Nordost Blue Heaven


Joop van Nugteren | 26 augustus 2002 | Nordost Cables

In de Zevende Hemel met Nordost

Al enige jaren ben ik actief in een bescheiden audioclub die slechts vijf leden kent. Dat is op zich niets vermeldenswaardigs, ware het niet dat u vier leden zelf ook kent via epistels op deze site. René Smit, Jan de Jeu, Phil van Deijk en René van Es zijn mijn makkers in deze luistergroep. Minstens één maal per maand proberen wij elkaar als clubleden te treffen en tijdens zo’n bijeenkomst is mij gevraagd als gelegenheidsauteur kabel van Nordost aan de tand te voelen. Volgens de heren heb ik er de oren voor en de installatie. Of dat werkelijk zo is, laat ik over aan de lezer te beoordeling. Zelf schat ik mijn capaciteiten als beeldhouwend kunstenaar veel hoger in dan als schrijver. Slechts het touwtrekken van de vier heren heeft mij overgehaald om toch een poging te wagen mijn ervaringen aan het geduldige papier toe te vertrouwen.

Wanneer de portemonnee goed gevuld is geef ik gemakkelijker geld uit aan een versterker of cd speler dan aan een kabel. Telkens wanneer ik een snoer zie van een paar meter, dat dan soms nog meer kost dan mijn cd speler, ben ik geneigd de hand op de knip te houden. Helaas voor mij ben ik er zo langzamerhand wel achter, dat een goede interlink een grotere verbetering kan brengen dan het vervangen van een bijvoorbeeld CD speler. Met die tegenstrijdige gevoelens pak ik op een wolkeloze zaterdagochtend een pakketje aan, gebracht door één onzer trouwe bezorgers van de TPG Post. Het bevat als afgesproken wat attributen van Hifinesse, de distributeur van onder meer Nordost platte luidspreker en signaal kabels. Het pakketje is zo licht dat ik in eerste instantie vermoed niet alles aan te treffen wat is afgesproken. Gelukkig blijken na het openen van de doos alle attributen aanwezig.

Nordost Blue Heaven

Tevoorschijn komt een verassend mooi uitziende set kabels. Blue Heaven Revision II speakerkabels en van hetzelfde type de interconnect, voor mij geleverd in XLR uitvoering. Deze set zal tijdelijk het audio signaal van mijn installatie transporteren tussen de diverse apparaten. In de doos zitten ook een flesje Static Inhibitor ECO3 en wat Aluminium Pulsar Points. Daarover later mee. Nordost vervaardigt zijn kabels grotendeels met de hand. Door een zeer nauwkeurige extrusie van Teflon worden onderlinge invloeden tussen de geleiders voorkomen. Ook vermindert hoorbare vervorming die optreedt door skin-effect en door magnetische interacties. Als gevolg van de lage capaciteit en inductie kunnen Nordost kabels het signaal sneller transporteren. Dat zal een preciezere plaatsing van instrumenten en transparantie in het algemeen ten goede komen. Opvallend detail is dat Nordost zijn kabels specificeert op de verpakking. Aangegeven wordt de soort isolatie, het aantal geleiders, het percentage koper en de dikte van de zilverlaag waarmee de kabels zijn bekleed. De isolatie van Extrusie Teflon en de geleider met 50 micron verzilvert OFC zorgen samen voor een informatie transport dat de relatieve lichtsnelheid tot 93% benadert. Ik garandeer u dat slechts weinig (en wie weet geen andere) kabelmaker in de wereld dat voor elkaar krijgt. Sterker nog, het is zo’n 25% sneller dan andere kabels presteren.

Nordost Blue Heaven

De set

Het aansluiten van de zeer dunne luidspreker kabel, ongeveer 1 mm dik en iets meer dan 35 mm breed, is door zijn soepelheid en perfect passende connectoren een fluitje van een cent. De kabel heeft een minimale lengte nodig van 2 meter. In mijn geval zou dit een flink stuk korter kunnen, echter volgens de importeur kan de kabel niet verder worden ingekort. Iets dat te maken heeft met optredende reflecties in de kabel. De signaal kabels, aangesloten tussen de voor- en eindversterker en cd speler, op zich ook beauty ‘s, zijn net zo dikte en slechts 18 mm breed. De installatie die op dit moment in mijn luisterruimte staat heeft twee digitale bronnen. Een Philips SACD 1000 en een Mark Levinson 390S cd speler. Daarachter als centrale regelunit een Mark Levinson 380S voorversterker. Van hetzelfde merk komt de 335 eindversterker, die als dirigent en stroomleverancier voor de B&W Nautilus 802 fungeert. Referentie kabel is de complete set bekabeling van Array en tijdelijk ook in huis is een set kabels van Siltech. Deels uit de G3 en deels uit de G5 serie. Mijn luisterruimte is een L-vorm. Er zijn weinig rechte vlakken waardoor staande golven niet snel optreden. Dat ideaal wordt ook weer deels te niet gedaan door de smalle poten van de L. De speakers zou ik liever wat vrijer in de ruimte zien. Het audiorek is van eigen hand en bestaat uit natuurstenen platen. Met draadeinden en RVS buizen worden de platen op de juiste hoogte gepositioneerd.

Ik beluister graag muziek

Er is al heel veel over de zin en onzin van kabels geschreven. Belangrijk is dat heel wat aspecten om de hoek komen kijken bij het beoordelen van kabels. Er dient met verstand en omzichtig te werk te worden gegaan. De uiteindelijke bevindingen zijn sterk afhankelijk van de elektronica waar de kabels mee in verbinding staan. Het is dus niet alleen een kwestie van smaak of zoeken naar neutraliteit. Nee, het is het vinden van een synergie met de componenten waarop de kabels worden aangesloten. Is de interlink qua prijsstelling niet in verhouding met de installatie, ook dan kun je een objectief oordeel vaak vergeten.

Het is voor mij in ieder geval duidelijk, dat de bron, versterking en weergevers, (ook weer smaakgebonden) goed met elkaar overweg dienen te kunnen. Is een versterker niet in staat om een speaker goed aan te sturen, dan kan de beste en of duurste kabel daar geen uitkomst brengen en leiden tot een goed resultaat. Op een beurs vertelde een kabel importeur eens, dat de beste kabel geen kabel is. Jammer dat dit in de praktijk niet mogelijk is. Een ieder zou zo aardig wat euro’s in zijn zak houden. De kille werkelijkheid is dat een kabel heel bescheiden en onopvallend het signaal door moeten geven aan de weergevers. Liefst ook nog zonder enige kleuring. En dat kost u dus heel veel euro’s.
 
Volgens Sander, een van de mensen achter Hifinesse, zijn de kabels al ingespeeld dus ik kan meteen aan de slag. Na een verandering in mijn installatie, wil ik meteen de verschillen, c.q. verbeteringen horen. Mijn ongeduld speelt hierbij parten.En ben dan al gauw geneigd te gaan zappen van het ene nummer naar het andere, om zo een snelle impressie te krijgen wat de logé’s zoal te bieden hebben. Daarom Kari Bremnes fluks in de cd lade en spelen. Als deze eerste honger is gestild, meestal uitmondend in een teleurstelling, kan ik pas tot werkelijk luisteren overgaan. In veel gevallen pak ik op zo’n moment een boek of tijdschrift en laat de sound van veel gedraaide cd’s de kamer in vloeien. Na een tijdje geluisterd te hebben met de Nordost kabels aangesloten, valt mij de ruimte op waarin de muziek is opgenomen en een mooie detaillering. Idem een goed strak laag en vooral niet scherp in het hoog. Het is verassend om mijn cd’s te horen in een toch weer andere hoedanigheid. De cd van Roger Waters met als titel Flickering Flame, is een gelimiteerde uitgave van de artiest. Even afgezien van zijn laatste cd In The Flesh-Live, laat Waters voortreffelijke opnames horen. Het eerste nummer van Flickering Flame, Knockin’ On Heavens’ Door, klinkt zeer muzikaal, open en los van de speakers. De stemmen van de zingende dames staan mooi op hun plaats. Rogers staat geheel los zijn koortje, ik heb dat ooit eerder zo gehoord, echter alleen met een kabel combinatie die drie maal zoveel moest kosten. Opvallend is dat bij de ene cd de verandering in positieve zin groter blijkt dan bij de andere. Het is voor mij zo dat de Nordost kabelset gedateerde opnames een flinke push up geeft op bijna alle fronten. De blinkende muziekschijfjes die al een tijdje onder het stof in een hoekje liggen, lijken mij aan te kijken en te vragen om een herkansing. Toentertijd wegens mijn te grote verwachting qua opname aan de kant gezet.

Nordost Blue Heaven

Een mooi voorbeeld daarvan is een oude opname van Leonard Cohen. Een zanger die ik niet te lang kan horen omdat ik anders in een depressie raak. Maar zijn stem in combinatie met Jennifer Warnes klinkt nu echt als muziek in de oren. Zo ook een ouwetje van Q65 uit de jaren 60, het klinkt alsof de cd geremasterd is. Ik moet nu niet gaan overdrijven, maar het maakt mij wel enthousiast, dat de oudere opnames hoorbaar dragelijk uit de speakers komen. Hoe is het toch mogelijk, dat kabels een dergelijk grote invloed kunnen hebben op het uiteindelijke geluidsbeeld. De luidspreker kabels hebben ook nog even een paar duetjes gemaakt in combinatie met Siltech en Array als interlinks. Mijn bevinding is dat als een totale set bekabeld is met Nordost, de kabels beter tot hun recht komen. 
 
Na nog een paar nummers van Holy Cole en Keb Mo, begin ik nieuwsgierig te worden wat de Pulsar points nog toe kunnen voegen aan dit toch al zeer complete en stabiele geluidsbeeld. Het is even goochelen om de fraai afgewerkte Pulsar Points onder de CD speler te krijgen. Als ze eenmaal op hun plaats zitten, staat de CD speler stabiel op de uit twee delen bestaande Pulsar Point. Diverse muziek stukken verder valt het mij op dat deze dragers het beste tot hun recht komen bij forse bas partijen. Bijvoorbeeld met het bekende nummer van Tchaikovsky van de cd 1812 waarop zijn gewelddadige kanonnen zij opgenomen. Opmerkelijk is een keurig los geluidsbeeld, rust en nog iets meer detail en ruimte om de instrumenten. De Pulsar Points komen overigens onder SACD1000 meer tot hun recht dan onder de 390S van Mark Levinson (misschien de ophanging van het loopwerk?). Kortom een aan te bevelen verbetering, realiseerbaar voor weinig geld. Je kunt nog een stapje verder gaan door in plaats van de aluminium de titanium pulsars te nemen. Je mag dan echter wel iets dieper in de buidel tasten. Titanium is veel moeilijker te bewerken dan aluminium. De beitels om dit materiaal te snijden zijn erg kostbaar en slijten hard. In het postpakket trof ik verder nog een flesje ECO 3 vloeistof, dat zoals de folder omschrijft de statische elektriciteit van signaalkabels, netsnoeren en CD’s doet verdwijnen. Ik heb het geprobeerd, maar echt verschil kan ik niet waarnemen. Zou baat het niet dan schaadt het niet opgaan?

End of the line
   
Resumerend stel ik vast dat wij te maken hebben met een importeur die uiterst serieuze producten op de markt brengt. Met heel veel plezier ben ik bezig geweest een goede set, opgebouwd uit topklasse componenten, verder te vervolmaken. De Nordost Blue Heaven behoort zeker tot de subtop van de kabels en ik denk dat het niet blijft bij deze kennismaking alleen. Het smaakt naar meer. Om die reden hoop ik ook nog eens de veel geprezen Red Dawn Revision II kabels in mijn bezit te krijgen voor een test. Tot nu toe voelde ik mij met de Blue Heaven al even in de zevende hemel. Ook de Pulsar Points droegen nog een positief steentje bij aan het geluidsbeeld. Al bleek dat het per apparaat afhankelijk is hoe groot het effect kan zijn. Al met al had ik een set kabels in huis die gezien de prijs behoorlijk zit te snuffelen aan de zijde van high end. Dat echter niet alleen qua prijs maar zeker ook qua prestatie.


Prijzen
Blue Heaven rev. II speaker kabels Bi-wire 2 meter 660 euro
Blue Heaven interconnects 0.6 meter 215 euro
Pulsar Points aluminium 4 stuks 99 euro
ECO 3 kabel en cd behandeling 49 euro

Gebruikte apparatuur

Philips SACD 1000 sacd speler
Mark Levinson 390S cd speler
Mark Levinson 380S voorversterker
Mark Levinson 335 eindversterker
B&W Nautilus 802 luidsprekers
Interconnects van Array, Siltech en Nordost
Speaker kabels van Array, Siltech en Nordost
Kemp netfilter op separate audiogroep
Eigenbouw rek met natuurstenen platen
Accessoires van Nordost