Melanie Safka, geboren net na de oorlog in Queens, NY. Op haar 19e getrouwd. Dan is er Vietnam, Woodstock, Charles Manson en Nixon. De protestzangers en zangeressen hebben de juiste tijd uitgekozen om hun liederen ten gehore te brengen of is het juist andersom. De tijd leert ons, dat we hierna nooit meer een échte (muzikale) protestbeweging hebben gezien of gehoord.

Ik was er niet van op de hoogte, maar deze vrouw heeft al meer dan 25 albums op haar naam staan en miljoenen zijn er ook van verkocht. De stem van Melanie is in al die jaren niet of nauwelijks veranderd. Indringend, breekbaar maar vooral overtuigend en uiteraard nog steeds hopend op wereldvrede. Het intro van And we Fall lijkt sterk op Revolution van Tracy Chapman en is het met Tried To Die Young, To Be the One en het instrumentale Deserts of Blue (geschreven door zoon Beau Jarred), één van de betere nummers op deze CD.

 

I tried to die young
Really I tried
But the voice deep inside would not let me succumb
I laugh at the things that I’ve done
When I tried to die young

 

Verder lekker in het gehoor klinkende nummers die me toch bewust of onbewust in een bepaalde sfeer brengen. Tijd lijkt stil te staan met Beautiful People, Lay Down en Candles in the Rain van de The Best of CD nog vers in het geheugen. Melanie waagt zich aan I Still Haven’t Found What I’m Looking For, maar ook zij slaagt er niet in het origineel te doen vergeten.

Melanie heeft buiten track 12 en 13 alle nummers zelf geschreven. Haar man en zoon zijn twee van de drie producers. Daardoor krijg je heel even het Kelly Family gevoel. Ik kan stellen dat dit een zeer geslaagde comeback is, maar iedereen zal na het beluisteren van deze CD het er over eens zijn, dat ze eigenlijk nooit is weggeweest.

Er is ook een premier limited edition uitgebracht met 2 extra nummers (Jammin’ alone en Smile).

Aanvullende informatie:

Format: CD
Label/distributeur: Two Story Records, CNR Records International
Duur:
Link: www.melaniemusic.net