Het leuke van een hifi show in eigen land is onder andere de kans met veel importeurs afspraken te maken over binnenkort te recenseren apparatuur. Auteurs van Hifi.nl hebben hun tijd daarvoor goed besteed en er staat heel wat werk op stapel.
Van super high end tot uitermate betaalbaar. Van radio tot SA-CD en alle tussenliggende formaten. De merken en types houd ik nog even verborgen tot de afspraken definitief zijn en de spullen thuis opgesteld. Een aantal dingen is ter plekke geregeld en in de auto geladen. Zo mag u tegemoet gaan zien: Berendsen voor en eind versterker van de hand van Jan de Jeu, die dolblij is bouwblokken te ruilen voor audioblokken. Een Exposure CD-speler gaat naar René Smit. Een Roksan exemplaar naar mij. Millennium producten als een LP-mat, CD-mat, puck en voetjes gingen een auto in en last but not least een paar niet te tillen monitors van ATC reisde niet retour met importeur HIMP. De handen hebben we vol de komende weken.
Een show is tevens een punt om met elkaar van gedachten te wisselen. Contacten die wij aantrokken met zowel onze lezers als de handel. Het leuke is dat daaruit soms vriendschappen ontstaan die jaren en jaren kunnen duren. Zo ken ik ondertussen al heel wat mensen waarmee ik op regelmatige basis mail, bel of zelfs langsga. Uiteraard om over de hobby te praten maar net zo goed voor gesprekken die niets met audio te maken hebben. Of over audio te leren, want kennis vergaren blijft zoals op elk vakgebied noodzakelijk. Kennis waarmee anderen te helpen zijn of die kan leiden tot gerichte aankoopadviezen. Loop je twee dagen rond op een show dan kun je snel de vragende partij koppelen aan de aanbieder.
Achter de show schuilt een grote hoeveelheid werk die de bezoeker niet ziet. Zelf heb ik de gewoonte om de dag en avond voor de show even langs de standhouders te lopen. Om ze succes en een goede beurs te wensen. Tijd heeft men dan nauwelijks want de dozen staan opgestapeld in de ruimtes en die moeten leeg. Doeken verdoezelen de hoeveelheid karton die onder de tafels wordt geschoven. Op de tafels de gepoetste pronkstukken die als sirenen hun verlokking naar het kooppubliek verstooien. Sommige standhouders hebben het gemakkelijk en komen niet verder dan een statische presentatie, anderen tunen de set tot een acceptabel “beurs” geluid bereikt is. Hoe meer high end de set is, des te langer duurt het tunen. Want niets is frusterender dan zeker weten dat de set klopt in eigen huis en niet lekker speelt op de beurs. Het publiek kan genadeloos zijn. Wie na twee dagen de zere voeten voelt en de droge keel heeft als schone taak het opruimen aan het eind van de zondag. Een lichte chaos ontstaat voor de deur van de Doelen en alle gezelligheid is ineens verdwenen. We willen allemaal zo snel mogelijk naar huis.
Hoe dwaas moet je zijn om in de chaos mensen lastig te vallen voor de spullen die je als pers mee naar huis wilt nemen. Brutaal als de beul plantte ik mijn auto tussen de vrachtwagens en griste mee wat afgesproken was. Opgestapeld op een geleende steekwagen. Gniffelend om al het moois dat in de achterbak verdween. Met de Pasen in het vooruitzicht. Een paar lekkere luisterdagen als het weer niet al te best is. Want als de zon schijnt dan laat zelfs ik de boel de boel. Een terras is dan snel gevonden, het bier schuimt, een pannenkoek of poffertjes eten, een flinke wandeling, desnoods slenteren langs een boulevard. Niet langs een overvolle meubelboulevard overigens, want ik neem me voor: ik ben dit jaar eens niet Paasdwaas.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
