Bijna dertig jaar na de wave-klassieker Look Sharp! verschijnt op 28 januari Rain, het 23e album van Joe Jackson (1954), na verschillende omzwervingen weer een album met een onmiskenbare Joe Jackson-sound. De Brit háát interviews, maar voor HiFi.nl maakte de pianist/zanger en pro-roken-lobbyist een uitzondering. Deel 15 van De Muziekbeleving Van…

“Ik hoorde een liedje op de transistorradio. The Runaway Train. De titel is het enige dat ik nog weet. Het was country & western-achtig. Ik moet een jaar of vijf geweest zijn, en sprong uit blijdschap op en neer op het bed. Fantastisch, ik had zo juist de muziek ontdekt! Hoogstpersoonlijk. De dag erna vroeg ik aan mijn ouders of de radio weer aan mocht. Zodat ik weer The Runaway Train kon horen. De teleurstelling was groot toen bleek dat ze die song niet de hele dag draaiden. Pas een week later hoorde ik het weer. Ik rende naar mijn moeder: ‘luister mam, dit is mijn muziek, dit heb ik ontdekt!”

Beethoven

“Bij ons thuis waren ze niet muzikaal. Totaal niet, kan ik wel zeggen. Okay, mijn ouders hielden van klassiek, en soms namen ze me mee naar een concert, zoals een keer naar het Hallé Orchestra in de Guildhall in Portsmouth, fantastisch orkest. Maar dat was het. En ja, Beethoven kreeg ik van hen mee. Mijn eerste echte held, en nog steeds een groot inspirator. Hij was de beste, en de slechtste, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar muziek was iets van mij. Achteraf zie ik dat gebrek aan muziek en muzikaliteit als een groot voordeel. Ik hoefde niet rebels te zijn, hoefde me niet af te zetten tegen de muziek van mijn ouders. Kon helemaal zelfstandig mijn smaak en muzikaliteit ontwikkelen. Dat heeft me gemaakt zoals ik ben.”