Aan het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw was het vooral het Britse platenlabel Peaceville Records dat wel brood zag in de nieuwe vorm van zware gitaarklanken die zou uitgroeien tot wat later het genre doom metal zou gaan heten. Met de muzikale wortels nog verankerd in death metal, maar voorzien van een atmosferische sound en diepere, zelfs poëtische teksten tekende onder andere de band My Dying Bride bij het label. Met As The Flower Withers leverde de band de eerste langspeler.

Samen met de bands Paradise Lost en niet te vergeten Anathema werd My Dying Bride door Peaceville opgepikt in de prille jaren negentig. Deze 'Big Three' stonden aan de wieg van het doom metal genre en zorgde met een gruizige, zwaar atmosferische sound voor een verandering in het Britse zware metalland dat tot die tijd werd overheerst door de Death metal stroming. In Scandinavië was een soortgelijke muzikale verandering gaande, maar die neigde juist meer naar de pure black metal met ijzige vocalen (screams), meer snelheid en snijdende gitaren.

De muziek die My Dying Bride ten gehore bracht was op dit eerste volledige album juist meer op de logge, morbide en tegelijkertijd romantische tonen gericht. Doom metal stond nog echt in de kinderschoenen anno 1992, en op As The Flower Withers wordt her en der nog teruggegrepen op de snellere riffs, heftige drums en ook de productie van het album was redelijk vuig. Daarnaast zijn de invloeden van bands als Celtic Frost of Candlemass ook nog hoorbaar. Na opgericht te zijn in 1990 ging het vrij snel voor de band uit Bradford, West Yorkshire. Al na een jaar waren de heren in het bezit van een contract en na de EP Symphonaire Infernus Et Spera Empyrium lag de taak bij het jeugdige gezelschap om de belofte waar te maken. Aldus geschiedde.

As The Flower Withers is door het platenlabel nu opnieuw uitgebracht op 180 grams vinyl en is een juweel van historische waarde. Of - beter gezegd - meer een ruwe diamant. Allereerst is er de (later zo obligate) intro zonder zang, voorzien van een onheilspellend geluid van de combinatie van viool en synthesizereffecten. De eerste echte track - Sear Me - is een echte binnenkomer met de combinatie van de mager klinkende, maar gortdroge drums, wat flink verstoord gitaarspel, dan een melodieuze gitaarriff en natuurlijk de viool met orkestratie. En net op het punt dat de luisteraar zich afvraagt of het hele album instrumentaal gaat zijn is daar de grunt van zanger Aaron Stainthorpe, die de luisteraar met beide benen op de grond zet en hem er ook stevig in wortelt.

Natuurlijk is de productie niet hoogwaardig, maar voor de nog sterk aan death metal grenzende sound werkt het wel. Deze track is – naast The Bitterness and the Bereavement en afsluiter The Return of the Beautiful ook meteen de reden waarom een beetje metalfanaat dit album in de kast zou moeten hebben. De wisselingen van tempo’s, de bijna autistische aandacht voor de atmosfeer en de historische waarde van het album zorgen voor een redelijk afwisselende muzikale ervaring die - in retrospectief - van groot belang was voor een heel genre. Veel nummers van dit album hebben later een nieuwe versie gekregen van de band. Of een vervolg, zoals tot twee maal toe het geval was bij Sear Me. Maar hier begon het.

De persing op vinyl klinkt overigens beter dan de originele cd uit 1992. Peaceville gebruikte de remastering uit 2004 voor deze LP.  As The Flower Withers was overigens het enige My Dying Bride album waarop alleen maar gebruik wordt gemaakt van grunts. Turn Loose The Swans uit 1993 klinkt niet alleen veel meer gepolijst, op dat tweede studioalbum richtte de zang zich ook op een meer toegankelijke klank.

Maar de plaat die nu draait op mijn draaitafel klinkt ondanks de gruizige productie precies hoe die moet klinken: log, de gitaren vervormd en de viool en het keyboard helder. De af en toe gemeen klinkende grunts komen fraai naar voren. De klank van de percussie heeft van de remastering flink geprofiteerd en als liefhebber van de zware metalen kan je met deze editie gewoon weinig te klagen hebben. As The Flower Withers is voorzien van een bedrukte binnenhoes en de persing is dik in orde. Dim de lampen, steek wat kaarsen aan en zwelg in de duistere poëzie van ruim twee decennia geleden. Het album is het simpelweg meer dan waard.

Muziek: 8 ½
Klank: 7 ½
Kwaliteit persing: 9
Label: Peaceville Records
Speelduur: 43:16 minuten
Website