Eén van de mijlpalen in de geschiedenis van de rockmuziek moet toch wel het album Who´s Next van de band van Pete Townshend en zijn kompanen zijn. Dit vijfde album zag ruim vier decennia geleden het levenslicht en wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gedraaid en gebruikt voor onder andere tv-series. Music On Vinyl bracht dit juweel uit de back-catalogue onlangs opnieuw uit.
En daar zal menig rockliefhebber dankbaar om zijn. Who’s Next is namelijk niet snel als audiofiele herpersing te vinden op de Nederlandse markt en ik kan me zo voorstellen dat de versies die nu voor een redelijke prijs op de tweedehands markt te koop zijn niet in de beste staat zullen verkeren. Dit album verdient gewoon veel draaibeurten. Na Tommy was het Pete Townshend die tot het inzicht kwam dat een rockopera naar zijn eigen smaak geschreven moest kunnen worden. Het project Lifehouse was geboren en de band (met Pete die schreef en componeerde) stortte zich op dit futuristische project. Lifehouse faalde echter, mede dankzij onbegrip van de andere bandleden en een enorme hoeveelheid complexiteit. The Who had dus wel materiaal, maar geen opera meer.
En zo kwam het tot 1971 ongebruikte materiaal dat origineel geschreven was voor een rock-opera toch nog uit op plaat. Hoewel de band –begeleid door hun nieuwe producer Glyn Johns- opnieuw de studio indook werden enkele vernieuwende ideeën van Lifehouse wel gebruikt op het materiaal dat Who’s Next zou gaan vormen. Zo is het synthesizergebruik en de vioolsolo op de openingstrack Baba O’Riley voor die tijd uniek en ook de laatste tonen van de track Song Is Over stammen uit het project. Maar wat opvalt is dat The Who op deze vijfde plaat meer en vooral steviger rockt dan op Tommy. Met eerdergenoemde opener en ook de afsluiter Won’t Get Fooled Again wisten de vier bandleden (en de meewerkende artiesten waaronder Nicky Hopkins en Dave Arbus) een lekker stel rocktracks af te leveren die ook nog eens geschikt waren voor de commercie. De kracht van die tracks zou jaren later nog steeds gelden, want ze worden veel gecovered (door onder meer The Blue Man Group) en natuurlijk ook het gebruik van beide tracks voor bekende series op TV spreekt boekdelen. Een andere sterke track van het album (Behind Blue Eyes) werd nog niet zo lang geleden ook weer een hit dankzij de vertolking door Limp Bizkit. Geloof me, het origineel is beter! Maar ook tracks die wellicht minder bekend zijn spreken na ruim veertig jaar nog steeds aan. Bargain is een lekkere en toegankelijke rocker en Song Is Over is niets minder dan een puike ballad. Who’s Next is terecht opnieuw uitgebracht door Music On Vinyl en kent een vrij dynamische, open klank. En de liefhebbers van goede rockmuziek hebben weer een betaalbare en kwalitatief hoogwaardige versie om te kunnen koesteren. Gelukkig maar.
Aanvullende informatie:
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 43:38 minuten
Website
