Hundstage
Hundstage
Er zijn zes verhaallijnen, waarvan er twee elkaar kruisen als een een wanhopige vertegenwoordiger in alarmsystemen de toch wel redelijk gestoorde vrouw treft die voortdurend irrelevante top-tien lijstjes ten beste geeft, van de beste supermarkten, de populairste huisdieren of seksuele standjes. Ze lift steeds vanuit het winkelcentrum mee met mensen, om ze vervolgens te bestoken met impertinente vragen, net zo lang tot ze uit de auto wordt gegooid. Er is een echtpaar dat lijdt onder het verlies van een dochtertje. Het stel leeft letterlijk langs elkaar in de steriele villa die een scheiding in de weg staat. De vrouw vlucht in seks, de man tennist voortdurend tegen de muren, wat een gezellige combinatie is.
Een oude man, die zichzelf van de wereld heeft afgesloten, laat zijn huishoudster voor hem strippen. Een meisje wordt geslagen door haar gewelddadige en ziekelijk jaloerse vriend. Last but not least is er een vrouw die zich vreselijk laat vernederen door haar minnaar, die ook nog een leuke vriend meebrengt. Het melige liedje La Cucaracha klinkt na het zien van Hundstage nooit meer als voorheen.
Typisch dat met name kunstenaars uit Oostenrijk zo uitermate fanatiek zijn in het genadeloos fileren van de burgerlijke maatschappij. Bekende voorbeelden zijn filmmaker Michael Haneke en de schrijvers als Thomas Bernard en Elfrida Jelinek, wiens Die Klavierspielerin zo prachtig als La pianiste door Haneke verfilmd werd (https://hifi.be/recensies/1501). De fenomenen die in hun werken op de hak genomen worden ontbreken ook buiten Oostenrijk bepaald niet, maar leiden juist daar blijkbaar tot heftige reacties.
Speciale aandacht wordt opgeeist door de superstrakke fotografie. De mensen, lelijk maar zelfgenoegzaam in hun volkomen anonieme omgeving, leveren onvergetelijke plaatjes op van een totale leegheid. De eindeloze rijen volkomen identieke saaie huizen in de nieuwbouwwijken dragen sterk bij tot een vervreemdend effect.
DVD
Distributie : Filmmuseum www.filmmuseum.nl
Label : Filmmuseum/Filmfreak
Website film: www.hundstage.at
Oostenrijk, 2001, speelduur 121 minuten
Regie: Ulrich Seidl
Scenario: Ulrich Seidl, Veronica Franz
Productie: Helmut Grasse, Philippe Bober
Camera: Wolfgang Thaler
Montage: Andrea Wagner, Christof Schertenleib
Met: Maria Hofstatter, Georg Friedrich, Erich Finsches, Alfred Mrva
Beeld: 16:9, anamorf
Geluid: Dolby stereo
Extra: kort interview met Ulrich Seidl