Totem Mite

Kan een monitorspeaker ondanks haar proportionele beperkingen een compleet geluidsbeeld neerzetten? Als we de wetenschap direct moeten geloven haalt een monitor het niet bij een vloerstaande luidspreker, maar vanwege persoonlijke voorkeuren en – vaak - bijkomende wensen op het gebied van esthetica is een monitorspeaker gemakkelijker toe te passen in ons interieur. Dat we dan wellicht iets moeten inboeten aan het laag is dan een kwestie van persoonlijke smaak, en kan al naar gelang worden opgelost door middel van een niet in het oog springende subwoofer. Hifi.nl luistert voor u en concludeert.


Voor mij staan de Mite’s van het Canadese Totem. Het gaat om de kleinste telg uit het brede assortiment van dit luidsprekermerk. Een compacte monitor, met een naam die -zoals bij alle Totem’s- een knipoog is naar de leefwereld van de autochtone inwoners van Noord Amerika: de indianen. Een Totem is een entiteit dat een individu kiest en hem dan gedurende zijn of haar leven gidst. De naam Mite knipoogt naar een klein dier (mijt) en naar macht of kracht.

Met zijn 27 centimeters hoog en 15,2 breedtecentimeters is de Mite echt niet groot te noemen. Toch liegt het geheel er totaal niet om; de MDF kersenhouten kast weegt 3,8 kilogram. De Mite heeft een gevoeligheid van 87dB/W/meter en levert een maximale geluidsdruk van 102dB. De versterker moet wel in staat zijn om minimaal 80 Watt bij 8 Ohm te leveren, mijn advies ligt zelfs nog iets zwaarder. De bijgeleverde zwarte stands van het merk Partington passen goed bij de Mite’s, in welke kleurstelling dan ook. De vier holle buizen zijn naar wens te vullen met loodkorrels of zilverzand, wat het geheel nog “doder” maakt. De stands worden geleverd met spikes. Ook krijg ik van importeur Joenit een tri-wire versie van hun eigen Tress kabel, netjes afgemonteerd met WBT banaanstekkers. Deze getwiste kabel bestaat uit een traag getrokken 1,8mm² verzilverde zuurstofvrije koperdraad, geïsoleerd met een dikke laag Teflon.


Plaatsen en aansluiten

Ik stel de speakers op met een tussenruimte van zo’n drie meter, aangestuurd door mijn combinatie van een Denon receiver, die als voorversterker dient, een Rotel RB1070 eindversterker en als loopwerken mijn Bluenote Piccolo met een B5mkII arm en een Goldring Eroica LX MC-element, Bluenote Phono1 phonopre en een Denon DVD-2900. De Tress kabel sluit ik aan in bi-wire. Het laag voorzien van een dubbele ader en het hoog van een enkele. Na een week flink meedraaien in mijn opstelling, de Mite’s hebben nu zo’n 100 speeluren achter de rug, ga ik serieus luisteren. Het geheel kan mij helemaal niet bekoren; het geluid blijft letterlijk “kleven” aan de speaker, en er is niets te merken van het spectaculaire geluidsbeeld en de perfecte plaatsing die de bijgeleverde brochure me heeft beloofd. Een verandering van bekabeling of het anders opstellen van de luidspreker levert ook niets op.

Ik besluit de Mite’s langer te laten inspelen. De tweeweg monitoren komen nieuw uit de doos en hebben dus voor deze recensie geen enkel speeluur gehad, dus gun ik ze het voordeel van de twijfel. Na anderhalve week nog ga ik nog eens kritisch zitten luisteren. De speakers hebben nu alles met geluid ondersteund wat maar mogelijk was, zelfs voor televisie-uitzendingen als het nieuws zette ik ze aan. Het levert een totaal ander plaatje op; er is sprake van emotieoverdracht, ik herken stemmen en plaatsing. Ik plan een rustige avond alleen met de Mite’s.

De Luistersessie

Een druilerige zondagavond geeft mij altijd een verlangen naar een goed stuk muziekgenot. Het kon dan ook niet beter uitkomen dan op deze avond te gaan luisteren naar de Mite’s. Een flinke stapel software voor me belooft een goede avond, vergezeld door Totem. Wende (Snijders) bijt het spits af met haar met prijzen overladen debuut CD Quand tu dors. De titelsong staat op, waar duidelijk naar voren komt met welke passie en verve Wende haar melancholie naar voren wil brengen. Achter en om haar heen zweeft het Metropool Orkest dat duidelijk het rauwe venijn in de stem van Wende verzacht met een romantische zweem van blazers en strijkers. De Mite’s geven een fijn en samenhangend geheel van goed plaatsbare onderdelen van het geluid weer, met duidelijk naar voren geplaatst Wende’s heldere, licht-hese vocalen, zonder een spoor van scherpte.

Ik vervolg mijn luistersessie. Op SACD speel ik een vioolconcert in A mineur van de componist Alexander Glazunov. Deze mooie compositie op het Pentatone label wordt prachtig uitgevoerd door Julia Fischer. Het timbre van de houtsoort van haar klankkast in combinatie met de trillingen die de strijkstok op haar snaren veroorzaakt is duidelijk hoorbaar. Een geoefend oor zou direct de soort en de bouwer van het instrument kunnen herkennen. De hoge uithalen zijn zelfs op een harder geluidsniveau prettig en open voor de luisteraar, en ik kan mij prima vinden in de eerder genoemde belofte van de Totem brochure. Om de speaker wat meer uit te dagen ligt hierna de SACD Vespertine van de IJslandse Björk in de lade van mijn speler. Ik kies het artistieke Cocoon, een track met een kakofonie aan kraakjes en tikjes als percussie. Zonder enig dichtslibben in het hoog wordt de wat iel afgemixte stem van Björk voor de luisteraar neergezet als op een presenteerblad. Ze staat zo dichtbij dat je zou willen wegduiken om niet de spetters speeksel op te moeten vangen die de microfoon missen. Niet alleen diepte, maar ook breedte valt positief op, want alle kraakjes en tikjes lopen vanuit het midden tot links en rechts ver buiten de luidspreker. Het laag is voor dit formaat speaker vol te noemen en ik betreur geen enkel moment dat mijn subwoofer niet meespeelt. Op de CD Catching Tales van Jamie Cullum staat het rustige I only have eyes for you. Ook hier wordt het makkelijke en brede klankkarakter van de Mite’s op heldere wijze weergegeven. Ondersteund door een elektronische beat en een sporadische diepte-echo op Jamie’s ondeugende stemgeluid geven de Mite’s helder en eerlijk weer wat hen geboden wordt.

Als ik overstap op LP kies ik voor Katie Melua’s Piece by piece; een album dat ik al vaak in mijn cd-speler heb gehad. Toen ik hoorde dat er een –helaas op 5000 stuks- gelimiteerde 180 grams uitvoering van dit album uitkwam op het label Dramatico was ik aangenaam verrast. Het mooie en rustige Blue shoes levert een heerlijke sound op over de speakers. Iets minder vol in het midden-hoog, maar zeer acceptabel. Het geheel wordt gepresenteerd met een licht romantische vleug. Wederom is ook de stem erg goed plaatsbaar in het geluidsbeeld, zonder in te boeten aan homogeniteit. Al wordt Katie overal grijsgedraaid, ik blijf genieten van haar stemgeluid, dat wordt gecomplementeerd door een goede weergave. Vanwege laagweergave heb ik de LP van Pet Shop Boys getiteld Nightlife klaargelegd. Aangezien ik zelf vloerstaande speakers bezit en de plaat goed ken, is een vergelijk met een monitor als de Mite goed te maken. Hier komt goed naar voren dat een speaker met een kleinere omvang toch iets laat liggen ten opzichte van speakers met meer kastruimte. Een logische beperking.

Zonder me te storen speel ik de track For your own good. De stemmen van de heren Lowe en Tennant zijn als bij een concert natuurlijk en zuiver, maar ik kan me zo indenken dat fervente liefhebbers van diepere laagweergave, dat hoort bij deze muzieksoort toch wel iets zullen missen. Zeg maar de geluidsdruk die een grote woofer kan veroorzaken in de luisterruimte. Als je als luisteraar toch meer bas wil hebben, dan heeft Totem ook nog diverse subwoofers in hun pakket zitten. Het baspoortprincipe van de Mite werkt goed genoeg voor een monitorspeaker. Vermeldenswaardig is wel dat Totem voor de Mite geen demping toepast. Volgens de importeur is dat een bewuste keuze van de ontwerpers. Het geeft wat meer directheid in mijn optiek, maar werkt bij deze speaker niet storend.

Als laatste draai ik de LP Fridaynight in San Fransisco Live van gitaarmeesters Al DiMeola, Paco de Lucia en John McLaughlan. De door DiMeola en De Lucia gecomponeerde en uitgevoerde track Mediterranean Sundance is tevens openingstrack en kan mij telkens weer bekoren. De LP stamt uit 1979 en is uitgebracht op het Philips label. Het is live opgenomen en heeft een mix die in die tijd wel meer gebruikelijk was, één apart kanaal per artiest of instrument. In dit geval speelt De Lucia links, terwijl DiMeola rechts op het podium speelt. De akoestiek tijdens de opname is werkelijk die van een live podium, wat maakt dat samengevoegd (stereo, dus) bij een goede weergave een levendig geluidsbeeld gevormd kan worden, mits de opstelling van de speakers klopt. In mijn geval staat alles goed, er breidt zich een brede en diepe stage voor mij uit.

Het briljante spel van de heren is zo snel, dat menig speaker dichtslibt in het hoog, wat het geluidsbeeld natuurlijk geen goed doet. De Mite slaagt wat dit betreft met vlag en wimpel, wat gewoonweg knap is voor een speaker in deze prijsklasse. Zelfs bij deze snelheid in het gitaarspel is er diepte en muzikaliteit alom. Wederom treedt het geluid ver buiten de speakers, maar komt samenhangend naar de luisteraar toe. Ondanks de aparte mix komt het spel van de gitaristen op miraculeuze wijze voor me samen in het midden, wat hoger geplaatst. Dit draagt alleen maar bij aan het “live gevoel” bij de luisteraar, je ziet gewoon het podium. Een reis terug in de tijd, je bent erbij! Pure emotie is wat deze plaat herbergt en wat de speakers mij brengen! Er liggen nog zát testplaten en CD’s klaar voor mijn op tafel, maar ik hou het bij de gitaristen en leg mijn aantekeningenboek naast me neer.

Conclusie

Totem heeft met deze kleinste telg binnen hun assortiment geen concessies gedaan aan klank en afwerking. Ik kan niet anders zeggen dat de directheid van de speaker en het gemak van plaatsing een flinke pré zijn voor de Mite.

Kleine punten van kritiek zijn het middenhoog, dat vooral bij vrouwenstemmem af en toe wat opener had mogen wezen en het diepste laag dat bij dit soort speakers nou éénmaal niet past. Een dikke plus verdient de afwerking, zeker voor een speaker in deze prijsklasse. De filosofie waarmee Totem haar producten op de markt brengt wordt wel degelijk nagestreefd. De makers hanteren voor hun ontwerp hoorbaar geen marketingconcept, maar een passie. Let er wel op dat er zeker met genoeg inspeeltijd rekening wordt gehouden. Ook de luidsprekerkabel Tress is zijn geld meer dan waard, en krijgt bij deze nog een aparte vermelding!
Machtig mooi, dat “kleine” werk!


Aanvullende gegevens:
Totem Mite MDF zwart of wit satijnlak per paar: 750 euro
Esdoorn, Kersen of Mahonie fineer: 950 euro
Er is ook een Mite Centerspeaker de TC: 699 euro
Totem Tress luidsprekerkabel, single wired per meter: 18 euro
Partington Stands Super Dreadnaught 60cm. in zwart per paar: 349 euro

Importeur Benelux: Joenit