"Dit heb je nog nooit gehoord." Gedurfd om te beweren, maar door een 7.1.2-surroundopstelling te bouwen met niets minder dan de 800 D4 Serie van Bowers & Wilkins mocht de Mechelse Eglantier die claim gerust maken. Een sprankelende show waar ook het allerbeste van McIntosh én een heuse primeur van SVS te beleven viel.
Eglantier in Mechelen
Het is nog niet zo lang geleden dat we bij Eglantier aan de Battelsesteenweg, dicht bij de E19, langsliepen voor een show waar de elegante Sonetto G2-lijn van Sonus faber alle aandacht. Toen al hoorden we van Herman en Shane van de Mechelse winkel dat ze van plan waren regelmatig events te organiseren. Met – uiteraard – altijd wel iets buitengewoons dat in de schijnwerpers zou staan. Geen loze woorden, want slechts enkele weken later volgde dit event op 25, 26 en 27 oktober. Het werd aangekondigd als een show rond de 800 D4- én de 700 S3 Signature-speakers van Bowers & Wilkins, maar draaide nog grootser uit.
De topmodellen van Bowers & Wilkins
Als we de dag voor de start van de luistershow even een voorafbezoek plegen bij Eglantier, ontdekken we een bijna-volledig opgebouwd surroundsysteem. Even in alle rust, voor dat de vele bezoekers langskomen voor de eigenlijke demonstraties in het weekend dat volgt.
Op die dagen is het altijd gewoon ontspannen muziek en film beleven, dat doen de heren van Eglantier altijd goed. Iedereen mag langskomen, zonder verplichtingen en altijd gastvrij ontvangen. De bedoeling is vooral dat het gedemonstreerde indruk maakt. Vooraf steekt er dan ook veel werk in het opbouwen en het perfect afregelen van de systemen op een winkelshow.
Het is moeilijk te zeggen wat eerst de aandacht trekt als we de achterste luisterruimte betreden, net achter de Eglantier-winkelruimte met z’n mooie assortiment apparatuur én vinyl. Zijn het de vele 800 D4-modellen die klaar staan om te spelen of de McIntosh-kolossen die vooraan maar ook aan de zijmuren opgesteld staan? Normaal zou je zeggen dat die knappe Britse topmodellen met turbinekop en tweeter-on-top zonder probleem de hoofdrol opeisen. Dat is ook zo bij deze show, maar er is een sterke ondersteunde rol voor de vele iconisch blauwe VU-meters van McIntosh.
Een primeur voor de Benelux
Visueel minder opvallend maar met een cruciale rol te spelen: twee subwoofers van SVS. Een merk dat we door en door kennen vanwege veel reviewing, maar deze modellen zijn helemaal nieuw. “Ze zijn inderdaad net voorgesteld, een echte primeur. We gebruiken hier de SB-17 Ultra R, de nieuwe toplijn van SVS”, zegt Shane.
Het ‘S’ of ‘sealed’ model, maar er bestaat ook een open of ‘ported’ PB-17 Ultra R. Er zijn liefhebbers voor beide designs – logisch, want elk heeft z’n pluspunten – en het Amerikaanse merk zorgt daarom altijd ervoor dat er twee varianten zijn. Zoals de meeste SVS-subs kun je het nieuwe model inregelen via de krachtige SVS-app. Hiermee kun je een subwoofer van het merk heel snel instellen, zonder achter de sub te moeten kruipen om aan knopjes te draaien. Supermakkelijk, vooral omdat je vanuit de sofa meteen kunt waarnemen wat het effect zal zijn.
7.1.2 met een kronkel
Een surroundsysteem bouwen met 800 D4-modellen, het is zeker niet iets dat je vaak tegenkomt. Het is wel al eens gedaan in de Benelux, maar dan met conventionele 804 D4-modellen, verklapte achteraf een Bowers & Wilkins-vertegenwoordiger. Eglantier opteerde echter voor iets ambitieuzer: twee (witte) 801 D4’s als frontkanalen, twee 802 D4’s als surround en een paar 803 D4’s als surround rears. De bolle vorm die volledig rondom gebogen is om te eindigen in een rechte metalen ‘koelvin’ achteraan en waaruit de grote Aerofoil-woofers uitsteken geeft deze knappe Bowers & Wilkins-weergevers een uniek uiterlijk. Maar vooral: elke designkeuze, incluis de vorm en materialen, is gemaakt om optimale geluidsprestaties te bieden. Het is echte spitstechnologie, gemaakt om muziek in de hoogste kwaliteit te laten weerklinken.
Maar dus filmmuziek en geluidseffecten die het kijken in surround zo meeslepend maken. Dat de Bowers & Wilkins 800 D4-lijn echt ontworpen werd voor surround blijkt uit het bestaan van de HTM82 D4-centerspeaker. Uiteraard ook met tweeter-on-top, want dat is nu eenmaal hét kenmerk van de Britten.
En de .2 in de 7.1.2? We kijken nieuwsgierig rond, want hoogtespeakers bestaan er niet in de 800 D4-reeks. Meestal wordt in een surroundopstelling met luidsprekers van het merk geopteerd voor inbouwmodellen in het plafond. De creatieve kant van Herman en Shane komt echter z’n kop boven steken.
“Naast de Eglantier-winkel hebben we een bedrijf in pro-audio voor events. Daar hebben we hoge stands geleend en er een paar 805 D4’s-boekenplankspeakers op gemonteerd, lichtjes gekanteld zodat ze naar de zitplekken wijzen.” Het is een apart zicht, zo twee kostbare monitors in walnootuitvoering hoog in de lucht te zien zweven, maar bleek tijdens de show wél heel effectief.
Toen we zondag – de laatste dag van de show – een tweede bezoek brachten, kregen we samen met de vele bezoekers het bekende Live Aid-fragment uit ‘Bohemian Rhapsody’ geserveerd. Het gejuich van het publiek en de stadionsfeer werd heel geslaagd overgebracht, met een overtuigend ik-ben-er 3D-gevoel. Sterktes van de 800 D4 Series zijn het reproduceren van het fijnste detail en een goede plaatsing van instrumenten (en SFX van films, zo blijkt). Kwaliteiten die hielpen om de pakkende muzikale finale van de Queen-kaskraker heel omhullend te brengen, wat je heel even laat geloven dat je erbij was in het Wembley-stadion op die bijzondere dag in 1985.
Wat een motor
Een paar speakers uit de 800 D4-familie verdient uiteraard goede aansturing. Een hele surroundopstelling die moet dienen voor films met felle dynamische pieken, zoals explosies, geweerschoten – maar ook de krachtige orkestrale uithalen van John Williams of Hans Zimmer? Daarvoor heb je echt een motor op hoog niveau voor nodig. Daar werd dan ook door Eglantier voor gezorgd.
“De combinatie Bowers & Wilkins en McIntosh kom je vaak tegen bij muzieksystemen, ook als je online kijkt naar wat muziekliefhebbers wereldwijd hebben staan”, legt Shane uit. Waarom dan niet die pure power van McIntosh ook gebruiken voor een surroundsysteem. Het Amerikaanse merk heeft op dat vlak ook het nodige in het assortiment. Zo bezochten we nog recent hun thuisbioscoop op het Fine Sounds-hoofdkantoor om een overtuigend surrounddemo te krijgen.
Het kloppende hart van het systeem werd gevormd door de MX170 A/V Processor, een 15.1-AV processors die (heel uniek!) beschikt over het RoomPerfect-kalibratiesysteem van Lyngdorf. “Het was de eerste keer dat we hiermee werkten, normaal gebruiken we Audyssey, Dirac of nog anderen. Maar het resultaat is echt goed.”
Op de dag voor de show werd dit aangevuld met een C12000 voorversterker, een C12000 controller, een MA5300-versterker en twee MC462 eindtrappen. Dat paste nog allemaal net in de grote Solidsteel-rack, maar tijdens het opstellen werd toch besloten om dit machtig geheel iets af te slanken omdat er toch wat kanalen onbenut bleven. Wat de prestaties op de vrijdag, zaterdag en zondag zeker niet ondermijnde, aan kracht ontbreekt het McIntosh-spullen zelden. Zo’n label waarop staat dat je op 1.250 Watt kun rekenen – per kanaal – maakt dat wel duidelijk.
Voor de surroundkanalen haalde Eglantier er bovendien een stevige MC611-versterker én een MC1.25KW-eindtrap bij – en dat maal twee. Beide systemen stonden mooi geparkeerd op een solide Revolution X-stand van Bassocontinuo. Dat was ook nodig, want het gaat hier om potige versterkers die veel kilo’s (en watts) in de schaal kunnen leggen.
HiFi Rose als onverwachte deelnemer
Om de surroundopstelling te demonstreren werden op de show uiteraard fragmenten afgespeeld vanaf een Ultra HD Blu-ray-speler van Panasonic, onder meer uit ‘No Time To Die’. “Vanaf schijf blijft de beste kwaliteit”, zegt Shane helemaal terecht. De bekende scène net voor de begingeneriek waarbij James Bond in de straten van het Italiaanse Matera afrekent met een resem SPECTRE-achtervolgers stond daarbij zeker op het programma.
Een Apple TV levert dan weer een reeks andere filmfragmenten (“Het is iets lagere kwaliteit, maar het werkt wel heel vlot”). Maar het Eglantier-team voegde op de valreep nog brontoestel aan de mix toe. Een onverwachte: een HiFi Rose RS150B. Dat is een beetje een verrassing, want bij het eerste pre-show bezoek aan de winkel was dit knap toestel nog niet mee in de grote rack aangebracht. Wel slim om te doen, want het is zeker een apparaat dat heel verleidelijk overkomt tijdens een show.
Het paste ook perfect in het surroundverhaal qua content. De HiFi Rose-streamer met superbreed touchscreen kan namelijk niet enkel muziek mooi presenteren, het bezit bovendien een HDMI-uitgang om 4K-video richting een tv of projector te sturen.
Bijvoorbeeld vanaf de Rosetube-app die op de RS150B draait. Dat dit heel mooie resultaten kan opleveren, zagen én hoorden we toen Shane het publiek liet kennismaken met het ‘Live at the iTunes Festival’-optreden van Lenny Kravitz. Ondanks dat dit strikt genomen geen perfect bronmateriaal is, klonk het op de Bowers & Wilkins – McIntosh-opstelling verdomd goed. Ook weer een voordeel van zo’n machtig surroundsysteem is dat stereobronmateriaal door de McIntosh-processor naar meerdere kanalen kan getild worden. Dat upmixen gaat tegenwoordig zo goed dat het resultaat heel overtuigend wordt.
Even vergelijken
Zonder twijfelen kwamen veel mensen naar Eglantier om de exclusieve surroundopstelling met Bowers & Wilkins en McIntosh mee te maken. Wat niet wil zeggen dat de traditionele stereoliefhebber in de kou bleef staan. Voor muziekfans die liever luisteren via een paar luidsprekers werden de demonstraties op de 800 D4-opstelling afgewisseld met luistersessies op de 705 S3 Signature en 702 S3 Signature, gepresenteerd door Bowers & Wilkins-experts Jan Artois en Kevin Blomme. Het is die laatste die we aan het werk zien op de zondag, met een volle zaal publiek. Ondanks de mooie Indian Summer buiten (tegen de tijd dat je dit leest slechts een fijne herinnering) en het latere zondagmiddaguur is het gezellig druk in de Eglantier-winkel.
Ook deze fijne weergevers zijn door Eglantier voorzien van een mooi McIntosh-systeem, met een sterrol voor een knappe MT10 Precision Turntable. Je kunt er niet naast kijken, want dit staaltje Amerikaanse techniek pronkt met een platter die je desgewenst lichtgroen kunt laten gloeien. Doet niets aan de geluidskwaliteit, daar zorgen de custom toonarm en MC-element wel voor. Maar het ziet er wel cool uit.
Tijdens een luistersessie die wij bijwoonden, werd deze high-end draaitafel van McIntosh heel geslaagd ingezet. Aan de hand van Gregory Porters ‘No Love Dying’ op ‘Liquid Spirit’ werd gedemonstreerd wat er gebeurt als je schakelt van de 705 S3 Signature-boekenplankspeakers naar de grotere 702 S3 Signature-zuilen. Een interessant experiment, dat heel goed aantoonde dat monitors van Bowers & Wilkins weliswaar al goed klinken, maar de stap naar een vloerstaander heel wat oplevert qua dynamiek en laag.
Ook interessant werd het als er even gewisseld werd naar bronnen van Marantz en een streamer van Naim. Hoe ‘Morning Sun’ van Melody Gardot weerklonk door de 705 S3 Signatures, dat viel echt enorm in de smaak. Het is een rustig nummer, eentje om van te genieten. Haar vocaal talent staat dankzij een ingetogen spelend orkest helemaal in het middelpunt van de aandacht bij dit liedje, dat geschreven werd als ode aan de pasgeboren zoon van Gardots vaste gitarist.
Melody Gardot zelf overleefde aan het begin van haar carrière een aanrijding door een auto, wat haar blijvende letsels opleverde (waaronder sterke overgevoeligheid voor licht en geluid). Die kwetsbaarheid sluimert altijd wel wat in de achtergrond van haar werk en in haar stem, zaken die de Bowers & Wilkins-speakers door hun resolutievermogen ook daar op de show in de Eglantier blootlegden. Een pakkende demonstratie van hoe een goede hifi-speaker je echt dichter bij de muziek kan brengen.
Net als de voorgaande Sonus faber-demostratiedagen kregen we de sterke indruk dat de show rond Bowers & Wilkins, McIntosh en SVS een hit was. De heren van Eglantier hebben de smaak wel echt te pakken, want het plan blijft om heel regelmatig gelijkaardige luistermomenten te organiseren. Laagdrempelig en ontspannen, maar wel altijd met een sterke nadruk op de luisterervaring.