De Rolling Stones hebben hun album Exile On Main Street uit 1972 opnieuw uitgebracht. Op de geremasterde uitgave van het album staan tien niet eerder uitgebrachte nummers. Daarnaast is er een Limited Super Deluxe Edition verschenen die bestaat uit 2 cd`s, 2 lp`s, een dvd en een boek.
Ter presentatie van al dit moois was er woensdag 12 mei een avond georganiseerd rondom de release van de nieuwe uitgaven. Het Wilhelmina Pakhuis in Amsterdam was afgeladen met fans, pers en andere genodigden. Ook waren de winnaars van de prijsvraag van muziek.nl aanwezig. De toon van de avond werd, buiten de jasjes met tongetjes, hoge hoeden vol met Stones-attributen en zelfs een cape met de tekst `The Stones Never Die`, gezet door het hoge grijsgehalte van deze hardcore fans.
Roy Teysse van een trots Universal Music verzorgde de aftrap van de avond. Hij vertelde wat er zoal ging gebeuren en nodigde de eerste gastspreker uit op het podium.
De gerenommeerde muziekjournalist Jan Vollaard verhaalde over de geschiedenis van het album. Hoe de Stones uit Engeland waren `gevlucht` omdat ze daar `95% belasting` moesten betalen. De kortste oversteek over het kanaal leidde naar Frankrijk. Zo zijn ze beland in Villa Nellcôte in Villefranche-sur-Mer aan de Côte d`Azur. Hier hebben ze 7 maanden lang in een soort van ballingschap gewerkt aan de nummers. Het album is afgewerkt in Los Angeles. De titel Exile (ballingschap) On Main Street (een verwijzing naar Amerika) is daarmee verklaard. Na zijn verhaal introduceerde Jan de fotograaf Dominique Tarlé, met wie hij een kort interview hield.
Foto: De band tijdens een repetitie - © Dominique Tarlé
Deze Franse fotograaf heeft in 1972 de 7 maanden in de Villa met de Stones meegemaakt. Hij belde destijds aan om te vragen of hij een aantal foto`s mocht schieten. Tot zijn niet geringe verbazing werd hij met open armen ontvangen om vervolgens de daarop volgende maanden niet meer te vertrekken. En dat levert de aanwezigen een aardig inkijkje in de totstandkoming van Exile. Dominique vertelde hoe het er aan toe ging in de villa en kwam met een aantal leuke details. Zo zou de deur in Villa Nellcôte altijd open hebben gestaan, simpelweg omdat de sleutels zoek waren geraakt. “Iedereen herinnert zich die tijd anders. Keith beweert andere dingen dan Mick en andersom”, reageert Tarlé op de vraag van Vollaard of het klopt dat sommige leden van de band `s ochtends in de villa arriveerden toen de anderen pas net naar bed waren gegaan, “maar alle leden van de band waren op belangrijke momenten gewoon aanwezig. Zonder de complete band kon er niet opgenomen worden. Er werd eigenlijk dag en nacht aan het album gewerkt. Iedereen heeft de maanden in de vochtige kelders blijkbaar anders beleefd”. Aan het eind van het leuke interview overhandigde Jan officieel de eerste Exile-box aan Dominique.
Foto: De band tijdens een repetitie - © Dominique Tarlé
Deze Franse fotograaf heeft in 1972 de 7 maanden in de Villa met de Stones meegemaakt. Hij belde destijds aan om te vragen of hij een aantal foto`s mocht schieten. Tot zijn niet geringe verbazing werd hij met open armen ontvangen om vervolgens de daarop volgende maanden niet meer te vertrekken. En dat levert de aanwezigen een aardig inkijkje in de totstandkoming van Exile. Dominique vertelde hoe het er aan toe ging in de villa en kwam met een aantal leuke details. Zo zou de deur in Villa Nellcôte altijd open hebben gestaan, simpelweg omdat de sleutels zoek waren geraakt. “Iedereen herinnert zich die tijd anders. Keith beweert andere dingen dan Mick en andersom”, reageert Tarlé op de vraag van Vollaard of het klopt dat sommige leden van de band `s ochtends in de villa arriveerden toen de anderen pas net naar bed waren gegaan, “maar alle leden van de band waren op belangrijke momenten gewoon aanwezig. Zonder de complete band kon er niet opgenomen worden. Er werd eigenlijk dag en nacht aan het album gewerkt. Iedereen heeft de maanden in de vochtige kelders blijkbaar anders beleefd”. Aan het eind van het leuke interview overhandigde Jan officieel de eerste Exile-box aan Dominique.
