Het leven van een filmster is niet altijd gemakkelijk. Beroemd zijn heeft een vernietigende uitwerking op de jonge acteur Gray Evans, die er helemaal niet tegen kan dat iedereen zijn werk zo mooi vindt. ‘I’m not a freak’, beweert hij ergens. De reactie vat de film bondig samen: ‘You are a freak! You’re a movie star!’
Deze tweede film van Adam Goldberg, die als acteur te zien was in Saving Private Ryan, A Beautiful Mind en de serie Friends, verbeeldt vanaf het begin de verwarde geest van Evans. De eerste bewegende beelden zijn die van een oud ogende zwart-wit film. Een man beweegt zich achteruitwaard, staand op een onzichtbaar vervoersmiddel. Een andere man rent om hem bij te houden.
Beiden hebben hetzelfde gezicht, dat we spoedig zullen leren kennen als dat van Gray. Vervolgens bevinden we ons in een bioscoopzaal. ‘I’m trying to watch’, zegt de man geïrriteerd tegen de vrouw naast hem.
Vervolgens blijkt het allemaal een nachtmerrie, en zijn we bij Gray en zijn vrouw, actrice Mia (Franka Potente) in bed. Ze moet snel weg, voor een afspraak. Op de vraag met wie krijgt hij een vaag antwoord, iets voor een film.
Een paar seconden hectiek op een opnameset, waar men Gray geweldig vindt. Dan de begintitels, bruut afgebroken door een foto, die het beeld bevriest. Tijdens een ruzie met Mia belt Elvis Costello op het antwoordapparaat. Hij wil met Mia afspreken. Gray reageert jaloers. We zijn drie minuten bezig, en de chaos is al compleet.
De horden fotografen zijn als een vuurpeloton. Vaak is niet helemaal duidelijk of we de werkelijkheid, acteren of de verwarde beelden van Gray’s paranoïde geest zien. Hij ziet fans aan voor stalkers en raakt zelf op zijn beurt ook geobsedeerd door een stel, waarvan de vrouw sprekend lijkt op Shauna (Christina Ricci), de vrouw in de bioscoopzaal, die hem herinnert aan wie hij vroeger was. Die Shauna komt geregeld terug in het verhaal, steeds sprookjesachtig uitgelicht. Haar relatie met Gray liep spaak door zijn succes. Hij werd er een klootzak door. En wie is hier uiteindelijk de stalker?
I Love Your Work is een verwarrende maalstroom van ideeen, een treffende verbeelding van een mens die doldraait in een krankzinnige wereld. Giovanni Ribisi heeft de oogopslag die perfect de gemoedstoestand van Gray weergeeft. Bovenal is de film een visueel spektakelstuk, dat menigeen zal irriteren als moeilijkdoenerij, maar mij als liefhebber van een filmisch avontuurtje zeer overtuigde. Goldberg is er niet op uit alles begrijpelijk te maken, wat zijn film alleen maar extra intrigerend maakt.
Als ik me niet vergis is deze film de eerste Amerikaanse op het tegendraadse Filmfreak label, dat haar titels zorgvuldig kiest. Een eer, en een terechte. Deze neurotische acteursfilm heeft het moeilijk om een publiek te bereiken maar barst van de kwaliteit. Extra’s zijn er niet, maar beeld en geluid zijn puntgaaf.
Aanvullende informatie:
Verenigde Staten, 2003
Speelduur: 104 minuten
Regie en muziek: Adam Goldberg
Productie: Chris Hanley, David Hillary, Joshua Newman, Tim Peternel, Adam Goldberg
Scenario: Adrian Butchart en Adam Goldberg
Met: Giovanni Ribisi, Franka Potente, Christina Ricci, Joshua Jackson, Marisa Coughlan, Jason Lee, Elvis Costello
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Uitgave: Filmfreak