Aan het begin van de vijftiger jaren van de vorige eeuw is het de bekende producer Norman Granz die Billie Holiday een nieuw, en ditmaal voor haar ook in financiele zin, aantrekkelijk platencontract aanbiedt. Het staat in schril contrast met de 200 tracks die ze tussen 1933 en 1944 opneemt en waarvoor zij zelfs nooit royalties ontvangt.
Dit is echter nog niets vergeleken met de start die deze - als Eleanora Fagan Gough geboren – vrouw in 1915 op deze wereld maakt. Haar moeder is dan dertien jaar oud en haar vader maar twee jaar ouder. Drie jaar later trouwt het paar. Billie – ze kiest de naam uit bewondering voor de filmster Billie Dove – gaat op haar zesde werken; ze boent de vloeren van een bordeel en doet boodschappen voor de meisjes van plezier. Uiteindelijk werkt ze zelf ook nog enige tijd als prostituee wanneer ze samen met haar moeder in New York woont. Begin dertiger jaren zingt ze in de clubs van New York. Benny Goodman is ervoor verantwoordelijk dat zij op haar achttiende voor het eerst een studio instapt. Vier jaar later zingt ze bij Count Basie. Ze ontmoet Lester ‘The Prez’ Young en zal haar hele leven een speciale band houden met deze tenor saxofonist. Eind van de dertiger jaren laat ze twee prachtige composities het levenslicht zien; ‘Strange Fruit’ en ‘God Bless The Child’. Helaas staan ze niet op “Recital”. Alcohol en druggebruik, diverse affaires en rassendiscriminatie laten allen hun sporen na en wanneer de opnamen voor ‘Recital’ in mei 1952 in de Fine Sound Studio in New York beginnen herinnert alleen haar stem nog aan de successen van weleer.
De eerste opnames vinden plaats in mei en juli 1952 en worden later aangevuld met takes in april 1954. Granz doet een beroep op de beste musici zoals onder andere de trompettisten Charlie Shavers en Joe Newman, tenor saxofonisten Flip Philips en Paul Quinichette, pianist Oscar Peterson die tevens op orgel te horen is, Herb Ellis en Barney Kessel op gitaar, Ray Brown op bas en de drummers Alvin Stoller en Gus Johnson. Opvallend is dat zij zich bescheiden opstellen ; in de ware zin van het woord ‘begeleiders’. De nummers op de LP zijn allen afkomstig uit de musicals en songbooks uit de periode tussen 1921 en 1935. Het zijn songs die ze eerder gezongen heeft maar die nooit eerder in een dergelijk fraaie opname gevangen zijn. In vergelijking met eerdere LP’s klinkt haar stem hier doorleefder en gerijpter. Zonder overigens dat specifieke timbre te verliezen. Ook dictie en frasering zijn onmiskenbaar die van Lady Day. De arrangementen zijn prachtig en qua performance horen ook de begeleiders van “The Lady With The White Gardenia” in de spotlights. Bijvoorbeeld Oscar Peterson in zijn solo in “Lover Come Back To Me”. Er staan geen zwakke nummers op deze LP; elke song verspreidt een warme gloed. Al zal eenieder zijn of haar persoonlijke voorkeuren hebben. Ook al klinkt een up tempo nummer als “What A Little Moonlight Can Do” nog zo heerlijk; voor mij geldt dat ik Billie het liefst hoor in haar langzamere songs zoals “Autumn In New York”, “My Man” of “Stormy Weather”. Met die onmiddellijk herkenbare mengeling van kwetsbaarheid, kracht, sensualiteit en wanhoop. Granz staat garant voor de kwaliteit van de opname die ook op deze 180 gram re-issue volledig overeind blijft. De authentiek ogende hoes met daarop centraal het getekende portret van ‘La Holiday’ –compleet met witte bloem in het haar – zal de komende maanden nooit ver verwijderd zijn van mijn draaitafel. Dit is zo’n LP die ik steeds weer opnieuw kan horen zonder dat hij me ooit gaat vervelen.
Aanvullende informatie:
Format: 180 gram virgin vinyl Clef MG C-686
Label: Speakers Corner Records
Starkenbrook 4
D-24214 Gettorf
Deutschland
www.speakerscorner.de
Distributeur: Technicom
Tel. 035-6237170
