Het is al vaak gefilmd: het moment dat twee mensen elkaar aankijken en er een vonk overspringt. En wat er daarna gebeurt. Russell is een jongeman die zijn homoseksualiteit niet van de daken schreeuwt. Zijn vriendenkring bestaat voornamelijk uit hetero’s. Na een feestje loopt hij nog even een homobar in en loopt Glen tegen het lijf. Het begin van een bewogen, onstuimig weekend.

Na een nacht vol drank, drugs en seks haalt de intelligente, duidelijk meer ervaren Glen een dictafoon te voorschijn. Voor een kunstproject, zegt hij. Of Russell even wil vertellen hoe het voor hem was, hoe hij het vond. Van het een komt het ander en binnen het aanvankelijk door seksuele aantrekkingskracht bepaalde contact ontwikkelt zich al snel een dieper gevoel dat hen meesleept. Noem het verliefdheid, of liefde.

De gesprekken van Russell en Glen geven een indringend beeld van het leven van homoseksuelen in een omgeving die alleen in schijn vriendelijk is. Kussen in het openbaar, dat laat je wel uit je hoofd – iedereen weet wat voor een reacties je krijgt.

Andrew Haigh geeft dit persoonlijke liefdesverhaal een universele betekenis dankzij subtiele, prachtig quasi terloops geschoten beelden en het volstrekt natuurlijke spel van Tom Cullen en Chris New. Het realisme wordt nog versterkt door nauwelijks muziek toe te voegen aan de beelden.

Een geweldige, ontwapenend oprechte film die er echt toe doet en emotioneel weet te raken. Op en top romantisch, maar zonder ook maar een moment klef te worden.

Aanvullende informatie:
Engeland 2011
Speelduur: 93 minuten
Regie, scenario en montage: Andrew Haigh
Camera: Urszula Pontikos
Met: Tom Cullen en Chris New
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Cinemien / Homescreen 
Officiële website