Een groter contrast dan tussen een bezoek vorige week aan de vakbeurs Integrated Systems Europe en wat audiofiel geknutsel thuis is nauwelijks denkbaar. In volgorde van tijd kwam eerst de beurs.
RAI Amsterdam vormde de locatie voor een uitgelezen gezelschap van aanbieders van systemen voor muziekweergave, met gebruikmaking van home automation componenten. Integratie is het toverwoord voor het komende decennium als we zowel de aanbieders als de afnemers (uw winkeliers) mogen geloven. In de USA is het begrip home automation of domo technica al een verworden begrip. Via afstandsbedieningen sturen we de technische installaties aan en produceren wij beeld, geluid en computertoepassingen op diverse plaatsen in huis. Gemak staat voorop, integratie met computer systemen centraal. Veel van de aanwezige exposanten waren voor ondergetekende nieuwe namen. Zij begeven zich veelal op het niveau van achterliggende techniek, denk u maar aan schakelsystemen, bekabeling, relaiskasten, 19” rekken enzovoort. Namen die bekender in de oren klinken en aanwezig waren zijn onder meer Monitor Audio, Marantz, Linn, Tannoy, Philips en Jamo. Dit keer niet gericht op de audiofiel maar wel op winkeliers die de componenten inzetten in muzieksystemen. Inbouwluidsprekers, muziekservers, multiroom versterkers en natuurlijk beeld in alle soorten en maten. Spectaculair enorme plasma wanden tot 9 meter breed. Meer voor de huiskamer geschikt een mirror LCD televisie van Philips die beeld tovert op een spiegelend oppervlak. Veel aandacht voor projectieschermen waarmee wij de ware potentie van projectoren kunnen zien. Want met het “op de witte wand projecteren” doet u zich echt te kort. Iets wat ik al leerde toen mijn vader 40 jaar geleden zijn diacollecties vertoonde. Wie als audiofabrikant de boot niet wil missen zal zich moeten conformeren aan standaarden en zijn apparatuur moeten inrichten op besturing van buitenaf. Ging die besturing tot nu toe vaak via RS-232 poorten en/of CAT5 bekabeling, Wifi en TCP/IP zijn de huidige toverwoorden. Een remote versterker met een wireless pc ethernet kaart is net zo min toekomst muziek als een universele afstandsbediening met dezelfde soort kaart. TCP/IP over (draadloos) ethernet sluit natuurlijk perfect aan op computer technologie. Is goedkoop en betrouwbaar.
Het contrast was een experiment met een outboard d/a converter. Veel converters zijn voorzien van een losse “wall wart” voeding. Dat is niets anders dan een grote plastic stekker die in het stopcontact gaat en waarin een transformator zit die 230 Volt omzet naar een lagere wisselspanning. Niet alleen converters werken er mee, ook phonotrapjes, hoofdtelefoon versterkers, platenspelers enzovoort. Sommige leveranciers brengen als upgrade voor de meegeleverde wall wart een losse voeding op de markt die veel meer capaciteit heeft. Dat laatste bracht mij op het idee zelf eens te experimenteren met een trafo die 4 tot 5 maal de capaciteit heeft van een wall wart. Een beetje aansluitend op het achtergrond artikel over stroomvoorziening.
Het toeval wil dat ik een passende trafo nog in de kast heb liggen van een ooit door tijdgebrek gestrande poging tot zelfbouw. Zonder de veiligheid uit het oog te verliezen (230 Volt is levensgevaarlijk, ik kan daar niet genoeg op hameren) heb ik de trafo voorzien van snoertje/plugje en aangesloten. En dat valt niet tegen. Het laag is beter gedefinieerd, het stereobeeld groeit naar beide kanten van tussen de speakers tot tussen de zijmuren en het gemak van de weergave neemt opmerkelijk toe. Vergelijk het met de winst in soepelheid en trekkracht van een auto met een 1.4 liter motor naar een zelfde type met een 1.8 motor. Een lichte neusverkoudheid die voor het experiment met de converter, bestaande uit het wisselen van de voedingen, niet was opgevallen is verdwenen. Zonder de basisklank van de converter aan te tasten of basiseigenschappen te veranderen. Wat wederom een bewijs is van het belang van voedingen en schone netspanning. Waar ook collega Garmt van der Zel de nodige pagina’s aan zal wijden. Nu ga ik niet propageren dat u allemaal met trafo’s aan de slag moet gaan. Want als u iets verkeerd doet blaast u het te voeden component op en is het einde converter of versterker. Aan de andere kant is het helemaal niet gek om te informeren of uw leverancier soms een zwaardere voeding kan leveren waarmee de garantie behouden blijft, er geen gevaar voor beschadiging is en de veiligheid wordt gegarandeerd. Zelfbouwers en knutselaars hoef ik niets te leren. Die zoeken hun eigen weg. Aan de horizon doemt een tweede leven op voor al die converters en phonotrapjes die op de nominatie stonden vervangen te worden. Een nieuwe voeding blaast ze mogelijk nieuw leven in. Hebt u iets nieuws in huis en bestaat er een voedingsupgrade, probeer die dan eens. Verwacht geen spektakels wel een hoorbare verbetering.
Leuk contrast toch? Knutselen met audio op basis niveau tegenover uw installatie veranderen in een multiroom, multimedia, beeld en muziek server gebaseerd systeem. Allebei de moeite waard en toekomstvast.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
