Denon DCD 2000 AE

De nieuwe Denon DCD 2000 AE is gebouwd als een tank en biedt een opvallend transparante en ruimtelijke weergave.

Degelijkheid en technologische innovatie zijn altijd typische kenmerken geweest van dit oude Japanse bedrijf. De apparatuur die bij Denon voor de professionele wereld is ontworpen heeft steeds voor implementatie van nieuwe technologie in de HiFi-lijn gezorgd. Denon bleef het multi-bit format steunen toen de meeste conculega`s overstapten op single-bit. Daarnaast ontwikkelde men bij Denon al vroeg hun eigen `processing` systemen. De hier geteste DCD 2000 AE digitale speler is het op één na topmodel van Denon, wat zowel aan de bouw als de weergavekwaliteit is te merken.

Korte Historie

Denon komt voort uit het oeroude `Nippon Columbia` wat in 1910 werd opgericht. In 1951 was dit het eerste Japanse HiFi merk met een eigen LP-catalogus (er werd namelijk veel onderzoek gedaan naar zowel LP productie als LP aftasting bij Nippon Columbia). Begin jaren 70 van de vorige eeuw werd bij Denon de digitale PCM bandrecorder ontwikkeld waarmee in 1972 de eerste digitaal opgenomen LP`s werden gemaakt (het PCM logo prijkte vanaf dat moment ook altijd op de luxe uitgevoerde LP-hoezen). Dat was overigens ruim een decennium voor de introductie van de Compact Disc.

Eind jaren 80 wilde zo`n beetje de hele Japanse HiFi industrie overstappen naar het 1-bit format voor de Digitaal/Analoog omzetters in hun spelers, behalve Denon. Daar geloofde men heilig (en terecht) in de oudere multi-bit conversie (wellicht de meest belangrijke steun in de rug van multi-bit was het door Prof. Keith O. Johnson en Michael Pflaumer ontwikkelde HDCD encodering/decodering-systeem). Denon was natuurlijk niet geheel tevreden met het oude systeem, wat onder andere resulteerde in de ontwikkeling van `Alpha Processing`. Alpha staat voor Adaptive Line Pattern Harmonised Algorithm; hiermee wilde Denon de typische kwantiseringsruis van digitale audio elimineren. Met het Alpha systeem kan 16 bit data met een 20 bit resolutie worden weergegeven.

Toen Super Audio CD bestaansrecht had verworven werd er bij Denon een lijn SACD-spelers ontworpen, maar niet zonder het weer op hun eigen manier te doen. Eén van de meer recente ontwikkelingen heet `Advanced AL 24 Processing`. Dit is in feite een doorontwikkeling van Alpha, met een 24 bit omzetting, en wordt toegepast in de DCD 2000 AE. Het nieuwe systeem maakt gebruik van een geavanceerde `DSP processing` waarmee een betere weergave van microdetail, ruimtelijkheid en het dynamisch bereik wordt gerealiseerd, aldus de fabrikant.

Denon DCD 2000 AE

Tijdens het uitpakken van de fabrieksnieuwe DCD 2000 AE wist deze speler al indruk te maken met zijn flinke gewicht. Het uiterlijk design kan worden omschreven als rustgevend minimalistisch, want er is hier geen sprake van de bij sommige oosterse merken onvermijdelijke overdosis van toeters en bellen. De DCD 2000 AE heeft juist een overzichtelijk front met een centraal geplaatst loopwerk. Links van de CD-lade bevinden zich naast de aan/uit toets nog twee toetsen voor `SACD Setup` en `Pure Direct` met daarboven LED’s voor de indicatie van Advanced AL 24 en SACD. Met SACD Setup kan er worden gekozen tussen "CD" en "Stereo". Dit houdt in dat de gebruiker bij het afspelen van een SACD kan kiezen tussen de CD-laag (CD) of de High Definition SACD-laag (STEREO). Met de Pure Direct toets wordt de slaapfunctie van het display ingeschakeld. Rechts van de lade bevinden zich de open/close, Play/Pause, Stop en Skip toetsen en onder de lade bevindt zich het display.

Op de achterzijde bevinden zich de twee ver uit elkaar staande en kwalitatief mooie Cinchbussen van de analoge uitgang, met daarnaast zowel een optische als een coaxiale digitale uitgang. Als lichtnetaansluiting doet een degelijk twee-pins IEC blok dienst, wat eventueel gebruik van audiofiele lichtnetkabels mogelijk maakt. Voor deze recensie werd van de standaard meegeleverde (en overigens degelijke) IEC kabel gebruik gemaakt. De algehele constructie is van bovengemiddelde kwaliteit, met uit dik aluminiumprofiel vervaardigde front- en zijpanelen. Het chassis is niet alleen degelijk maar ook vrij `dood`, iets wat bij intensief bekloppen al gauw duidelijk wordt.

Achter de rustig lopende schuiflade schuilt het door Denon zelf ontwikkelde `Original Drive Mechanism` (ODM) waarin een speciale borstelloze motor met een extra korte as (voor verhoogde stabiliteit) is verwerkt. Ook de laser pick-up is ontworpen met een verbeterde afleesstabiliteit als uitgangspunt waarbij het lasermechanisme zelfs uit verschillende resonantiearme materialen is vervaardigd. De D/A converter maakt gebruik van differentiele schakelingen en één enkel analoog `FIR` filter in de uitgang. Als DAC-Chip (voor CD weergave) is gekozen voor de Burr Brown PCM 1790 24 bit/192 kHz IC.

Voor de analoge en digitale schakelingen worden twee aparte voedingstrafo`s gebruikt waarbij de trafo voor de analoge trap is voorzien van OFC koperwikkelingen. Beide trafo`s zijn op gietaluminium blokken gemonteerd en het chassis is opgebouwd uit maar liefst 3 lagen voor de bovenzijde en 2 lagen voor de bodem, waarmee oppervlakte resonanties tot een minimum worden teruggebracht, aldus Denon. Zelfs de zijpanelen bestaan uit 2 lagen, zodat in combinatie met de centrale locatie van het ODM loopwerk een stabiel geheel is gevormd. De DCD 2000 AE meet 13,7 bij 43,4 bij 33,5 centimeter (H X B X D) en legt een niet gering gewicht van 13,3 kilo in de schaal. De (maximale) analoge uitgangsspanning is exact 2 volt, en de afwerking is Denon`s `Premium Silver`. De DCD 2000 AE wordt geleverd met een prettig werkende afstandbediening en een multitalige handleiding die van duidelijke lijntekeningen is voorzien.

Luisteren naar de DCD 2000 AE

Gezien de voor deze recensie afgeleverde DCD 2000 AE nog fabrieksnieuw was mocht hij eerst een uitvoerig inspeelregime ondergaan (waarvoor verschillende CD`s en SACD’s werden gebruikt). Maar eerst werd de juiste lichtnetfase vastgesteld, met behulp van een digitale multimeter. Toen de Denon zich enkele dagen later helemaal thuis voelde kon er serieus worden geluisterd. Tijdens de luistersessies werden hoofdzakelijk (`gewone` en audiofiele) CD`s gedraaid omdat muziekcollecties nog steeds hoofdzakelijk uit de klassieke zilveren schijfjes bestaan. Het display en de digitale uitgang bleven uitgeschakeld met het oog (eh, oor) op eventuele stoorinvloeden (overigens was de invloed van een oplichtend display op de weergave wel heel gering). Van Cassandra Wilson`s CD Blue Light `Til Dawn werd de track Hellhound On My Trail gedraaid.

Het gitaarspel kwam knallend over waarbij de snaarplukken met een pittige impulsiviteit werd weergegeven. Cassandra Wilson`s zang klonk helder en werd opvallend los afgebeeld, met veel lucht. Haar stem klonk ook minder `hees` dan het geval was met enkele andere spelers, wat de verstaanbaarheid ten goede kwam. De sibillance (`s` & `t` klanken) bleef goed onder controle maar was wel aan de pittige kant. De gedempte trompet werd met een rijk vibrato en een goede focus gepresenteerd. Het geheel kwam uiterst helder en ruimtelijk naar voren en werd in een zowel breed als diep stereobeeld afgebeeld, zonder een merkbare `afbakening`.

Van dezelfde Blue Note CD werd de track Black Crow beluisterd om de impuls-weergave bij percussie te kunnen beoordelen. De grote trom kwam met indrukwekkende luchtstoten naar voren en klonk tegelijk los en strak. De zwaardere slagen kwamen op intensieve en plastische wijze naar voren, waarbij er af en toe sprake was van een duidelijk voelbare luchtverplaatsing. De verschillende kleine percussiegeluiden werden vrij driedimensionaal afgebeeld en op praktisch moeiteloze wijze gepresenteerd. Cassandra Wilson`s stem kwam heel relaxed over en de blaasinstumenten werden met een natuurlijk klinkende hogetonen weergave gepresenteerd. Van Kelly Joe Phelp`s debuut-CD Lead Me On werd de track I`ve Been Converted beluisterd. Het snarenspel op zijn akoestische gitaar klonk tonaal rijk, waarbij ook de klankkast van de gitaar goed uit de verf kwam.

De felle snaarplukken werden met de nodige energie en grote dynamische sprongen weergegeven, terwijl de slagen op de `Stompbox` op droge en lekker knallende wijze uit de weergevers kwamen. Zijn hese stem kreeg zowel een losse afbeelding als een goede articulatie mee maar was tonaal gezien wat aan de `witte` kant. De verstaanbaarheid van zijn zang was echter uitstekend en het geheel werd met een dusdanig goede timing weergegeven dat het liep als de spreekwoordelijke trein. De CD Tusk van Fleetwood Mac verdween in de zelfverzekerd zoemende lade van de DCD 2000 AE zodat de track Honey Hi kon worden gedraaid. De met langzame fade-in opkomende tom-toms waarmee deze track opent klonken iets slank maar kregen wel veel lucht mee in de weergave. De lead-gitaar werd met een goed gedefinieerd snarenspel weergegeven terwijl Christine McVie`s zang op zijdezachte en vloeiende wijze naar voren kwam. 

Verleidelijk is het juiste woord, en het mag gezegd dat op dat punt de Denon hoger wist te scoren dan enkele spelers van boven de 2000 Euro. De achtergrondzang klonk tegelijkertijd coherent en gedetailleerd. De harde triangel-tik in het midden van de track kwam erg helder en flink impulsief naar voren, waarbij de toon zelf duidelijk uit de verf kwam. Het stereobeeld was opvallend breed en open zodat er een overzichtelijk geheel ontstond. Van Tim van Eyken`s CD Stiffs Lovers And Holymen Thieves werd de track Gypsy Maid beluisterd. Die track valt meteen met een harde bekkenklap in huis en dat geluid kwam met een flinke dynamische sprong naar voren. De stem van de vrouw die meezingt klonk natuurlijk en ontspannen maar werd vooral op een vrij persoonlijke, intieme wijze weergegeven.

Voor de zoveelste keer bewees de DCD 2000 AE iets met vrouwenstemmen te hebben, altijd een goed teken voor wat betreft de weergave van middentonen. De tambourijn kreeg een duidelijke metaalruis mee en werd mooi los afgebeeld. Tim van Eyken`s stem klonk tonaal goed maar werd vooral met een scherpe focus en duidelijke articulatie weergegeven. De verschillende bekkens en bellen kwamen op impulsieve wijze naar voren waarbij de metaalklanken niet alleen op zuivere maar zelfs op behoorlijk plastische wijze werden afgebeeld.

Naast vele CD`s werden er ook SACD`s beluisterd zoals het indrukwekkende Stockfisch album Hell Or High Water van Sara K. De track Something More werd met een brede `stage` en op levendige wijze weergegeven waarbij Sara K.`s stem met een opvallend ontspannen en luchtige presentatie naar voren kwam. De ruimtelijke weergave van -goed opgenomen- SACD`s was met name in de diepte indrukwekkend, en de DCD 2000 AE wist daarmee hoger te scoren dan een aantal meer kostbare `Red Book` CD-spelers. Daarnaast werd het laag bij SACD-weergave op solide wijze en met meer autoriteit weergegeven zonder dat het op de voorgrond trad.

Conclusie

CD-spelers uit de hogere middenklasse zijn tegenwoordig minder goed vertegenwoordigd dan tien jaar geleden. De oerdegelijke `monsters` uit de jaren 90 kwamen vaak uit Japan en worden nog steeds gekoesterd door hun eigenaren. Met de DCD 2000 AE heeft Denon een klassiek ogende en degelijk gebouwde speler op de markt gezet die kan voldoen aan de vraag naar een alternatief voor de zo geliefde klassiekers. Naast een transparante en soepele weergave biedt deze speler het gemak van SACD-compatibiliteit zodat er zowel van de `Red Book` CD-schijfjes als het nieuwe medium kan worden genoten.


Importeur
Penhold BV
Internet: www.lookenlisten.nl
Telefoon: 0345-588082

Verkoopprijs DCD 2000AE (uitsluitend leverbaar in Premium Silver): 1699 euro

Dit product is exclusief verkrijgbaar bij `Denon A1` en `Denon Plus+` dealers, aldus Penhold.