Bjørn Riis heeft sinds zijn solodebuut uit 2014 een vaste schare fans aan zich weten te binden, die hij maar al te graag voorziet van ingetogen klinkende progressieve rock met fraai gelaagd gitaarwerk. Onlangs zag zijn vierde langspeler het levenslicht. Op A Storm Is Coming bedient Riis zich van dezelfde stijl als voorheen, maar zet af en toe zwaarder geschut in om zijn boodschap over te brengen.

Naast zijn werk voor en met Airbag, waar Bjørn Riis gitaar speelt, is zijn solocarrière minstens zo belangrijk geworden voor de artiest met zijn kenmerkende zalvende stemgeluid. Nadat zijn debuutalbum Lullabies In A Car Crash wereldwijd met lovende kritieken werd ontvangen door zowel pers als publiek, volgden een sterk tweede album (Forever Comes To An End uit 2017) en een EP (Coming Home uit 2018). Inmiddels speelde Riis (al dan niet met zijn band Airbag) op diverse grotere podia over de hele wereld. Podia die hij deelde met bands als Marillion, Yes, Saga en Riverside, om een paar namen te noemen.

Bjørn Riis mag zich dan ook solo wel als gevestigd beschouwen. Zijn vierde album/ derde langspeler met 51 minuten speeltijd is dan ook een logisch gevolg op de vorige releases. Riis liet zich voor A Storm Is Coming bijstaan door Airbag-drummer Henrik Bergan Fossum, toetsenist Simen Valldal Johanssen (Oak), bassist Kristian Hultgren (Wobbler) en gitarist Ole Michael Bjørndal (Airbag/ Oak) en voegde Mimmi Tamba toe als gastvocalist.

Voor A Storm Is Coming heeft Bjorn Riis gekozen voor het thema relaties en verlies en de eventuele problemen die zich daarin voor kunnen doen. Geen lichte kost, maar wel genoeg voer voor inspiratie en variatie. Riis schreef het album vanuit een aanschouwend oogpunt, afgewisseld met dialoog tussen de protagonist en diens relatie, in dit geval vertolkt door Tamba. Albumopener When Rain Falls doet initieel vermoeden dat Riis een andere weg in lijkt te zijn geslagen. Geluid van regen zwelt zo’n twee minuten aan, waarna Riis met aan Black Sabbath gelijkende zware riffs doorkomt. Om vervolgens jazzy pianoklanken en dissonante drums over te gaan op zijn vertrouwde recept van lyriek in gitaarspel, op niets minder dan Floydiaanse wijze vertolkt. Niet voor niets zijn veel Riis-aanhangers ook fan van de band van David Gilmour en consorten…

Tracks als Icarus en Stormwatch zijn typische Bjorn Riis tracks. Uitgesponnen melodielijnen, de rustgevende stem van Riis zelf en in het geval van de laatstgenoemde track een prachtig samenspel vocaal tussen Bjorn en Mimmi Tamba, met een stormachtige climax van zware gitaarriffs als hoogtepunt. Verhalend musiceren is voor Riis geen enkel probleem en dat doet hij met verve.

Twee ballad-achtige tracks in de vorm van This House en You And Me bieden afwisseling en zijn elk van een prima niveau, gevuld met de melancholie van relationele desillusie en verdriet. Het gemis ligt hier echter in het ontbreken van de bombastische hoogtepunten in de nummers, terwijl Riis dat juist zo goed weet te vertolken. Ondanks zijn prachtige gitaarspel blijven de nummers daardoor niet echt hangen bij de luisteraar. En de albumafsluiter Epilogue is echt onnodige muzikale opvulling van het album.

A Storm Is Coming is een typische Bjorn Riis plaat geworden. Gelaagd gitaarspel, uitgesponnen melodieën die zich als een trieste boodschapper om de vocalen heen nestelen en af en toe een wat zwaardere hard rock inval om de sfeer en boodschap kracht bij te zetten. Eigenlijk is er weinig nieuws onder de zon, maar daarmee maakt Bjorn Riis zijn fans juist wel blij. Links met (natuurlijk) Pink Floyd, Porcupine Tree en zelfs Anathema zijn er te over en ook dat zal in de toekomst niet veranderen. Klankmatig is A Storm Is Coming ook weer prima in orde, al zijn de zwaardere stukken wat donker van kleur in een verder vrij heldere, volle productie. Liefhebbers zullen het album weer kunnen koesteren, maar van echt uitdagend spel is hier geen sprake. Wel van constante kwaliteit.

Muziek: 7 ½
Klank: 8
Label: Karisma Records
Speelduur: 51:01 minuten
Website: www.bjornriis.com