Ik heb soms de gewoonte op een recensie vooruit te lopen. Dat kan omdat een apparaat al een tijdje in huis is en de totaalindruk al wel in mij hoofd spookt, maar nog niet op papier staat.
Het is geenszins de bedoeling het apparaat zo uit te lichten dat een recensie overbodig wordt, het is eerder een prikkeling die de lezer nieuwsgierig genoeg maakt om straks het gehele verhaal te lezen. Voorwaarde is dat een apparaat om enige reden uitspringt boven de rest. Over het algemeen een positieve reden, soms zo positief dat ik het echt niet langer voor mij kan houden. Dit keer te danken aan Norbert.
Norbert leeft in Duitsland en maakt audio producten. Dat laatste snapte u al. Norbert maakt luidsprekers, maakt (SA-)CD-spelers en bouwt versterkers. Norbert heeft daarmee op de thuismarkt behoorlijk veel succes. Mede omdat Norbert met de techniek vaak voorop loopt en als kleine zelfstandige fabrikant in staat is om de grote jongens de loef af te steken. Dat zie je niet aan Norbert af, een op het oog bescheiden man die liever muziek luistert dan over techniek praat. Norbert wint ook prijzen in Duitsland. Terecht denken velen, die met gepaste jaloezie kijken en luisteren naar wat Norbert mogelijk maakt. Er is aan Norbert maar één probleem, zijn Excel spreadsheet toont de ontwerpen en fabricage kosten van zijn product en dat brengt hij met enige marge in rekening. Dat zou niet erg zijn, iedereen verdient zijn brood, bij Norbert geeft dat een probleem als je niet behoort tot de Quote 500. Het interesseert Norbert namelijk weinig wat de kostprijs is van zijn goederen. Norbert legt het prijskaartje gewoon voor de klant, kijkt hem vriendelijk aan, en hoopt iets te verdienen.
Dat kan Norbert wel willen doen, maar dan moet hij er wel iets tegenover zetten. Dure spullen zijn er genoeg te koop, handel van charlatans idem. Charlatans daargelaten heeft Norbert serieuze concurrentie van Mark Levinson, dCS, Classé en andere topmerken. Dat zal het kleine bedrijf dus niet meevallen. Komt nog bij dat Norbert mordicus tegen multi channel is en zich beperkt tot good old stereo. Hij maakt weliswaar een SA-CD speler, een formaat dat geschikt is voor twee tot zes kanalen, maar zet achterop de kast alleen links en rechts stekkertjes. Beetje eigenwijs en omdat hij ook luidsprekers verkoopt, een beetje “PWA” dom. Kan hij vijf luidsprekers bij zijn versterker leveren, beperkt hij het tot twee. Norbert is zelfs nog dommer, hij maakt zijn SA-CD speler zo uitgebreid dat een voorversterker achterwege kan blijven als je alleen digitale bronnen gebruikt. Hé Norbert, wat ga je doen met de voorversterker die bijna klaar is?
Op een zonnige middag staat er een breedgeschouderd type voor mijn deur. Hij komt namens Norbert en sleept een SA-CD speler achter hem aan naar boven. Pakt hem uit, zet hem neer met de woorden: “hij is best zwaar dus ik doe het zelf wel”. Laat een handleiding achter en besluit met de opmerking: “eerst drie dagen laten spelen, dan pas luisteren”. Ja, dank je de donder, ik zit met een ontstoken knie thuis en wil het ding horen. Mooi hoor Norbert, heel mooi. Maar eh, Norbert, is dit ding echt 10.000 euro? Het wordt Pinksteren en mijn tante van bijna 80 logeert bij ons. Dus het speeltje van Norbert staat even stil te dromen. Tot tante en mijn vrouw samen weggaan en ik de Norbert remote control pak. Zo even genieten. Ik mag het niet zeggen, maar ik pleur van mijn stoel. Is dit een (SA-)CD speler? Nee, dat kan niet, hier moet een arm, element en phonotrap inzitten. Houdt Norbert mij voor de gek? CD na CD schuift de speler in en uit. Of SA-CD na SA-CD. Is het nog steeds mijn set die ik hoor? Zijn mijn luidsprekers zo goed? Kennelijk wel en als ik later ook nog een Herron voorversterker ontvang is het hek van de dam. Wie er ook luistert, allemaal hebben ze één gemeenschappelijke opmerking: “het speelt daadwerkelijk muziek”. Keer op keer noem ik de prijs van 10.000 euro voor de speler alleen, keer op keer zucht iedereen maar niemand, werkelijk niemand vindt de prijs overdreven ten opzichte van de kwaliteit. En ik zelf? Al koste hij het dubbele, dan vond ik het nog steeds de mooiste speler die ik ooit hoorde buiten de omgeving van een dealer of geprepareerde luisterruimte en met gewone, niet audiofiele, niet speciaal uitgezochte muziek.
Het breedgeschouderde type heeft zijn komst aangekondigd, hij gaat het speeltje ophalen. Dat wil ik niet, maar ik ben bang dat ik door gewicht, leeftijd en gebrek aan ervaring met vechten het onderspit ga delven. Hij neemt hem onverbiddelijk mee, tenzij ik 10.000 euro neertel. Ik baal, dat geld heb ik niet los liggen. Met als gevolg dat ik terug zal zinken naar mijn eigen niveau. Niet dat dat slecht is, oh nee ik ben heel tevreden, maar ik ben met de neus op de kille feiten gedrukt. Hoe mooi het kan zijn als de middelen het toelaten. Ik moet dringend eens met Norbert praten. Over een uit te lenen model voor een arme recensent. Het telefoonnummer staat in de telefoongids van Gilching, Duitsland, onder Lindemann Audiotechnik GmbH. Ik wil een Lindemann 820 SA-CD speler, later leest u wel waarom.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
