Alasdair Roberts - Farewell Sorrow

Alasdair Roberts is een Schotse singer-songwriter die een aantal jaren geleden ontdekt werd door Will Oldham (Palace Brothers, Bonnie `Prince` Billie). Zo kwam zijn bandje Appendix Out terecht op het alternatieve Amerikaanse delicatessenlabel Drag City, en ontstond, mede door samenwerking met Oldham en Songs: Ohia het idee dat het hier een modern lo-fi bandje betrof. Niets is echter minder waar: Roberts is een authentiek folkmuzikant uit een rijke traditie, die de Amerikanen slechts door studie kunnen benaderen. Na drie CD`s als Appendix Out is Farewell Sorrow de tweede plaat die onder de eigen naam uitgebracht wordt. En ook in Europa op het Rough Trade label; tot nu toe waren we aangewezen op Amerikaanse import. Na het album The Crook of My Arm, gevuld met traditionals, bevat Farewell Sorrow twaalf eigen songs, al zijn muziek, taal- en beeldgebruik sterk geïnspireerd door het traditionele erfgoed.

Tijdloos, dat is het woord dat opkomt bij de pastorale klanken op dit sfeervolle album. Roberts heeft een breekbare, hoge stem, die zich perfect leent voor melancholieke ballades. De akoestische gitaar is het belangrijkste instrument, maar veel nummers worden aangekleed met dulcimers, piano en samenzang. De manier waarop hier en daar bas, drums en elektrische gitaar ingezet worden doet denken aan de folkrevival van eind jaren zestig, denk bijvoorbeeld aan Pentangle (met Bert Jansch en John Renbourn) en Fairport Convention. Ook de gelegenheid om de naam Nick Drake te noemen zal ik niet voorbij laten gaan. Nick Drake dus, een associatie op grond van de grote, naar binnen geslagen emoties die er fluisterzacht weer uitkomen.

Belangrijkste thema`s zijn de liefde en de natuur. Graag ook in combinatie. Wat wil je ook in die schitterende Schotse landschappen. De liefde betreft ene Polly. In maar liefst vijf van de liedjes treedt ze op als personage. Het meest nadrukkelijk in het kale, Nick Drakiaans verstilde Come, My darling Polly, waarvan de tekst door eindeloos herhalen niet te missen valt. In een paar regels voltrekken zich de fases in een liefde: Van "your beauty it can tame the wild beasts," via - "come on, Polly and be mine, black olives and red wine" worden de lichamen elkaars `instrument of lust`, om uit te komen op de conclusie "you could never hold your lying tong". Het is slechts een voorbeeldje, in de teksten vol archaïsch taalgebruik is erg veel te genieten.

Het is mooi dat Alasdair Roberts door in het popcircuit te opereren een nieuw publiek, onder het mom van `lekker chillen`, in contact brengt met een prachtige songtraditie. In ieder geval draagt hij er met dit fantastische album toe bij dat luisteraars van vooroordelen als `folk is duffe geitenwollensokkenmuziek`, zo zij daar al last van hebben, verlost raken. En dat zonder enige concessie te doen aan de puurheid.

Over de CD:
12 tracks, 46:23
Label: Rough Trade
Distributie: De Konkurrent - www.konkurrent.nl
Website: www.appendixout.co.uk