarde levert, zal sterk afhangen van de speaker en waar hij staat. Soms is de impact behoorlijk indrukwekkend, op andere momenten doet het weinig tot niets. Maar hé, het is gratis, je kan het in- en uitschakelen, en het voegt potentieel wel wat toe. Dat vinden we dus prima.