REVIEW

Ravel – Roger Muraro

Jan Luijsterburg | 21 september 2006

De pianowerken van Maurice Ravel behoren tot het mooiste wat ooit voor dat instrument geschreven is. Ik ben niet de enige die dat vindt; vele briljante pianisten namen de werken, samen goed voor twee goedgevulde CD’s, al op. Deze versie van Roger Muraro verscheen in Frankrijk al in 2003, en is nu eindelijk in Nederland in distributie genomen. Vele stickers op het hoesje maken duidelijk dat de Franse muziekpers uiterst lovend was over deze uitgave.

Ravel – Roger MuraroNu moet je wel met iets komen om de concurrentie aan te gaan met gevestigde opnamen van bijvoorbeeld Pascal Rogé of Jean-Yves Thibaudet. Roger Muraro slaagt er in Ravel in een nieuw licht te zetten. Dat doet hij door het integrale oeuvre te benaderen vanuit de muzikale wereld van Olivier Messiaen, door een aantal onbekende werken of afwijkende versies op te nemen en door een bijzondere instrumentkeuze.

De invloed van Messiaen, wiens integrale werk eerder door Muraro werd opgenomen, wordt niet onder stoelen of banken gestoken. Het CD-boekje bevat zelfs een voorpublicatie van een postuum boek van Messiaen met een analyse van Ravel’s Ondine (onderdeel van Gaspard de la Nuit).

Meestal wordt Ravel op impressionistische wijze benaderd, met dramatisch golvende dynamiek. Muraro gaat minutieuzer te werk en legt vaak verborgen gebleven details bloot, waarbij de vogeltjes die het werk van Messiaen zo dicht bevolken vaak goed te horen zijn. De noten zijn hetzelfde, maar je hoort iets heel anders. Het is wonderlijk, maar nergens geforceerd. Een heel eigen visie, met overtuigingskracht en virtuositeit gebracht.

Naast enkele ongepubliceerde, niet vaak gespeelde werken vallen in het programma de quatre mains versie van Ma Mère l’Oye, gespeeld met Hortense Cartier-Bresson, en een eigen variatie op de transcriptie die Ravel van zijn oorspronkelijk orkestwerk La Valse maakte op. Muraro speelt het stuk al jaren, en het klinkt dan ook zeer doorleefd.

Gewend als we zijn aan de robuuste klank van de grote Steinway vleugels, is de Fazioli die Roger Muraro hier verkiest wel iets heel anders. Op het eerste gehoor wat schril in het hoog, en weinig massief in het laag, openbaart zich al snel een opmerkelijk orkestraal klankenpallet met veel kleur, dat perfect past bij de interpretatie van Muraro. Het schijnt een weerbarstig, moeilijk te temmen instrument te zijn, die Fazioli, maar er gebeuren hier heel bijzondere dingen mee.

De gepresenteerde uitvoeringen zijn van grote virtuositeit, schijnbaar achteloos lichtvoetig en voortdurend verrassend. Het is zeker niet de enige manier om de prachtige werken van Ravel te benaderen, maar levert wel een overtuigende nieuwe visie op.


Aanvullende informatie:
Maurice Ravel – Intégrale de l’œuvre pour piano seul
Speelduur: 74:58 + 79:48
Label: Accord / Universal Classics France
Distributie: Codaex
Website : www.rogermuraro.com






EDITORS' CHOICE