Nottingham Analogue
Nottingham Analogue
Hyperspace met Space arm
Er zijn dagen dat je als auteur gewoon dik mazzel hebt. Zo’n dag had ik toen ik de importeur van Nottingham Analogue benaderde. Hij beloofde mij een draaitafel, maar kwam heel snel op de belofte terug. Het type dat hij in gedachten had was verkocht door een dealer. Of het de duurdere Hyperspace mocht worden. Nou dat is geen probleem. Tweede mazzeldag was toen de speler werd afgeleverd en mijn Linn phono versterker niet geschikt bleek voor het gemonteerde element. Er kwam een Graaf GM-70 uit de auto, die kon ik voorlopig wel gebruiken. Mijn dank was groot, mijn geluk kon even niet op.
Hyperspace en Space arm
Dat geheel staat op een 6 centimeter dikke onderplaat (idem aluminium met HDF) met als doel een volledige ontkoppeling van de ondergrond. Op deze plaat staat ook de motor die met een dikke snaar het plateau aandrijft. Het koppel van de motor is niet voldoende om het plateau te starten. Dat moet met de hand. Draait het eenmaal dan loopt het stabiel. Vergelijk het maar met een treinwagon, haast niet te starten met menskracht maar als hij eenmaal rijdt niet te stuiten.
Nottingham beveelt uiteraard zijn eigen arm aan. In mijn geval was de Space arm gemonteerd. Elke Nottingham arm heeft een éénpunt lagering die geen demping van siliconen behoeft. De arm is wel een knap stuk techniek maar geen schoonheid zoals veel SME armen dat zijn. De afwerking is netjes maar ongepolijst en zeker niet verchroomd. Ruwe bolster en blanke pit. De buis van de arm is van carbon fiber gemaakt dat niet gewikkeld is maar in de lengte richting gelegd om resonanties te dempen. De Space arm is 9 inch lang en eindigt in een aluminium shell. Het instellen van de arm is geen sinecure omdat de azimut van een unipivot lastig instelbaar is. Twee balansarmen zorgen voor de stabiliteit, gekoppeld aan een laag liggend zwaartepunt. Heel fraai vind ik de wijze waarop b.v. de dwarsdrukcompensatie is uitgevoerd. Met een schuifgewicht dat werkt via een hefboom. De bekabeling is puur zilver van voor tot achter. De lift werkt heel nauwkeurig en zakt exact recht naar beneden met precies de juiste snelheid. Wie het oor te luisteren legt hoort niets in de buurt van de arm. Andere spelers hoor je gewoon door de groeven gaan omdat de armbuis resoneert.
De afmeting van de speler is ongeveer 38 x 48 x 25 centimeter (diep x breed x hoog). Het gewicht zal de 20 kilo benaderen of net voorbij gaan. De afwerking is overal op hoog niveau, ook al ontbreekt chroom. Wat er staat is een zeer imponerende speler die zelfs op totale leken diepe indruk maakte.
De set als geheel
Alles aangesloten op een Kemp netfilter, een schone groep en netsnoeren van Kemp, Siltech en Sign Audio. Voorwaar een set om je vingers bij af te likken. Helemaal klaar voor een omvangrijke verzameling vinyl waaruit met veel plezier en met zorg werd gekozen. Zo kwam ik de kerstperiode 2003 gemakkelijk door.
Nottingham Analogue
Een zetje
Als ik een andere opname pak van het zelfde orkest, “De vier jaargetijden” uitgebracht ooit op het Argo label, schrik ik niet van de hoorbare rumble. Hetzelfde heb ik op mijn Garrard en vroeger op mijn Pro-ject. De Nottingham is duidelijker waar de oorzaak kan zitten. Het gestommel is meegeperst in de groef. Luister maar eens naar het orgel, zodra dat stopt zakt langzaam de rumble terug. In de tussengroeven waar geen informatie staat is er geen rumble hoorbaar. Met de Nottingham heb ik het gevoel dat ik luister naar verkeerslawaai dat meegenomen is in de opname. Niet zo verwonderlijk als je weet waar het kerkje St. Martin-in-the-fields staat. Hoe dan ook, wat de Nottingham kan in het weergeven van laagdefintie is het beste dat ik ooit in huis had. Diep en strak. Rijk maar nooit overdreven. Onderzoekend en transparant. Veel klassiek zal nog de revue passeren voor ik doorga naar jazz.
Harry James heeft een fijne opname gemaakt voor het Sheffield label dat destijds zogenaamde direct-to-disk recordings maakte. Rechtstreeks naar master zonder een tape te gebruiken. De opname gebruik ik vanwege de heerlijke bekkens die er op staan en de stuwende drums. Maar evenzeer voor de trompet van Harry zelf. Ik kan de opbouw van de diverse secties in de big band fraai onderscheiden van elkaar en ook binnen de secties de solisten horen. Als Harry inzet met trompet word je stil en kun je slechts luisteren. Soms is de muziek subtiel, soms recht voor zijn raap, soms rauw. Altijd in balans. Ook hier valt het gedetailleerde laag nogmaals op. De ritmische weergave houdt de aandacht vast en maakt het swingend. Meer jazz nu van Keith Jarret. Laat ik volstaan met de mededeling dat de vleugel groot en op maat is, de akoestiek van de zaal niets te raden overlaat en het stampen van Jarret tijdens zijn Köln Concert meewerkt aan het schatten van de podium afmeting. Het is zo makkelijk om vast te stellen dat het zo hoort, maar oh zo moeilijk bereikbaar zonder een optimale draaitafel en speakers die echt laag kunnen gaan. Pas bij Dave Grusin, ook een Sheffield opname, komt mijn eerste bedenking. Er staat een track op “Keep your eyes on the sparrow” en die hoort voluit te spetteren. Dat kan de Nottingham niet helemaal waar maken. Mijn Garrard gaat daar beter mee om, ten koste van andere zaken. Mag ik het zo stellen, de Nottingham neemt voor elke noot de tijd om die noot zo perfect mogelijk weer te geven. Dat geeft een bedachtzaam gevoel. Mijn Garrard is slordiger en haastiger. Ondanks de ouderdom jeugdiger. Dat heeft tot gevolg dat hij zaken lijkt af te raffelen en tegelijk dynamischer overkomt. Spetteren versus nauwkeurigheid. Was er maar een combinatie van beide te vinden. Zet tegen die dynamische onvolkomenheid de weergave van elk instrumentje af, hoe klein ook, en de mate waarin de werkelijkheid wordt benaderd, dan blijkt de Nottingham de winnaar.
Zet de Garrard daar tegenover, met op zich een beter element gemonteerd, en die gaat echt verliezen. Overdreven gezegd is de Garrard scherper, onnatuurlijker en voorzien van minder details. Vooral in het laag. Suzanne Vega is een heruitgave van het Engelse Vivante. De stem van Vega staat mooi naar voren. Een beetje sexy en hees. De zangeres is haast aan te raken. Instrumenten als gitaar en drums staan als heldere sterren aan het firmament. Over ritme en drive geen klagen. In de track “Small Blue Thing” gebeurt echt van alles. De weergave is spannend en indrukwekkend. Over de stuwende bas laat Vega haar hese geluid zwerven. Uiterst sexy.
Is er dan niets aan te merken op de Nottingham. Jawel, maar het is zo onbelangrijk. Neem nu de lift, die laat de naald volkomen recht zakken, heel rustig, soms zo rustig dat hij niet zakt. Dan moet je de lift even helpen. De omvang van de Nottingham is nogal groot. De prijs redelijk boven modaal zeker met de Graaf phono versterker. Soms mis ik dat snelle, dat ruige en spetterende. Heel soms is de bedachtzaamheid en de rust van de Nottingham aan mij niet besteed. Op een opname van Aaron Copland was de vleugel te klein in combinatie met de Polk speakers. Dus systeem tuning is ook hier nog steeds aan de orde. Echter twee platen verder smeek ik mijn vrouw om de Hyperspace toe te mogen voegen aan mijn privé collectie apparatuur. Zelfs als ik de Garrard ervoor zou moeten verkopen. En gelooft u mij, dat zou mij heel, heel erg aan het hart gaan.
Nottingham Analogue
Oh importeur
Uit zelfbescherming heb ik hem uiteindelijk terzijde geschoven, samen met de Graaf. Doe ik dat niet, dan staat er straks een advertentie voor mijn speler in een 2e hands rubriek en ben ik voorlopig blut. In absolute zin is de combinatie Nottingham/Benz/Graaf de vette winnaar uit de reeks spelers die ik eerder in huis beluisterde. In relativerende zin ook de duurste. Maar hij is elk eurodubbeltje waard. Vrijwel zonder enige echte kritiek van mijn kant en met respect voor Tom Fletcher aanbevolen. Oh meneer importeur, haal hem maar niet op, ik leg hem wel onder de kerstboom. Mijn kerstboom wel te verstaan en dan ben jij de kerstman.
Prijzen:
Nottingham Analogue Hyperspace: 3250 euro
Nottingham Analogue Space arm: 990 euro
Combinatie speler en arm: 4340 euro
Benz Micro Glider M2: 885 euro
Graaf GM-70 phono versterker: 4100 euro
Importeur :
Analogue Audio Products
Barteldsgaarde 7
3436 RK Nieuwegein
Tel: 030-6044342
Fax: 030-2383572
Web www.analogueaudio.com
E-mail analogue@planet.nl
Gebruikte apparatuur Garrard 301 motor unit op DIY console met Pro-ject 9” carbon fiber armNottingham Analogue Hyperspace draaitafel met Space arm Benz-Micro Glider L2 low output MC element Benz-Micro Glider M2 medium output MC element Linn Linto phono amp Graaf GM-70 phono amp Teac VRDS-T1 CD loopwerk met Trichord Clock 2 Monarchy Audio DIP Mk 2 anti jitter box Assemblage D2D-1 sample rate converter Apogee Mini-Dac d/a converter Musical Fidelity Elektra E50 tuner Marsh Sound Design MSD P2000b voorversterker Marsh Sound Design MSD A200s eindversterker JMlab Electra 926 luidsprekers Polk RTi 12 luidsprekers JMlab Electra SW900 actieve subwoofer Interlinks analoog: Siltech Mxt Professional Series New York, Siltech SQ-88 Classic cinch en XLR Interlinks digital: Apogee Wide-Eye LS-kabels: Siltech LS-110 Classic Accessories: Kemp Elektroniks Power Source netfilter, ferriet clamps, Standesign Saturn 5 audio meubels, Target VW1 wandbeugel, Master Base Mbase/1 plaatjes, Acoustic Analysing TVA dempers, Kemp, Lapp, en rubber netsnoeren, Siltech SPX-30 Classic netsnoeren, Sign PC-150 netsnoer, WBT stekker materiaal, separate audiogroep |