Pandemic, Lockdown & Quarantine. Zou een mooie albumtitel voor deze lijst zijn zou ik zeggen. Misschien niet voor iedereen. Muziek is voor velen namelijk een uitvlucht. Hele volksstammen kiezen voor vrolijke up-beat liedjes om het duister te verdrijven. Voor mij vragen sombere tijden echter om een beetje melancholie. Misschien is het dat ik dan onbewust het gevoel krijg dat er altijd iemand is die het nog slechter heeft of had. Geen idee, ik ga het verder ook niet doodanalyseren, is doodzonde van mijn tijd. Die gebruik ik liever om deze platen nog eens op te zetten en via mijn poriën te absorberen. Overigens is dit geen top 8, de volgorde is gewoon willekeurig, net als mijn moods die ook vrij zijn om te gaan en staan waar en wanneer ze willen.
Externe bijdrage – dit artikel valt buiten de redactionele inhoud van HIFI.NL
Jeff Buckley – Grace (1994)
Misschien wel de bekendste uit deze lijst. Wie heeft Halleluja niet met de ogen dicht meegezongen en geconcludeerd dat het bij hem wel van erg diep komt? Die beklijvende kopstem van hem krijg ik nooit meer uit mijn hersenen gewassen.
Lisa Germano – Geek Girl (1994)
Dit verborgen meesterwerkje van Lisa Germano is muzikaal misschien niet het beste wat ze gemaakt heeft. Maar godsammekraken die teksten. Goeie hemel, ik weet niet precies wat daar gebeurd is, maar dit is iemand die helemaal verneukt is door de samenleving. Helemaal verwoest en wanhopig in de knoop met zichzelf. Misschien niet een plaat voor iedereen.
Sufjan Stevens – Carrie & Lowell (2015)
Met deze plaat keerde hij na wat muzikale uitwaaieringen weer terug naar zichzelf, een man met een piano of gitaar. Het is leeg, het is puur, het is autobiografisch. Carry en Lowell zijn Sufjans moeder en stiefvader. Zij was manisch-depressief en verslaafd aan drugs en heeft Sufjan meerdere keren in de steek gelaten terwijl Lowell een steeds belangrijkere rol in zijn leven ging spelen.
Woody & Paul – Work and Sing (2007)
De enige Nederlandse inzending en misschien ook niet direct het meest melancholische album in deze lijst. Maar de Eindhovense meesters Woody & Paul schilderen een filmisch landschap, opgezet in breedbeeld met ietwat korrelige verf en een oude verkleurde en verkreukelde kwast. Ze wisselen weidse vergezichten waar je dagenlang ongestoord met je cabrio doorheen kunt rijden af met kleine stoffige doosjes vol met curieuze snuisterijen.
Tim Buckley – Happy Sad (1969)
De papa van bovengenoemde Jeff. Het eerste album waar hij niet probeerde anderen te plezieren maar vooral zichzelf wilde zijn. Voor dit album had hij een beetje jazz geproefd en
als je goed luistert hoor je zo af en toe wat echo’s van Miles Davis. Gaat ook heerlijk samen met zijn album Blue Afternoon uit datzelfde jaar.
Bon Iver – For Emma, Forever Ago (2008)
Onze goeie ouwe Bon. Gesloopt door een combinatie van het uiteenvallen van zijn vorige band, een slopende ziekte en een mislukte relatie, sloot hij zichzelf op in een afgelegen hut en gooide zijn hele ziel en zaligheid in deze rauw minimalistische liedjes. Voor mij zijn deze nummers hét levende bewijs van de genezende kracht van absolute afzondering. Dus ik ben nu ook op zoek naar zo’n hut.
Songs: Ohia – Ghost Tropic (2000)
Het album is somber en neerslachtig, zelfs voor Jason Molina, de man achter Songs: Ohia. Het voelt als een ononderbroken langzaam voortsjokkende mood. Eén rommelige bijna meditatieve klaagzang die je uitnodigt om eens lekker de hele avond in zelfmedelijden te gaan liggen wentelen.
Bonnie “Prince Billy – Master and Everyone (2003)
Op dit zweverig melodische album concentreert Will Oldham, zoals hij eigenlijk heet, zich onophoudelijk op het scheppen van liedjes vol introspectie en bekentenissen. In een sobere en old school setting zijn deze nummers duidelijk een weerspiegelingen van zijn literaire, anti-romantische, ergens achteraf wonende, jager-houthakker alter ego. Heerlijke ambiance overigens met krakend hout, fatalisme, vertwijfeling en hoop.
Ik vind ze heerlijk, stuk voor stuk. Maar na een aantal van deze moet ik vaak wel weer even loskoppelen. Dan snak zelfs ik naar wat lichtvoetige afleiding. Even een balletje hooghouden of wat casino games gratis online spelen. Gewoon, iets luchtigs. En als de lucht weer geklaard is, dan is het tijd voor de volgende sessie.
