Ze verkocht honderdduizenden cd’s en won alle muziekprijzen die je in Nederland maar kan winnen. Ilse DeLange, geboren in 1977 te Almelo, heeft kortom, geen introductie meer nodig. In onze serie De Muziekbeleving van… vertelt ze vanuit thuisbasis Arnhem onder meer over haar muzikale opvoeding, haar dubbelleven als tiener en haar huidige muzieksmaak. Op 21 augustus verscheen haar cd/dvd Live in Ahoy.
“Binnen ons gezin was ik de enige die echt actief met muziek bezig was. Mijn ouders waren heel gemoedelijke muziekliefhebbers, net als mijn twee oudere broers. Ik herinner me alleen de plaat van Pippi Langkous, als ik ziek was en op de bank lag ...dan vond ik het geweldig naar die verhalen te luisteren.”
Country Time
“De radio stond bij ons in Almelo altijd aan. Altijd Radio 2. Hoe dat klonk maakte niet uit: als er maar geluid uit kwam. Het mooiste programma vonden mijn ouders KRO’s Country Time, gepresenteerd door Ruud Hermans. Mijn moeder kon helemaal emotioneel worden van een steelgitaar, een huilorgel noemde ze dat. In dat oude gebouw in Hilversum hadden ze soms ook live-uitzendingen, daar gingen we vaak heen. Ik was toen elf of twaalf. Van alles kwam daar, maar vooral veel uit de Nashville-scene. Ik heb daar veel belangrijke mensen ontmoet, zoals Rob Crosby, waar ik later, op mijn achttiende, voor World of Hurt, nog mee heb samengewerkt. Een typische Nashville-schrijver. De country-scene is klein en hecht, maar die optredens hadden een grote impact op me. Ruud Hermans deed zelf na afloop ook altijd nog een paar liedjes. Ik leerde Ruud goed kennen, ik dacht; ik ken Ruud en hij kent weer al die grote sterren uit Nashville, wow.”
Bonnie Raitt
“Op mijn vijftiende kreeg ik gitaarles van Joop van Liefland. Die draaide platen van Albert Lee en Bonnie Raitt, mijn horizon werd plotseling enorm verbreed. Vooral vrouwen met gitaren vond ik cool. Zo’n Bonnie Raitt, die daar tussen allemaal mannen op de bühne stond, dat was het toppunt van stoer.”
Dubbelleven
“Ik leidde als tiener een soort van muzikaal dubbelleven. Ik was de mavo-scholier die op de hiphopkleren droeg en die laatste raps van LL Cool J uit haar hoofd kende en ik was het meisje dat zich fanatiek met country bezighield. Ik trad al heel vroeg op. Stond ik in de stad op een of andere oplegger met boxen. Of mocht ik de pauzeact doen op een countryavond, tussen het line-dancen door. Als muzikaal behang. [lachend] Een leerzame periode.”
Concerten
“Ik ging naast Country Time niet veel naar concerten. The Mavericks kan ik me herinneren in Paradiso en Alison Krauss. Ik ga nog steeds niet veel naar concerten, veel te weinig eigenlijk. Kwam laatst langs de Gelredome zag ik dat The Eagles er die avond op zouden treden. Oh jee, helemaal vergeten, denk ik dan. Maar vaak ben ik ook blij dat ik gewoon een avondje thuis mag zijn.”
