Gastauteur Toine Dingemans heeft in het verleden al een aantal interessante bijdragen geleverd aan HiFi.nl. Hij is behalve een technisch uitstekend onderlegd hifi-enthousiast ook expert op het gebied van akoestiek. Op zijn website SoundScapes.nu publiceert hij onder andere artikelen over hifi-projecten waar hij mee bezig is, en schrijft hij op zeer toegankelijke wijze over `moeilijke zaken` als akoestiek in de luisterruimte en schone stroom. Dit artikel over de PowerPlant Premier van PS Audio geeft een zodanig goed inzicht in de werking en klankmatige resultaten van deze bijzondere regenerator/lichtnetfilter dat we vroegen of we het mochten doorplaatsen. Deze week deel 3 van dit uitgebreide artikel. Deel 1 leest u hier, deel 2 hier, en deel 4 leest u volgende week.
Misschien is de grootste dooddoener in de wereld van audiofielen de opmerking, "het ligt aan de opname", wanneer de weergavekwaliteit zodanig te wensen overlaat, dat de opname in kwestie niet lekker klinkt. Het zal een jaar of 20 geleden zijn dat ik zelf voor het laatst "het ligt aan de opname" mompelde als excuus voor een ontoereikende weergave.
Bij die confronterende maar leerzame gelegenheid werd ik door een nogal wat oudere man terechtgewezen in de winkel waar ik destijds werkzaam was. Hij zei iets van, "als je op een set niet alles kunt draaien wat er aan opnames gemaakt is, moet je de fout in de set zoeken en niet in de opname; dat is het goedkoopste excuus wat je maar kunt verzinnen en de beste garantie om je eigen vooruitgang op muziekgebied mee in de weg te staan." Ik weet nog dat ik `m wat meewarig aankeek en bij mezelf dacht, "tuurlijk joh...". Maar hij had natuurlijk gelijk!
Op een goede set in een goede ruimte -- een waarover je tevreden bent en die je niet steeds laat denken wat er allemaal nog te verbeteren is -- kun je simpelweg alles draaien wat je maar wilt. De boodschap zal hoe dan ook overkomen. In 95% van de oude opnames die muziek mogen heten zitten nuances, subtiele wendingen, details en andere meeslependheden die de moeite waard zijn, ook al is het lang geleden geregistreerd. Een goede set die de integriteit van een opname breedbandig intact laat en dit ook aan de luidsprekerklemmen weet aan te bieden aan een stel speakers die geen janboel maken van de tijdsinformatie, maakt alle opnames boeiend wanneer je tenminste van de muziek houdt.
Is het dus de kwaliteit van de opname, zoals de audiofiel die enkel maar naar zijn vijf referentie-opnames kan luisteren ons wil doen geloven? Ik denk zelf van niet; ik denk dat de set in kwestie dan niet echt in balans is en gekenmerkt wordt door tenminste één mismatch, maar waarschijnlijk meer.
Wat de PPP niet kan is al die duizenden opnames die normaliter op een zgn. kwaliteitsset niet draaibaar zijn plotseling wel draaibaar maken. Ofwel: de PPP is geen wondermiddel voor kwalen van de hardware. Alle eigenschappen van een set blijven in gelijke mate aanwezig; schone stroom uit de PPP zorgt er niet voor dat de set plotseling eigenschappen krijgt die er eerst niet waren. Wel maakt een apparaat als de PPP dat al de eigenschappen van een fraaie set zich nog beter kunnen manifesteren. Natuurlijk is het zo dat goede en mooie opnames in het voordeel zijn t.o.v. onzorgvuldig broddelwerk uit de opnamestudio.
