Het liefdesverhaal van twee rebellerende jongeren, Evy en Nick. Ze hebben met elkaar gemeen dat ze allebei doof zijn, maar verder is hun achtergrond heel verschillend. Joost van Ginkel debuteert met een zeer originele, zintuiglijke film. 

Evy woont met haar beschermende ouders in een moderne villa. Het alomtegenwoordige glas maakt dat je alles van elkaar ziet. Bijvoorbeeld dat Evy’s ouders niet erg gediend zijn van haar ruige, zich onbehouwen gedragend vriendje. Een groter contrast dan tussen het leven in de steriele villa en de impulsieve automonteur Nick is ook nauwelijks denkbaar. 

Heel romantisch besluit het stel de wereld de rug toe te keren. Daarvoor heeft Nick een bijzondere locatie uitgezocht: een afgedankte onderzeeboot. Geleidelijk wordt duidelijk dat Nick een traumatisch verleden met zich meedraagt dat een relatie met hem hebben ingewikkeld maakt. 

Geluid speelt in deze film een bijzondere rol. De dialogen zijn grotendeels in (ondertitelde) gebarentaal, wat je ziet is vaak losgekoppeld van wat je hoort. Als er iemand spreekt is dat dus niet te horen. Vervreemdend, maar wel hoe het voor dove mensen moet zijn. De plaats van alledaags geluid wordt ingenomen door een suggestief pruttelde elektronische soundtrack van Pascal Plantinga, die veel sfeer en lading toevoegt. 

Ook de beelden zijn zeer gestileerd, met een grote rol voor vloeibare substanties. Er wordt veel gevrijd en gezwommen en er is een erotisch geladen videoclip-achtige sequentie waarin Evy en Nick elkaar met rode verf bedekken. 



De film ontleent zijn kracht meer aan filmische aspecten dan aan een sterk verhaal of de psychologische ontwikkeling van karakters. De plot is dun en niet alle personages komen even goed tot leven. Hugo Haenen vergroot als Evy’s vader zijn emoties overdreven theatraal uit, als om de gebarentaal van uitroeptekens te voorzien, en debutant Michael Muller weet Nick niet helemaal de diepgang te geven die zijn gedrag geloofwaardig maakt. Gaite Jansen is daarentegen schitterend – logisch dat ze voor haar rol genomineerd werd voor een Gouden Kalf bij het Nederlands Filmfestival, waar de film trouwens de publieksprijs won. 

Maar bovenal zijn het de sfeer, de prachtige beelden en de al genoemde geluiden die kijken naar deze film tot een bijzondere ervaring maken. De technische kwaliteit van de DVD helpt daar zeer bij. De vaak duistere beelden en het rijk geschakeerde klanken komen ook thuis uitstekend tot hun recht. 



Extra’s ontbreken helaas en het is jammer dat je om de film te kunnen zien verplicht wordt eerst een aantal trailers van andere Cinéart uitgaven te bekijken. Desalniettemin is deze DVD warm aanbevolen. 



Aanvullende informatie: 
Nederland, 2011
Speelduur: 84 minuten
Regie en scenario: Joost van Ginkel
Productie: Gijs van de Westelaken
Camera: Rogier den Boer
Montage: Bob Soetekouw
Art direction: Dimitri Merkoulov
Muziek: Pascal Plantinga
Met: Michael Muller, Gaite Jansen, Eva van Heijningen, Hugo Haenen, Porgy Franssen
Beeld: 1:2,35 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Cinéart  
Distributie: TWIN Pics
Website