Daniel Alfredson regisseerde eerder twee delen van de Millennium trilogie en legt momenteel de laatste hand aan een Engelse verfilming van de ontvoering van Freddy Heineken. Skumtimmen, hier uitgebracht onder de internationale titel Echoes from the Dead, is de verfilming van de eerste misdaadroman van Johan Theorin, in Nederland Schemeruur geheten.
In een proloog zien we hoe een zwijgzame, onverstoorbaar ogende man aan het eind van de Tweede Wereldoorlog in een mum van tijd drie mensen neerschiet. Eerst twee Duitsers die naar Engeland willen vluchten, dan een politieman die deze Nils Kant aanspreekt in de trein waar net ook een klein jongetje op geklommen is.
Dan springen we naar 1993 en maken kennis met Julia en haar vader. Ze keert terug naar haar Zweedse geboortedorp om het ouderlijk huis te verkopen. De familie gaat gebukt onder een gebeurtenis die zich in 1972 afspeelde. Julia’s zoontje Jens verdween toen in de mist en werd nooit teruggevonden. Verdronken, denkt iedereen. Maar haar vader, die nu in een bejaardentehuis woont, heeft het idee dat Nils Kant toegeslagen heeft. Volgens de politie is Kant het excuus van de bevolking voor alles wat mis gaat. Hij zou ten tijde van de gebeurtenis al vier jaar dood zijn.
De gebeurtenis is extra beladen omdat Julia haar vader verwijt niet goed te hebben opgelet en Jens alleen bij zijn blinde vrouw heeft achtergelaten. Dan komt met de post een pakketje met één van de schoentjes die Jens droeg. Was hij toch niet verdronken?
In het brede spectrum dat de Scandinavische misdaadfilms bestrijken is Echoes from the Dead van het kalm voortkabbelende type. De stijl past bij de landelijke setting, maar mist het enerverende dat je bij een misdaadfilm verwacht. Het is geen verhaal dat je de adem beneemt of op het puntje van de stoel brengt. De afwikkeling van de plot is weinig spectaculair en de personages krijgen niet veel diepgang. Goed spel en mooie omgevingsbeelden maken Echoes from the Dead toch tot een onderhoudende film.
Aanvullende informatie:
Zweden, 2013
Speelduur: 99 minuten
Regie: Daniel Alfredson
Met: Lena Endre, Tord Peterson, Thomas W. Gabrielsson
Beeld: 1:2,35 anamorf
Geluid: DD 5.1 Zweeds gesproken
Uitgave: Lumière
