Op ‘Pawn Shop Heart’ Lijkt de stem van zanger Jason Stollsteimer regelmatig op die van Glen Danzig. Als hij  er ook maar half zo uit had gezien, dan had Jack White wel nagelaten om Stollsteimer op zijn gezicht te peren, begin dit jaar. Stollsteimer had zich beledigend uitgelaten naar zijn vriend van vroeger, blijkbaar zo ernstig dat White het nodig achtte er eens duchtig op los te slaan.

Al moeten de Von Bondies natuurlijk hartstikke blij zijn met de actie van Jack White en het succes van the White Stripes. Ten eerste mogen ze meeliften op dat succes van de Stripes, ze hebben voor een undergroundbandje vreemd genoeg hun laatste plaat uit mogen brengen bij Warner. Daarbij leverden de foto’s van het bont en blauw geslagen gelaat van Stollheimer nogal wat media-aandacht op. Maar wat die foto’s vooral genereerden, was nog een stukje streetcredibility voor the Von Bondies. Want wat moet een garageband eigenlijk bij een ‘major’ als Warner (Sire/Reprise is onderdeel van Warner)?

We zullen maar met de deur in huis vallen: The Von Bondies zijn geen garageband meer. Als je zo’n vol en zwaar rockgeluid op een plaat weet neer te zetten, dan moet je wel over een heel zwaar uitgeruste garage beschikken. De sound op ‘Pawn Shoppe Heart’ is zelfs zo goed dat met recht gezegd mag worden dat dit een van de mooist uitgemixte rockplaten van de laatste jaren is. Geen overbodige bombast of focus op hoog/laag zoals bij bijvoorbeeld nu-metal vaak het geval is.

Maar je hebt natuurlijk geen bal aan een goed geluid als je daar niet een paar mooie nummers tegenover zet. Helaas, maar de meeste bands die door een major ontdekt worden, bakken er niet veel meer van. Ingedut door het kortstondige succes is het afgelopen met de creatieve ‘drive’. Wonderwel weten The Von Bondies toch goed met hun succes om te gaan. Want ‘Pawn Shoppe Heart’ is een verrassend spannende plaat die pas na een paar luisterbeurten zijn geheimen prijs geeft. Je blijft een sixties garage-”feel” horen, ondanks het perfecte geluid blijft er toch nog genoeg smerigs over voor de liefhebbers. Vooral de drums die bijna overdadig door de nummers heen blijven galmen, zullen de wat minder gewend zijnde luisteraar weer snel terug jagen naar zijn Helmut Lotti-collectie. Toch durven de Bondies ook gas terug te nemen, zoals in het bijna The Gun Club evenarende ‘Mairead’. Om er met ‘Not That Social’ weer keihard op los te raggen.
Wat deze plaat vooral boven nogal wat garageplaten van de laatste tijd heen tilt (inclusief de laatste van The White Stripes), is dat er nog altijd duidelijk met een knipoog (ja, dat moet wel als één oog dichtgeslagen is) gemusiceerd wordt. Je lijkt hier nog altijd een band te horen die gewoon lol had in het opnemen van deze plaat. Vergelijk dat bijvoorbeeld maar met eens met de loodzware plaat van The Kills. De geinige refreintjes van de Bondy-dames op ‘Pawn Shoppe Heart’ zijn een perfect contrast met het gegil van Stollheimer die niet alleen als Glen Danzig klinkt, maar soms net zo goed als Jeffrey Lee Pierce en zelfs Patty Smith.

Jack White, eat your heart out, je buddies van vroeger hebben je overtroffen. Maar wel nog bedankt voor de promo-actie. Zoals je nu wel weet: ze hebben het verdiend.

Aanvullende informatie:
Format: CD
Label: Sire Records/ Reprise Records
12+1(bonus) tracks, 36:01
Site: www.vonbondies.com