REVIEW

Wim Mertens – Partes extra Partes

Jan Luijsterburg | 13 juli 2006

Bij gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum als componist en muzikant verscheen een CD met bewerkingen van een aantal werken van deze Belgische minimalist voor symfonieorkest. Oude successtukken, filmmuziek en enkele nieuwe composities. Het gevaar dat zijn strakke, minimalistische composities in een wollige roomsaus zouden oplossen is met succes vermeden.

Hoewel hij nooit erg bekend geworden is heeft Mertens in alle kleinschaligheid een indrukwekkende discografie opgebouwd. Op zijn website worden 49 uitgaven opgesomd, en daar is deze nog niet eens bij. Nummertje 50 derhalve, nog al een jubileum. Aangetekend moet worden dat er bij die 50 nogal wat doublures zitten, als singles, liveopnamen en verzamelalbums, maar het blijft erg veel. Grofweg is zijn oeuvre te onderverdelen in CD’s waarop Mertens solo piano speelt, waarbij hij vaak met zijn typerende kopstem zingt in een fantasietaal, CD’s met relatief korte ensemblestukken, waaronder film- en theatermuziek, en de delen van zijn magnum opus Alle Dinghe. Dit werk, waaraan hij in totaal 21 jaar werkte, is een volledige deconstructie van muziek in de elementen waaruit zij opgebouwd is: blazen, strijken, trekken en slaan. Een groot aantal boxen vol met zeer lange, repetitieve werken, waarin het geen uitzondering is als er bijvoorbeeld twee CD’s volledig door een enkele fagot volgespeeld worden. Bepaald geen muziek voor een groot publiek.

Het repertoire op Partes extra Partes laat echter Mertens op zijn toegankelijkst horen: romantisch en welluidend. Niet voor niets werd het live door het Vlaams Radio Orkest dat ook op de CD speelt uitgevoerd in combinatie met muziek uit de Harry Potter films, en is een van de stukken bekend van een televisiecommercial. Mertens for the Millions, wie had het ooit kunnen denken.

Gelukkig is men bij het vertalen van de sfeervolle composities naar orkestrale omvang toch sober te werk gegaan. De door de componist bespeelde piano staat prominent op de voorgrond, gladde sentimentaliteit wordt binnen de perken gehouden. De nieuwe interpretaties doen volledig recht aan de oorspronkelijke composities, waaronder veel oude favorieten als Close Cover, Struggle for Pleasure, Multiple 12 en het thema uit Belly of an Architect. Dat betekent aangenaam wegdromen op de meeslepende, zich herhalende patronen, zonder dat de tanden meteen uitvallen door een overdosis fondant. 


Aanvullende informatie:
10 tracks, speelduur: 52:46
Wim Mertens and the Flemish Radio Orchestra, conducted by Dante Anzolini
Label: Usura / Pias www.pias.com
Website Wim Mertens : www.wimmertens.com






EDITORS' CHOICE