Large Number – Spray On Sound
Toen tegendraadse dames als Miss Kittin’, Peaches en The Chicks on Speed nog in hun spreekwoordelijke luiers poepten, spuide de anarchistische Ann Shenton al haar gal in Add N to (X). Met hun geile, bizarre, op analoge synthesizers en drums geschoeide cyberpunkcollages bereidde Add N to (X) de wereld voor op een apocalyptisch nieuw millennium. Enkele jaren verder is die Apocalyps uitgebleven en is Add N to (X) ter ziele. Voor wie nog geen genoeg heeft van het macabere geluid van dé hipste geluidsterroristen uit het vorige decennium is er goed nieuws. Ann Shenton laat de feniks uit de as herrijzen met haar nieuwe band Large Number.
Was de laatste van Add N To (X) voor hun doen nog vrij toegankelijk, bij Large Number lijken alle concessies aan het luistergemak over boord geworpen. Begint “Spray On Sound” nog makkelijk met hiphopbeats in opener “The Creaky O.K.”, bij “Pink Jazz” begin je al wat ongedurig in je stoel te draaien. Bij “Hunchback in the dark” spring je eruit om Shenton en de haren te beschuldigen van een studie naar wat die analoge synthesizer zoal kan. Gelukkig word je met de electrocountry van het dan weer wondermooie “Crazy” zachtjes in slaap gewiegd. Om vervolgens weer wakker te schrikken van “Chronosynclasticinfundibulation”. Wat wil je ook met zo’n titel? Dit lijkt wel…modern klassiek? Stockhausen?
Welnee. Over de hele plaat genomen blijft “pop” wel degelijk de boventoon voeren. Alleen in een welhaast maniakale variant. Blieps en blops worden gemengd met gitaar en zelfs banjo en klavecimbel. Zou het toeval zijn dat Bongwaters opperweirdo Ann Magnuson dezelfde voornaam heeft? Die wist destijds een “suf” instrument als de banjo ook al recalcitrant te laten klinken. Toch lijkt Shenton haar naamgenoot te overtreffen door in “Emotional life of Animals” een kudde schapen en “Becky the sheepdog” de vocalen voor hun rekening te laten nemen.
“Spray On Sound” is geen geniale plaat. Ze is te wisselvallig in kwaliteit, eenheid ontbreekt en te veel nummers lijken een toevallig opgenomen jamsessie. Het lijkt dan soms wel op Add N to (X), het is het zeker niet. Toen The Pixies’ Black Francis “Frank Black” werd, bleek dat hij zijn verlaten kompanen node mistte. Dat lijkt ook bij Ann Shenton het geval. Toch is zeker de helft van deze plaat veelbelovend te noemen. Misschien zelfs wel goed. De andere helft is studiemateriaal dat nadere uitwerking nodig heeft. Nu is het vooral perfect om dat bezoek dat te lang blijft hangen de deur uit te jagen.
Extra Informatie :
Label / Distributeur : White label / De Konkurrent
14 tracks, 37:46
Website: www.largenumber.co.uk
