REVIEW

Béla Fleck & Edgar Meyer

Jan Luijsterburg | 23 september 2004

Béla Fleck & Edgar Meyer – Music For Two

Briljante muzikanten die plezier hebben, daarnaar is het altijd prettig luisteren. Dan maakt het minder uit welk genre ze bedrijven of welke instrumenten ze bespelen. Want een CD gevuld met een banjo en een contrabas is niet bepaald een alledaags verschijnsel. Met Bach, Miles Davis en op eigen improvisaties gebaseerde stukken, dwars door elkaar in sublieme live-registraties.

Béla Fleck & Edgar Meyer‘You don’t want to be around when a Clavier is not tempered well. My cat had it once and it was very painful’. Zo ongeveer luidt de aankondiging op deze CD van een prelude uit het eerste boek van Das Wohltemperierte Klavier van Bach. Niet op klavecimbel dus, maar de korte klanken van de banjo van Béla Fleck lijken er warempel wel een beetje op. Met de linkerhand van de oorspronkelijke partituur verplaatst naar de contrabas klinkt Bach ook in deze op zijn minst opmerkelijke bewerking fantastisch. Want ongebruikelijk als de combinatie is, de instrumenten vloeien schitterend samen, als waren ze voor elkaar geschapen.

Hoewel ze niet eerder als duo een CD maakten spelen Fleck en Meyers al lang samen. Hun muzikale achtergronden zijn erg verschillend. Fleck is afkomstig uit de bluegrass (met zijn band The Flecktones), en ging later ook jazz spelen. Meyers speelt primair klassieke muziek, maar is bepaald niet vies van iets anders. De CD vindt zijn oorsprong in een album van Béla Fleck met klassieke muziek, gespeeld op zijn banjo, samen met andere instrumenten (waaronder de bas van Meyers). Om het album te promoten maakten zij met zijn tweeen een paar tourneetjes. Naast het klassieke werk wilden ze het publiek ook wat anders te laten horen uit de smeltkroes van invloeden die hun muzikale identiteit bepaalt. Uit improvisaties ontstond een aantal sfeervolle en zeer uiteenlopende stukken, waarbij incidenteel de bas door een piano, en de banjo voor een gitaar vervangen wordt. Dat klinkt dan meteen wel een stuk conventioneler, beetje Windham Hill. Fleck en Meyers ontdekten al snel dat ze meer dan genoeg materiaal hadden voor een nieuwe CD. Die werd samengesteld uit opnames van hun tournees, tussen oktober 2001 en september 2003.

Van de zeventien stukken op de ruim gevulde CD zijn er uiteindelijk tien van eigen hand, waarin bluegrass, jazz, ambient en klassiek een vaak niet van humor gespeende, bruisende relatie aangaan. Verder zijn er een stel Bach stukjes, oplichtende briljantjes tussen al het andere schoons, een sonate van Henry Eccles en een bewerking van Miles Davis’ Solar. Niet een set voor de muzikaal eenkennigen, maar ik kan me anderzijds moeilijk voorstellen dat iemand niet valt voor de fascinerende virtuositeit en het grenzeloze speelplezier van deze geniale muzikanten. Een verleidelijke, uiterst aanbevelingswaardige CD.

Aanvullende informatie:
17 tracks, speelduur 74:01
Label: Sony Classical sonyclassical.com
Distributie: Challenge
Websites muzikanten: edgarmeyer.com, flecktones.com


EDITORS' CHOICE