`1500 miles is a long way home`, staat voorop het doosje van deze DVD vermeld, en dat is een bondige samenvatting. Een heel eind, zeker als je als veertienjarige te voet bent met je kleine zus en nichtje. De drie meisjes raakten zo ver van huis door een grove misstand in Australie.
Tussen 1905 en 1970 vielen alle aboriginals onder voogdijschap van een zogenaamde Chief Protector. Stelselmatig werden halfbloed aboriginalkinderen (de vaders waren vaak blanke arbeiders die zelden op één plaats bleven), bij hun familie weggehaald en in opvoedingskampen geplaatst om verdere vermenging tussen de blanke en inheemse bevolking te voorkomen. Deze "gestolen generaties" werden klaargestoomd om zich als knecht of dienstmeid dienstbaar te kunnen maken in de blanke maatschappij. Voor de eigen taal en cultuur was daarin vanzelfsprekend geen plaats. En dit alles onder het mom de inheemsen tegen zichzelf te beschermen.
Rabbit-proof Fence is de verfilming van het boek dat Doris Pilkington Garimarra schreef over haar eigen familiegeschiedenis. Haar moeder Molly ontsnapte in 1931 met zusje Daisy en nicht Gracie uit een heropvoedingskamp. Ze doorkruisten half Australie langs het `rabbit-proof fence` om terug te keren naar hun moeder. Dat enorme hek, om landbouwgrond en konijnen van elkaar te scheiden, was een handig orientatiepunt in het barre woestijnlandschap.
Kenneth Branagh speelt de rijksvoogd van het district, die er stellig van overtuigd is dat de kinderen beter af zijn zonder moeder. Hij heeft puur het goede met de mensen voor: zijn motto luidt `De inboorling moet, ondanks zichzelf, worden geholpen.` Een aboriginal `tracker` wordt op pad gestuurd om de meisjes terug te vinden.
Het verhaal is in alle simpelheid hartverscheurend. Veel momenten waarop het `net goed` gaat, u kent dat wel. Drie troeven behouden de film van een overmaat van clichés. De eerste is het schitterend `echte` spel van de kinderen. De uitvoerige, een kleine drie kwartier durende `making of` documentaire is mooi te zien hoe dat spel tot stand kwam, door de casting en training van de uit de bush opgepikte kinderen. De tweede troef is de oogverblindend mooie fotografie van meestercameraman Christopher Doyle, perfect overgezet op DVD. Tot slot dragen de diepe klanken van de soundtrack van Peter Gabriel sterk bij aan de sfeer en impact van de film.
De extra`s zijn op een aparte DVD geplaatst, en omvatten naast de genoemde documentaire in totaal 35 minuten aan interviews met onder meer regisseur Philip Noyce, producente en scenarioschrijfster Christine Olsen, acteur Kenneth Branagh, Christopher Doyle en Peter Gabriel. Kleine slordigheidjes op het doosje: het beeldformaat is cinemascoop, dus niet 16:9, en de kijkwijzer-aanduiding staat op de voorkant onterecht als 16 aangeduid. Achterop staat de officieel toegekende 12, en dat slaat in mijn ogen ook al nergens op, want er is weinig expliciets te zien en de film lijkt me eerder stichtend dan slecht voor de tere kinderziel. Mijn kinderen (10 en 13) vonden het in ieder geval een prachtige film, net als mijn vrouw en ik.
Aanvullende Informatie
Australie, 2002
Speelduur film: 90 minuten
Regie: Phillip Noyce
Productie: Phillip Noyce, Christine Olsen, John Winter
Scenario: Christine Olsen, gebaseerd op `Following the rabbit-proof fence`
van Doris Pillington
Camera: Christopher Doyle
Muziek: Peter Gabriel
Montage: Veronika Jenet, John Scott
Met: Everlyn Sampi, Tianna Sansbury, Laura Monaghan, David Gulpilil,
Ningali Lawford, Kenneth Brannagh
Ondertiteling: Nederlands en Frans
Geluid: Dolby Digital 5.1 Engels en Frans, Engels ook 2.0
Beeld: 1:2.35 (cinemascope) in 16:9 frame, anamorf, disc 2 4:3
Distributie: A-film
