Maandag 11 en dinsdag 12 november hield TM Audio, één van de exposanten op de afgelopen VAD beurs, een seminar met de professionele gebruiker van audiovisuele apparatuur als voornaamste doelgroep. Toch zijn er raakvlakken met hifi en home theater, waarover navolgende impressie gaat.
Home theater:
In het seminar Installatietechniek presenteerde Allen & Heath een digitaal audiobesturingssysteem wat zeer goed kan worden toegepast in een luxe home theater. Het besturingssysteem is volledig 24 bits 96 KHz en geschikt voor alle surround formaten. De geschiktheid van het systeem om als zenuwcentrum voor een complexe hifi installatie te functioneren en dit op een zeer hoogwaardig digitaal niveau is echter nog maar het begin. Het systeem kan ook met behulp van schakeluitgangen periferische zaken regelen zoals het aan- en uit laten gaan van verlichting, projectoren, het open- en dicht laten gaan van gordijnen en het laten zakken of oprollen van projectieschermen. Kortom, een aanrader voor de verwende filmkijker! Meer informatie bij TM Audio.
Psycho-akoestiek:
Een andere workshop handelde over psycho-akoestiek waar voornamelijk aandacht besteed werd aan de menselijke perceptie van geluid en de verschillende manieren waarop geluid gemanipuleerd wordt. Een kort vergelijk van SACD met MP3 leerde hoe verbijsterend groot dit verschil is en een toelichting over de toegepaste compressietechnieken gaf een goed inzicht in hoeveel er wordt ´weggegooid´ omdat bij de ontwikkeling van deze technieken veronderstelde dat men ´dat toch niet zou horen…´ Het grote klankmatige verschil was echter het beste bewijs dat deze veronderstelling dus op onwaarheid berust. Voor veel van u lijkt dit een open deur, maar het succes van MP3 is het bewijs voor de grote mate van ignorantie van velen voor klankmatige kwaliteit.
Overigens ben ik van mening dat in de professionele audio klankmatige kwaliteit soms ook een ondergeschoven kindje is. Ik zal geen merken noemen, maar als je een surround demonstratie met SACD geeft en je zet daarvoor vier speakers op statieven in een zaaltje, wat tot in de verste hoeken vol met stoeltjes staat, en die speakers zijn ook nog eens van die nasaal klinkende spraakspeakertjes met zo´n plastic spleet waar hoge tonen uit zouden moeten komen, dan heb ik de neiging om hoofdschuddend de zaal uit te lopen. De lezing ging echter ook nog over een softwarematige tool die in de horeca gebruikt zou kunnen worden om de geluidsoverlast naar aanpalende woningen te verminderen. Het zijn voornamelijk de lage tonen die voor deze overlast zorgen en deze software heeft tot doel om de grondtonen van het laag weg te halen en alleen de klankbepalende harmonischen te laten horen, waardoor door ons gehoor de rest wordt aangevuld, althans, dat is de veronderstelling.
Er waren ook nog lezingen over line-array speakersystemen voor popconcerten en computerbestuurde lichtsystemen, maar dat wordt wel een erge ver-van-het-hifi-bed-show.
Algemeen:
De inhoudelijke kwaliteit van de lezingen vond ik over het algemeen goed, maar de detailuitwerking had beter gekund. Misschien dat ik wat sterk technisch/theoretisch georiënteerd ben, maar vooral tijdens de lezing over psycho-akoestiek vond ik de theorie wat oppervlakkig aan bod komen.
