REVIEW

Cassandra Wilson - Closer To You: The Pop Side

Jan de Jeu | 23 april 2009

Voor mij is Cassandra Wilson in de eerste plaats een jazz zangeres maar daarbij haast ik mij om te zeggen dat ze zich net zo thuis voelt in blues, R&B, Soul en Pop. Ongetwijfeld heeft het iets te maken met haar ouders die haar van jongs af aan vertrouwd maakten met vele muziek stijlen. Daarbij gaf haar vader, als gitarist en bassist, haar vader met name de voorkeur aan jazz terwijl haar moeder meer gecharmeerd was van het Motown geluid.

Cassandra Wilson - Closer To You: The Pop SideHet creeerde een muzikale basis waarin ook het bespelen van instrumenten een belangrijke plaats innam. Vanaf haar zesde was dat de piano, later gevolgd door klarinet en gitaar. Toch zou het haar stem worden waar ze uiteindelijk bekend mee zou worden. Die warme, soepele, vloeiend klinkende stem waarmee ze nu al jaren succes heeft.

Aanvankelijk als zangeres van het avant-gardistische M-Base Collective uit New York en vanaf 1985 als solozangeres. Haar eerste album was getiteld Songbook. Grote bekendheid kreeg zij echter pas met het uit 1993 daterende Blue Night Till Dawn waarop ze zich vooral richtte op de blues. Oude blues en folk nummers op een nieuwe manier geïnterpreteerd vormden sindsdien een groot deel van haar repertoire.

Dat is echter slechts een deel van het verhaal. Wie haar albums voor BlueNote gevolgd heeft moet bemerkt hebben dat zij op die albums met enige regelmaat ook popsongs toegevoegd heeft. Op Closer To You: The Pop Side worden al die eerder uitgebrachte popsongs samengeraapt en opnieuw uitgebracht als een nieuw pop album. Ik moet toegeven dat ik dit aanvankelijk als zeer teleurstellend ervoer. Een nieuw album van Cassandra Wilson is iets waar ik normaliter naar uitkijk en nu hoorde ik uitsluitend mij al langer bekende, overigens uitstekende, coverversies van bekende popsongs.

Na enkele malen het geheel beluisterd te hebben is daar echter verandering in gekomen. Tenslotte zijn het stuk voor stuk juweeltjes waar we hier over praten. Luister naar het eerste nummer Love Is Blindness dat oorspronkelijk afkomstig is van U2. De gitaar draagt Cassandra’s stem en wie dit eenmaal gehoord heeft beluistert nooit meer het origineel. Of neem het vertraagd klinkende Time After Time, afkomstig van het album Travelling Miles. Alleen de trompet van The Black Prince himself kan deze versie overtreffen. En tenslotte I Can’t Stand The Rain. Met een prachtige, volstrekt unieke frasering is dit het ultieme luisterstuk van deze CD. Hier krijg ik het echt warm van.

Hoewel deze CD voor de echte hardcore fan dus volstrekt overbodig is blijft het album voor al diegenen die nog niet echt betoverd zijn door die heerlijke stem van Cassandra Wilson, een absolute aanrader. Beluister dit album met gedempt licht op een zwoele zomeravond – nog even geduld – met uw lief aan uw zijde en ik weet zeker dat er mooie dingen gaan gebeuren. Geniet ervan!

Aanvullende informatie:
Format: CD 509996 96087 28
Label: The Blue Note Label Group
Total time: 57 minuten
Internet: http://www.cassandrawilson.com


EDITORS' CHOICE