Het Noorse Gazpacho leverde dit jaar met March Of Ghosts hun zevende studioalbum af. Dit album zat prima in elkaar maar wist me minder te pakken qua diepgang. Onlangs viel het album Night bij me op de deurmat. Een re-issue, al vijf jaar na de originele releasedatum? Dat feit maakte me sceptisch.
Gazpacho weet al een tijdje steeds meer bekendheid te verwerven in de wereld van de progressieve rockmuziek. Het album March Of Ghosts was mijn eerste echte kennismaking met de band en wist een redelijke indruk op me achter te laten. Voor dit album geldt wel dat er meerdere luisterbeurten nodig zijn om echt te begrijpen wat de band bedoelt met sommige keuzes, die op het eerste gezicht wat oppervlakkig lijken. De opname daarentegen was van een best hoog niveau. Voordat Night in de lade van mijn loopwerk verdwijnt zoek ik even meer informatie en ervaar dat deze re-issue origineel in 2007 het levenslicht zag. De reden die de band opgeeft voor het opnieuw afmixen en zelfs gedeeltelijk inspelen van Night was de haast die ze in 2007 gehad schenen te hebben met het afmixen en opnemen van het album. Daarnaast bleek in de cottage even buiten Oslo, waar de opname plaatsvond, de subwoofer in de mixruimte defect te wezen. Goed, dat kan misschien. Origineel drumde Robert R. Johansen, maar zijn drumwerk werd op deze editie volledig opnieuw ingespeeld door Lars Erik Asp. Het origineel uit 2007 bezit ik niet om een direct vergelijk te kunnen bieden, dus moet je het met mijn ervaringen met deze heruitgave doen.
De in een luxe digipack uitgevoerde geremasterde uitvoering van Night bestaat nog steeds uit dezelfde vijf tracks, die met ruim vijftig minuten speeltijd gladjes in elkaar overlopen. Hoewel het geheel erg naar perfectie streeft en weinig echte progrock bevat in de hardere zin des woords weet de band met deze heruitgave meer te boeien dan hun laatste album. KScope zag blijkbaar ook in dat het album dat vijf jaar geleden schijnbaar de grote doorbraak van de band in de progwereld betekende, best nog eens geld in het laatje kon brengen. Eerlijk gezegd kan ik ze geen ongelijk geven, want Night is een heerlijk luisteralbum geworden. De band wisselt prima zang af met licht gitaarwerk, geweldige ritmische opbouw van tracks, viool (een leidraad door het album), basgitaar en keyboard. Hoogtepunt van de vijf tracks op dit conceptalbum is toch wel de lange opener Dream Of Stone. Perfectionistisch uitgevoerde progrock met een lichte knipoog naar Radiohead, maar wel een eigen gezicht. De geluidseffecten en de heldere productie zorgen voor veel ruimtelijkheid in de muziek. Gazpacho weet op te bouwen, de spanning op te zoeken en te verrassen. En zo vergaat het het hele album. Hoewel het af en toe best wat heftiger (lees: rauwer) had mogen klinken. De drums zijn wat lichtvoetig en de gitaren liggen meer achter de muziek dan op de voorgrond. Een keuze van band en label. Maar het dromerige en melancholische komt wel goed naar voren en de vijfde studioplaat van Gazpacho weet veel meer indruk op me te maken dan de zevende. De luxe digipack bevat ook nog een aardige bonusdisc met de eerste drie tracks van het album live op het podium vertolkt tijdens de March Of Ghosts toer in Keulen eerder dit jaar. Hoewel ik eigenlijk wel benieuwd ben naar de originele versie van Night mag ik met een gerust hart deze heruitgave aanbevelen voor de donkere winteravonden.
Label: KScope Records
Speelduur: Disc 1 53:23 minuten
Disc 2 33:55 minuten
Website
