Frank Sinatra’s dertiende album Where Are You… is de eerste van een nieuwe reeks audiofiele herpersingen die MoFi uitbrengt van deze man met de gouden stem. Het album stamt uit 1957 en het platenlabel heeft ervoor gekozen om de mono-versie opnieuw te masteren en aan hoogwaardig vinyl toe te vertrouwen.
Het is alweer even geleden dat Ol’ Blue Eyes opnieuw werd geperst in Chicago. De originele twaalf tracks die op de mono-editie van Where Are You… stonden in 1957 werden in datzelfde jaar ook op een stereo-editie van hetzelfde album uitgebracht, maar wel met één nummer minder. De flinke tijdspanne die de opnamesessies bestreek leverde niet altijd een stereo mastertape op. Waarschijnlijk moet MoFi het nummer I Cover The Waterfront hebben gekoesterd of klonken de originele opnames van de mono-versie beter dan die van de stereoversie, want die laatste is niet verkrijgbaar.
Daar is overigens weinig op aan te merken, want deze herpersing van een LP die grotendeels al bijna een halve eeuw geleden werd opgenomen (de eerste sessies stammen reeds uit 1953) klinkt zelfs in de monoversie wonderschoon. Na A Swinging Affair dat Frank Sinatra ook al in 1957 uitbracht, via Capitol Records, was dit album toch weer een teruggang naar datgene waar The Voice zo goed in bleek te zijn, getuige het vrij succesvolle album In The Wee Small Hours. Maar Where Are You… was niet alleen het eerste album van Sinatra dat (ook) in stereo opgenomen werd, het album was ook het eerste resultaat van een vruchtbare samenwerking met Gordon Jenkins en zijn orkest. Daarvoor was het Nelson Riddle die de arrangementen verzorgde. De romantische ballads met een soms wat vragende of verlangende ontertoon doen denken aan het (latere) album Only The Lonely, maar weet iets onschuldiger over te komen op de luisteraar. Toen Where Are You… uitkwam was Sinatra 42 jaar en zeker op een vocaal hoogtepunt. De romantische snaren van het orkest laten doorklinken dat zowel het productieteam als dirigent Gordon Jenkins goed wisten waarmee ze bezig waren. De gevoelige ballads klinken warm, maar enkel door de stem van Frank, wiens gouden keelgeluid wordt versterkt door het goede spel van het orkest. Ondanks de mono-persing is er zeker veel diepte waar te nemen in de weergave van Where Are You en tracks als Autumn Leaves, Laura, The Night We Called It Day of Baby Won’t You Come Home werken heerlijk door op het gemoed van de luisteraar. En de klank van deze herpersing mag erg mooi, vrij helder en zeker dynamisch worden genoemd. Need I say more? Complimenten voor MoFi.
Aanvullende informatie:
Label: Mobile Fidelity Sound Lab
Speelduur: 43 minuten
Website
