Review: Raumfeld Sounddeck

Tijdens de zoektocht naar beter tv-geluid én multiroom-muziek kom je gauw terecht bij een soundbar zoals de Sonos PLAYBAR. De Sounddeck van Raumfeld is echter net voor mensen die iets compact en hoogwaardig zoeken waar ze hun tv-toestel op kunnen plaatsen.

Raumfeld gooide tijdens de kerstdagen hoge ogen met de Soundbar, een multiroom-soundbar die even goed klinkt als hij er uitziet. Maar niet iedereen wil een soundbar met bijhorende subwoofer. Heel wat mensen geven de voorkeur aan een audio-oplossing waar ze hun televisie op kunnen plaatsen en die je met één kabel kunt aansluiten. En daarom is er nu de Sounddeck, een attractieve soundbase. Qua design haalt de Sounddeck vertrouwde Raumfeld-elementen boven, zoals afgeronde hoeken, een moderne styling en een aluminium voorplaat met wat minimalistische knoppen.

Onder je tv

De Sounddeck is een zogenaamde soundbase, een speakersysteem dat uitdrukkelijk werd ontworpen om onder een televisie te plaatsen. Een speaker die een televisie kan dragen is in bepaalde situaties nuttig, bijvoorbeeld als er geen plaats is om een soundbar op te hangen of te plaatsen voor het tv-scherm. Soundbases zijn ook heel wat dieper (er moet nu eenmaal een tv-voet op kunnen rusten) waardoor het mogelijk wordt om een subwoofer te integreren. Alles zit in één behuizing, in tegenstelling tot soundbars die voor het beste effect vergezeld moeten worden door een aparte subwoofer. En die sub moet je dan ook weer ergens in de woonkamer kwijtspelen. Wie weinig plaats heeft of het gewoonweg discreet wil houden, zit dus goed bij een sounddeck.

Krasbestendig

Je mag de Sounddeck gerust een grote soundbase noemen, met afmetingen van 41 cm diep en 73 cm breed. Hoewel Raumfeld niet publiceert wat de maximale draagkracht is, zegt de fabrikant wel dat de speaker in staat is om de zwaarste platte tv’s te dragen. Met die breedte moet dat ook wel lukken, tenzij je één van die tv’s hebt met pootjes aan de buitenkant. Maar dat is zeldzaam, want de meeste televisietoestellen hebben een centrale voet.

De bovenkant van de Sounddeck is van laminaathout gemaakt en bedekt met een matte verflaag die vrij goed bestand lijkt tegen het krassen. Ons testmodel was uitgevoerd in een trendy matwit, maar je kunt eveneens gaan voor matzwart. 

Raumfeld Sounddeck: Muziek en film

Wat is Raumfeld?

Iedereen doet tegenwoordig wel aan multiroom-streaming. Als je graag muziek wil beluisteren in verschillende kamers van je huis, centraal bediend vanuit één app en met de mogelijkheid om vanaf veel bronnen in elke ruimte iets anders te beluisteren, dan heb je keuze te over. Raumfeld is echter geen nieuwlichter die vorig jaar plots multiroom ontdekte omdat ze zagen dat Sonos er zoveel succes mee had. Het Duitse bedrijf, een spinoff van Teufel, is al sinds 2008 met multiroom bezig.

Dat Raumfeld geen beginners zijn, merk je goed aan het aanbod van multiroom-compatibele producten. Het assortiment is behoorlijk groot en in sommige gevallen gaat het zelfs om tweede generatietoestellen die verbeteringen zijn van eerder modellen. Even opvallend aan Raumfeld is dat ze heel wat speakers aanbieden die echt ogen als hifi – en ook zo presteren. De Stereo M en L bijvoorbeeld, zijn premium-stereosets van twee aparte luidsprekers zoals je bij de concurrentie niet tegenkomt. Echte speakers, zou je kunnen stellen.

Omdat Raumfeld vanuit die Teufel-wortels eerder op hifi gericht was, duurde het lang vooraleer de Duitsers dachten aan oplossingen voor tv-geluid. Vorig jaar verscheen dan toch de Soundbar, een fraaie en forse soundbar met een krachtige subwoofer die toch plat genoeg was om onder je zetel te schuiven. De Sounddeck is een alternatief voor de Soundbar, met een heel gelijkaardige styling en interessant voor mensen die wat minder ruimte hebben.

Met de update die tegen de zomer Google Cast toevoegt, kun je op een Raumfeld-speaker heel wat meer streamingdiensten beluisteren, naast Spotify, Napster en Tidal die nu al ingebakken zijn. Internetradio is daarnaast ook een populaire optie. Raumfeld-speakers spelen bovendien vlot je eigen bestanden af, incluis hi-resbestanden. En aangezien dit een multiroom-systeem is, kun je via de Raumfeld-app muziek laten spelen in verschillende kamers tegelijkertijd of bijvoorbeeld in de keuken een ander liedje beluisteren terwijl je partner in de badkamer het nieuwsbericht via internetradio meepikt.

Muziek en film

Je levert op veel manieren audio aan bij de Sounddeck. De eerste stap is het apparaat aansluiten op een tv. Daarbij kun je kiezen uit HDMI of een digitale optische kabel. HDMI draagt onze voorkeur weg, maar omdat de Sounddeck sowieso enkel PCM-stereo verwerkt maakt het qua geluidskwaliteit niet zo’n verschil uit. Bij HDMI heb je wel het voordeel dat je het volume met je tv-remote kunt bedienen.

De sounddeck bezit verder een analoge ingang (handig voor een cd-speler) en een USB-poort waar je een stick of harde schijf met eigen bestanden op kunt aansluiten. Dat laatste is handig en werkt prima, ook als je wil streamen naar andere zones. Ook een analoog aangesloten bron kun je in een andere ruimte laten horen, maar niet audio van je tv. Daar komt nog een update voor, zegt Raumfeld.

Sluit je de Sounddeck aan op het netwerk, dan komen er nog een heel aantal mogelijkheden bij. Het koppelen aan het netwerk is heel eenvoudig: oftewel steek je een netwerkkabel in of anders volg je een simpel stappenplan in de Raumfeld-app om de Sounddeck te verbinden met je WiFi-netwerk. Raumfeld heeft veel werk geleverd om net die configuratie visueel en tekstueel goed te ondersteunen, echt een vooruitgang ten opzichte van vroeger.

Ik vond het ook bijzonder eenvoudig om via de Raumfeld-app eigen bestanden toe te voegen. Je kunt allerlei bestandstypes afspelen (MP3, WAV, Flac, Ogg Vorbis, ASF, WMA *, M4A met AAC of Apple Lossless, en Opus), of die nu op je mobiel toestel staan, op USB-opslag of een netwerkschijf. 

Raumfeld Sounddeck: Video

Mooie remote

De Sounddeck bedien je via de Raumfeld-app (iOS en Android), die vooral op een tablet echt goed tot zijn recht komt. In de app krijg je aan de bovenkant van het scherm een handig overzicht van bronnen met rechts een kolom waarin je geselecteerde muziek bedient en het volume regelt. De grootste ruimte op het scherm is echter gereserveerd voor het tonen van het muziekaanbod bij de geselecteerde bron.

Maar als je op de zetel naar tv zit te kijken, is een app niet altijd heel handig. De batterij van de smartphone is leeg, hij hangt in de keuken aan de lader… en net dan wil je snel het geluid wat stiller zetten. Daarom is het wel handig dat Raumfeld een afstandsbediening meelevert. Het is een klein ding dat allesbehalve goedkoop overkomt. De remote is gemaakt uit één stuk aluminium, ligt heel solide in de hand en is gewoon heel goed gemaakt. Een afstandsbediening lijkt maar een detail, maar het is een heel tastbare aspect van het product dat je vast en zeker meer zal aanraken dan de Sounddeck zelf. Voor een tevreden gevoel van ownership moet een afstandsbediening gewoonweg mooi afgewerkt zijn – en dat is hier zeker het geval.

Het is wel zo dat als je de Sounddeck via HDMI aansluit op je televisie, je gewoon met je tv-afstandsbediening het volume kunt regelen. De Raumfeld-remote biedt echter wat meer mogelijkheden. Zo heb je vier numerieke toetsen die bij het beluisteren van muziek werken als presets (om bijvoorbeeld je favoriet radiostation meteen te laten spelen) en bij het bekijken van de tv bruikbaar zijn om te schakelen tussen geluidsmodi. De remote is ook de gemakkelijkste manier om te schakelen tussen de verschillende ingangen van de Sounddeck – iets dat via de Raumfeld-app niet kan. Dat is het ene gebrek aan de app: hij ondersteunt niet alle functies van de Sounddeck.

Overigens is bij de Sounddeck iets mogelijk wat tijdens de test van de Soundbar (nog) niet kon: het streamen van HDMI-audio naar andere zones. Zo kun je die voetbalmatch blijven volgen terwijl je even naar de keuken holt voor een biertje.

Frank for president

Raumfeld is bij dit toestel allesbehalve karig geweest met het uitdelen van drivers: de Sounddeck heeft er zes, waarvan vier naar voren zijn gericht en twee aan de zijkanten te vinden zijn. Het zijn identieke breedbanddrivers, die voor het laag stoer worden bijgestaan door twee 30-mm woofers aan de onderkant. Omdat de Sounddeck op kleine pootjes staat, kunnen de lage frequenties toch nog goed ontsnappen. De motor voor dit alles is een 280-watt klasse D-versterker die met voeding en al in de behuizing verwerkt is.

Om de Sounddeck te testen op gebied van tv-geluid, haalde ik de schijf van ‘The Avengers: Age of Ultron’ boven en de Netflix-stream van ‘House of Cards’. Het saga van volksvertegenwoordiger en later president Frank Underwood is verrassend genoeg goed testmateriaal voor een tv-audio-oplossing, omdat het bol staat van dialogen maar dat er ook een rol is weggelegd voor subtiele maar sfeerbepalende synthesizermuziek. Het bewijst wederom dat je altijd iets hebt aan betere tv-audio, ook als je niet houdt van actiefilms en tv-reeksen waar om de haverklap iets ‘boem’ doet.

Bij het bekijken van de video’s schipperde ik wat tussen de Arena- en Theater-modus, want het was moeilijk kiezen tussen de twee. Theater lijkt meer geluid via de zijdelingse speakers uit te sturen, samen met nog wat meer vermogen via de subwoofers onderaan. Het is allemaal kamerafhankelijk natuurlijk, maar ik zou zeker naast het kiezen van een Wellenfeld-modus ook in de equalizer duiken (via de Raumfeld-app) om naar wens wat bij te regelen.

De presentatie van de Sounddeck in spectaculaire scenes, zoals het epische gevecht tussen de Hulk en Iron Man, is behoorlijk spectaculair. Gebouwen storten in en de nodige superheldenvuistslagen worden met veel punch uitgedeeld. Ik blijf me altijd verbazen hoe imposant relatief compacte soundbases zoals deze uit de hoek komen.  

Raumfeld Sounddeck: Conclusie

En muziek?

De Sounddeck pretendeert eveneens een echte muziekoplossing te zijn, dus besteedde ik ook daar de nodige aandacht aan. Teufel (en ook Raumfeld) verdenk ik persoonlijk altijd een beetje een firma van elektronicaliefhebbers te zijn, en daarom opteer ik eerst voor het ‘Furu’-album van Arsenal. En dat klinkt inderdaad behoorlijk machtig op de Raumfeld. De sfeer zit er in! In stereo-modus is het wat meer genieten van een evenwichtige klank, al blijft de basonderlaag altijd wel goed present. Ga ik voor de Arena-modus dan raakt de woonkamer van 5 op 4 op 3,5 meter heel goed gevuld met een wel heel stevige bas. Het is een mooie prestatie voor een wat uiteindelijk een soundbase is.

Bij het ingetogen ‘I see a darkness’ van Bonnie ‘Prince’ Billy is die vette Arena-modus er wat teveel aan, maar door even in de equalizerinstellingen te duiken en de bas wat terug te schroeven klinkt deze duistere klassieker lekker wijds en meeslepend en krijg je de stem van Will Oldham recht voor je geserveerd. Bij een goede klassieke stereo-opstelling is de zichzelf wegcijferende ritmesectie in dit lied wel wat beter gepositioneerd, maar de Sounddeck doet het voor een alles-in-één-apparaat toch wel heel goed.

Conclusie

De Sounddeck is geen goedkope soundbase – en dat kun je in beide betekenissen opvatten. De meeste soundbase-achtige oplossingen situeren zich rond 300-500 euro, heel wat lager dan deze Raumfeld. Een Sony XT-3 bijvoorbeeld, biedt ook heel wat voor de helft van de prijs.

De Raumfeld Sounddeck is echter meer een luxeproduct, dat tot in de puntjes is afgewerkt en ook prima presteert. Bij het bekijken van films zal je versteld staan hoe indrukwekkend de Sounddeck uit de hoek komt, met basprestaties die qua impact en diepte onverwachte hoge toppen scheren. Met de Wellenfeld-stand in stereo of met een bijgeregelde Arena-modus is de Sounddeck ook voor het beluisteren van muziek heel geschikt.

Als de Google Cast-update in juni opduikt, wordt de Sounddeck bovendien heel veelzijdig. Tot dan kun je sowieso rekenen op de belangrijkste diensten en je eigen bestanden. Samengevat: als je inderdaad één compact toestel zoekt om zowel je tv- als  muzieknoden te vervullen, dan zijn er veel slechtere keuzes dan de Sounddeck.