Zijn naam: Rafter Roberts. Geboren en getogen in het altijd zonnige Californie. Opgegroeid in een commune. Zegt zo goed als geen angst te hebben, waardoor hij precies kan doen wat hij wil.

Een kakafonie van geluiden, zang en tegendraadse ritmes volgen elkaar in een duizelingwekkend tempo op. 18(!) tracks in nog geen 40 minuten. Ga daar maar aan staan. Onder het mom “laten we vooral niet doen wat men verwacht”, is Rafter op enig moment de studio ingedoken en uiteindelijk met vlag en wimpel geslaagd in die missie.

Alsof je naar een film kijkt waarvan het geluid niet goed is gesynchroniseerd. De kwartjes vallen bij elke track pas veel later. Bij sommige valt er helemaal niets, behalve de mond open van verbazing. Met titels als “Hope”, “Tragedy”, “Monsters”, “Inspiration” en “You War” denk je niet direct aan een vrolijke plaat, maar dat valt allemaal best wel mee.

Rafter heeft trouwens een aangename stem. Maar toch…volledig onnavolgbare melodieen. Op sommige momenten onuitstaanbaar, irritant geneuzel in de ruimte. Vele muziekstijlen -in jasjes die je niet verwacht- passeren de revue. Vooral dat laatste maakt deze plaat na vele sessies met gefronste wenkbrauwen, dan toch zeer de moeite waard. Geef jezelf even de tijd om te wennen aan Rafter en zijn visie op de hedendaagse muziek. Die is best wel uniek.


Aanvullende informatie:
18 tracks, 37:26
Label: Asthmatic Kitty
Distributie: de Konkurrent
Website: http://www.asthmatickitty.com,
http://www.myspace.com/rafterroberts