Het moet toch heerlijk zijn om een product te introduceren waar nog niemand aan heeft gedacht. Om daarna je slag te slaan bij de argeloze consument, die mogelijk gedachteloos het product uit de winkel meeneemt, het toepast, ontdekt dat het geen schade aanricht en nog een doosje komt halen. Wie weet is het niet eens gedachteloos maar appelleert het product aan bescherming tegen ziektes die je met rubber of latex kunt voorkomen.
Het gaat mij om D-Skin. D-Skin is een dunne plastic laag die je over een CD plakt aan de kant waar de informatie staat. De dunne laag zou geen invloed hebben op het lezen van de CD. Maar ondertussen wel de CD beschermen tegen vuil en krassen. Dat laatste geloof ik best. Het eerste heb ik zo mijn twijfels over. Wij audiofielen poetsen letterlijk met diverse speciale doeken en vloeistoffen de CD laag zo schoon mogelijk. Zodat niets de werking van de laser verstoort. Om er daarna een laag bovenop te plakken van plastic? Leuk voor hen die CD’s nog steeds als onderzetter wensen toe te passen en liefst los door de auto slingeren, maar niet voor iemand die kwaliteitsweergave voor staat. Om niet te denken aan wat de warmte ontwikkeling in sommige (Philips en Marantz) loopwerken met D-Skin zullen doen. Of Teac VRDS drives die helemaal niet tegen extra laagjes kunnen. Althans niet op de CD, mogelijk ook niet eronder. Wie gewoon zuinig is op zijn spullen kan D-Skin lekker laten liggen en van het bespaarde geld muziek kopen. Testen gaan we het zeker niet.
D-Skin zou nuttig kunnen zijn, als het daartegen zou helpen, om vervelende zaken op de CD te weren van uw systeem. Kregen we eerst als argeloze consument te maken met kopieerbeveiligingen, Sony ging nog een stapje verder en zette een soort spy-ware op muziek CD’s. Wat door hackers aangegrepen werd om een computer te kunnen kraken. Even de muziek CD in je computer en voila, hij gaat een stukje open voor de buitenwereld. Sony zag zijn onhandige handelwijze op tijd in en haalde 5 miljoen schijfjes uit de handel. Zelden ageer ik tegen de hoge prijzen voor software, met de gedachte dat de muziekindustrie ons toch niet serieus neemt, maar als dergelijke enge praktijken gemeengoed gaan worden, dan mag de muziekindustrie van mij onderuit gaan. Persoonlijk heb ik al een gruwelijke hekel aan informatie waar ik gedwongen doorheen moet als ik een DVD wil afspelen. Met symbolen voor geweld, seks, drugs, vloeken etc. Waarna ik gewaarschuwd word dat ik minimaal een bepaalde leeftijd moet hebben. Staat allemaal al op de hoes. En Stichting Brein mij oproept illegale kopieën aan te geven. Persoonlijk ben ik absoluut tegen het illegaal kopiëren. Altijd al geweest. Mijn kinderen heb ik in die geest proberen op te voeden, maar vaak lachten zij mij vierkant uit. Ze vinden het gewoon raar dat ik zoveel geld uitgeef voor iets dat je op een PC vermenigvuldigt of van het internet kunt trekken. Vaak stond ik met de mond vol tanden als ik te horen kreeg over films: “Eerst maken ze dik winst op de film, dan zetten ze die op DVD en maken weer dik winst. Daarna gaat de DVD als aanbieding naar diegenen die de eerste twee keer niet meededen. En gezien de kostprijs van schijfje en hoesje maakt men dan weer winst. Drie keer is een beetje veel”. Met CD gaat dat anders, nou ja, met nieuwe muziek. Maar ook dan is de marge voor de muziek industrie zo hoog dat men zichzelf uit de markt prijst. Wat een verarming inhoudt voor de muzikant die geen kans meer krijgt en de consument die alleen commerciële muziek kan kopen. Zouden de grote bazen achter de muziek industrie wellicht een laag D-Skin voor de ogen hebben? Ik denk dat ze gewoon rekenen op mensen zoals ik. Die van muziek houden op een zo hoog mogelijke kwaliteit en daarom steeds weer CD’s en DVD’s blijven aanschaffen. Alleen al om een voorbeeld te stellen naar de kinderen. Met als dank van de industrie: niet afspeelbare CD’s, regio gecodeerde DVD’s en in het ergste geval spy-ware. Zou ik mij met D-Skin daartegen kunnen beschermen?
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
