The Plastic Ono Band – Live Peace in Toronto 1969
Zou het zo zijn dat liefde blind maakt? De combinatie John Lennon en Yoko Ono maakte niet iedereen even blij. Het luidst geklaagd werd door de fans van eerstgenoemde, maar ook voor de performancekunstenares Yoko Ono is het maar de vraag de koppeling van haar werk aan dat van haar echtgenoot een gelukkige was. Niet iedereen zal het met me eens zijn, maar ik vind haar bijdrage aan dit concert veel interessanter dan die van Lennon.
Als gezegd, interessant is vooral kant twee van de LP, door Lennon aangekondigd met “and now Yoko is going to do her thing all over you”. Dat was niets teveel gezegd.
De 17 minuten geschreeuw, gekerm en gesmeek zijn niet bepaald laagdrempelig vermaak, maar maken grote indruk. Don’t Worry Kyoko heeft een stevige rock groove als basis, in John John (Let’s hope for peace) wordt de begeleiding gevormd door een muur van gitaarfeedback, alsof Sonic Youth al in 1969 actief was. De altijd zwaar ondergewaardeerde Ono gaat door merg en been, net als bijvoorbeeld Greetje Bijma en Meredith Monk, meesteressen van vocale experimenteerzucht.
Dat het solowerk van John Lennon opvallend rijk vertegenwoordigd is in de catalogus van Mobile Fidelity SoundLab zal vast te maken hebben met een combinatie van liefhebberij en toegang tot de originele mastertapes. Deze opgeknapte live-opnamen verschenen onlangs op 180 grams vinyl en tevens op een audiofiele 24 karaats gouden CD, besproken door collega Jan de Jeu die tot een heel ander oordeel komt. Als extraatje wordt er bij de LP een John & Yoko kalender 2007 meegeleverd met foto`s en teksten die een beeld geven van de typerende humor van het tweetal. Het concert is ook te zien op een DVD die werd uitgebracht onder de titel Sweet Toronto.
Aanvullende informatie:
Label: Mobile Fidelity Sound Lab