Mobile Fidelity OML-2
Luidsprekers van Mobile Fidelity. Inderdaad, het bedrijf dat zich heeft toegelegd om vanuit de kelders en archieven van platenmaatschappijen kostbare schatten in de vorm van mastertapes op te duiken.
Met de schatten onder de arm gaan de technici naar hun Sound Lab om van de originele master een heruitgave op LP, CD of SACD te maken. De resultaten zijn vaak verbluffend en laten horen dat ‘toen’ heel goede opnames zijn gemaakt.
Tijdens het proces om van een oude mastertape een nieuwe, oneerbiedig gezegd, opgelapte versie te maken moet er veel geluisterd worden. Om aan deze wens te voldoen, heeft Mobile Fidelity, kortweg MoFi, het heft in eigen hand genomen en eigen luidsprekers mee ontwikkeld. Het resultaat is de Original Master Loudspeaker serie. Naast de kleinere OML-1 twee-weg weergever wordt nu ook de vloerstaande OML-2 in Nederland geleverd.
De OML-2 is een ranke verschijning als ze bij ons wordt afgeleverd. Uitgevoerd in super hoogglans walnoten fineer en voorzien van een zwarte plint is de eerste aanblik heel prettig. Met een hoogte van 96,5 cm, een breedte van 20 cm en een diepte van 47 centimeter valt de in China gefabriceerde Amerikaan mede door het smalle front met afgeschuinde hoeken weinig op.
Achter het zwarte doek bevinden zich van boven naar beneden een 3,18 cm tweeter met zijden dome, een tweetal 16,5 cm middentoon/woofers en daaronder een kleine poort. De bovenste van de twee grotere conussen is via het wisselfilter bestemd voor het gebied van 300 Hz tot 3 Khz. De onderste mag het gebied van 35 tot 300Hz als woofer geholpen door de poort verzorgen. Als materiaal voor de conussen is gekozen voor een combinatie van Mica en Kevlar die voor voldoende stijfheid moet zorgen. Zonder doek trouwens, ziet de OML-2 er nog beter uit, we laten het eraf.
Aan de achterkant zitten twee paar aansluitingen die geschikt zijn voor zowel blanke draad, banaanstekers als spades. Deze opstelling maakt bi-wiring mogelijk terwijl jumpers zijn meegeleverd wanneer single-wiring gewenst is. Aan de onderkant is een luikje aangebracht dat leidt naar een ruimte die te vullen is met zand of een ander zwaar en dicht materiaal. Hiermee is een steviger plaatsing op de ondergrond te verwezenlijken door het gewicht van 27 Kg wat te verhogen. Let dan wel op dat de spikes ook dieper in de ondergrond dringen. Wanneer de kast wordt beklopt blijkt deze niet echt dood te zijn. Een zekere mate van ‘holheid’ is te ontdekken.
Volgens de specificaties heeft de OML-2 een rendement van 84dB wat als heel laag is te bestempelen. In de praktijk zal het rendement nog wel lager blijken. Een stevige versterker die aardig wat stroom kan leveren is dus op zijn plaats. Aan de andere kant is de nominale impedantie gespecificeerd als 6 Ohm wat redelijk vriendelijk is als deze niet teveel fluctueert met het signaal.
Omdat de poort aan de voorzijde zit, is de plaatsing van de OML-2 niet erg afhankelijk van ruimte achter de weergever. Dichtbij de muur is geen probleem en dan uiteraard met voldoende afstand tot de zijmuren. We stellen de OML-2 op met 50 cm ruimte tot de muur er achter en een toe-in van 10 graden. Zo komt het kruispunt net achter de luisterpositie te liggen.
Omdat het rendement vrij laag is gebruiken we de Moscode 401 HR, een hybride buizen/transistor versterker van 200 W per kanaal als eindversterker en sluiten deze bi-wired aan met Crystal Cable. Als voorversterker dient de voortrap van een Audio Note Meishu en als bron of de Metronome CD3 Signature, een CEC 5100 met Audio Note DAC of een Philips DVP 5500S. Bekabeling is van het al genoemde Crystal Cable, Stealth Indra, Bocchino en Virtual Dynamics.
het beluisteren waard
Als alles is aangesloten kan het luisteren beginnen. De weergevers zijn al ingespeeld door de importeur, maar we geven ze nog even een flink aantal uren zonder er echt naar te luisteren. Ook al draaien ze een tijd als ‘achtergrond’, het valt op dat ondanks het lage geluidsniveau er voldoende laag en hoog in het geluid aanwezig is.
Dan het echte luisteren. Bassist Avishai Cohen mag beginnen met Feediop van de cd At Home (Tazdaz). Hier valt op dat de OML-2 een zeer rijk en groots geluidsbeeld neerzet. De afgevlakte hoeken van de kast naast de tweeter en het kleine hoorntje van de tweeter deden al een flinke spreiding vermoeden en het luisteren maakt dit waar. De bas is hier niet echt heel diep, maar wel vol zonder enige boem. De elektrische bas van Dean Peer’s Air Circus #1 op Think (Turtle) is romig terwijl de scherpe boventonen keurig in balans blijven. Een moeilijk stuk met extreem lage tonen is Barca Solaris van het Hadouk Trio op Live at FiP (Melodie) laat duidelijk horen dat er een piek in de weergave zit zo tussen de 50 en 100Hz. Dit maakt het geluid wat ronder en voller dan strikt neutraal, maar wel heel aangenaam.
Bij meer akoestische stukken als Feu de Bengale van Misia op Drama Box (Coast to Coast) of Pugliese & Piazzolla’s La Yumba op Finally Together (Lucho) geven meer prijs van de afstelling van de OML-2. Ook hier de iets aangezette midden bas terwijl het midden gebied een beetje achterblijft in geluidssterkte. Solo piano zoals Yoram Ish-Hurwitz vertolking van Chapelle de G. Tell van Liszt op Turtle wordt onder meer door de genoemde voicing groots neergezet.
De OML-2 is geen neutrale weergever, zeker niet. Dit is absoluut geen schande. Het is een keuze. Zo kun je met een redelijk bescheiden formaat weergever toch een fors geluidsbeeld neerzetten. Door het midden iets terughoudend te laten zijn, komen details meer naar voren in het hogere frequentiebereik, echter zonder overdreven helderheid die al gauw tot schreeuwerigheid kan leiden. Als versterker is het aan te raden om naast voldoende power, 40 Watt is toch wel nodig, ook vooral naar controle te kijken. Een versterker die te weinig controle in het laag heeft kan de OML-2 wat flodderig laten klinken. Is aan deze voorwaarden voldaan dan is de OML-2 met zijn capaciteit om een heel rustige afbeelding neer te zetten met genoeg detail en wanneer nodig er stevig tegenaan kan gaan, een luidspreker die het beluisteren waard is.