Dat de naam naar alle waarschijnlijkheid ontleend is aan de gemiddelde hoeveelheid sperma (+1 cc) die een man verliest bij een zaadlozing is algemeen bekend. Dat Graham Gouldman grote hits als Heart Full of Soul (The Yardbirds), Bus Stop (The Hollies) en No Milk Today (Herman’s Hermits) heeft geschreven is waarschijnlijk minder gemeengoed. Feit is dat de uit Manchester afkomstige schoolmaatjes Kevin Godley, Lol Creme en reeds genoemde Gouldman al van kleins af aan een enorme passie hadden voor muziek.
Het voert te ver om hier de gehele historie van de heren hier de revue te laten passeren. Daarvoor verwijs ik naar de keurige eerste drie informatieve pagina’s van het cd-boekje. Jammer dat bij de tracklisting niet staat van welke lp/cd de nummers afkomstig zijn. Nu blijft het nog steeds een beetje puzzelen.
Eenenvijftig nummers zijn er te vinden op Collected. In Nederland heeft 10CC tien (hoe toevallig) hits gehad waarvan Dreadlock Holiday (1978) de grootste was en The Wall Street Shuffle (1974) de één na grootste. Beiden haalden overigens een nummer één notering in de Top 40. Hoe de cd’s precies zijn samengesteld is mij een raadsel, het is namelijk nogal een allegaartje. Zo staat - het best wel afgrijselijke - Donna op cd 3, terwijl dat hun eerste hit was. Hoe dan ook, op een verzamel-cd met zoveel nummers kan het gewoon niet zo zijn dat alles boven het maaiveld uitsteekt. Zo zijn de eerste vier nummers van cd 1 van niveau (en overbekend) met als hoogtepunt het briljante Good Morning Judge. Daarna daalt het niveau echter aanzienlijk met slijmnummers als People In Love en I Hate To Eat Along. Op de eerste schijf treffen we ook nog de hit I’m Not In Love en de twee net-niet-hits, want slechts geschopt tot de Tipparade, Don’t Turn Me Away en I’m Mandy Fly Me aan.
Op naar cd 2 dan. Het Zappa-esque Art For Art’s Sake opent daar de boel allerverrassendst. Dat is wel weer het mooie van 10CC, de muzikale liefde uit zich in een enorm divers repertoire en daar zitten dan wel eens pareltjes tussen, maar de kans op kermiskralen is minstens zo groot. Een van die pareltjes is Life Is A Minestrone wat in 1975 een hit was in ons land. De afwisseling neemt toe met You’ve Got A Cold en ontaardt in enige hilariteit in de vorm van From Rochdale To Ocho Rios wat mij doet denken aan een reclamespotje voor Caraco-ijs. Andere opvallende songs zijn One-Two-Five en Food For Thought (hitje in 1983). De rest kabbelt een beetje voort, maar het frivole The Second Sitting For The Last Supper sluit disc 2 gelukkig op positieve wijze af.
Deel 3 rehabiliteert op waardige wijze van Donna door het swingende Rubber Bullets. Ook op 3, het coole Silly Love dat in 1974 de tiende positie bereikte in de Top 40. Verderop vinden we een aantal Godley & Creme-songs. Zij verlieten de groep in 1976 en ontwikkelden een nieuw instrument, de gizmotron, een snaarinstrument dat door middel van wieltjes op de snaren muziek voortbracht. De heren waren ook pioniers op het gebied van de videoclip, getuige de mooie visualisatie bij het nummer Cry. Eén van de bekendste nummers en één van hun grootste hits is het aparte An Englishman In New York wat in de volledige versie (bijna zes minuten) vertegenwoordigd is. Na een paar vrij anonieme bijdragen van Kevin en Lol is er weer een (10CC) lichtpuntje in de zin van The Power Of Love. Under Your Thumb en Wedding Bells zijn dan wel weer aardig. De box wordt afgesloten met Neanderthal Man van Hotlegs, zeg maar de voorloper van 10CC.
Resumerend zeg ik dat dit een alleraardigste verzameling is, zeker gezien de prijs. Ik kan me echter niet aan de gedachte onttrekken dat twee schijfjes genoeg waren geweest mocht kwaliteit prevaleren boven kwantiteit.
Overige informatie:
3 CD’s 51 tracks, heel veel minuten
Label: Universal Music
Distributie: Universal
Website: www.universalmusic.nl
