Veel audiomerken die nu een legendarische status hebben dateren uit de jaren 70 en 80. In die twee decennia kwam een soort tweede golf aan nieuwe fabrikanten op de markt, die in vrijwel alle gevallen vonden dat de toentertijd beschikbare (vaak Aziatische) geluidsapparatuur niet meer bracht wat consumenten voor hun zuurverdiende centen mochten verwachten. Het was een tijd van pionieren. Alles kon, als je maar een goed idee en veel doorzettingsvermogen had.
Rega is daarop geen uitzondering. Het bedrijf werd opgericht door de vrienden Tony Relph en Roy Gandy. Inderdaad, de eerste twee letters van hun respectievelijke achternamen vormden samen de merknaam. In 1972 knutselde Gandy zijn eerste platenspeler in elkaar, gebaseerd op een Collaro draaitafel die hij bij een elektronicadump op de kop had getikt. Snel daarna kreeg hij van een vriend een platenspeler van het merk Connoisseur, die er na uitgebreide modificatie voor zorgde dat de Collaro weer op de schroothoop belandde.
De door Gandy gemodificeerde Connoisseur werd door het blad Hi-fi Sound besproken in een rubriek waarbij lezers hun set ter beoordeling mochten laten beluisteren. De geweldige weergave werd echter voornamelijk toegeschreven aan zijn enorme, uit gietbeton vervaardigde luidsprekers, hoewel de reviewer zich wel afvroeg of er soms meer aan de hand was.
In 1973 realiseerde Gandy zich dat hij zijn hobby (het voor anderen opknappen en doorverkopen van platenspelers) te gelde moest gaan maken. Geholpen door vrienden en familie was het bedrijf geboren (zijn moeder zou twee weken bijspringen, ze bleef uiteindelijk 15 jaar!).
Mijlpalen
In 1973 werkte Gandy nog steeds bij Ford en bouwde draaitafels in de avonduren. Onder de merknaam Cosmocord werd in het Verenigd Koninkrijk de eerste Planet draaitafel van zijn hand verkocht. Een jaar later begon hij ook met export naar Frankrijk, West-Duitsland en Denemarken onder de naam Rega.
Gandy kon nu weg bij Ford, en hij gebruikte zijn afvloeiingsregeling om een fabriek te openen. Mede-oprichter Tony Relph verliet in deze tijd het bedrijf. In 1975 werd de Planar 2 platenspeler ontwikkeld, en die werd al snel uitgeroepen tot beste platenspeler voor het geld. In 1977 werd de Planar 3 aangekondigd met de mededeling dat `die ook best interessant was om eens naar te kijken`. Een typisch staaltje van onderkoelde publiciteit à la Rega, een houding die tot op de dag van vandaag nog niet is veranderd.
Tot dat moment gebruikte Rega Japanse S-armen (de R200) voor haar platenspelers, maar in 1983 kwam, na vijf jaar nadenken en hobbyen en twee jaar intensief ontwikkelen, de inmiddels legendarische RB300 arm op de markt, waarbij RB stond voor Rega Britain. Deze arm won meteen diverse prijzen, en was een staaltje van extreem hoogwaardige en unieke spuitgiet-technologie. Bij deze revolutionaire arm zat de headshell letterlijk en figuurlijk als gegoten aan de armbuis vast. De RB300 is inmiddels geëvolueerd in de RB301, en is steeds in productie. Deze arm wordt door veel andere merken als arm op hun platenspelers gemonteerd. Er zijn er inmiddels meer dan 400.000 van verkocht.
Rega verkocht aanvankelijk een op specificatie in Japan vervaardigd element, de R100, maar al snel volgde de in eigen huis ontworpen en ontwikkelde RB100. Omdat dit element niet in eigen huis werd gebouwd vertoonde het een paar significante beperkingen, en werd besloten de productie van elementen voortaan ook maar zelf ter hand te nemen.
In 1988 kwamen de Bias en de Elys op de markt, en deze geheel door Rega gemaakte elementen verkochten in de eerste maand al meer dan 1000 stuks, vijf keer meer dan waar op was gerekend! Dit succes bleek een cruciale rol te gaan spelen in de ontwikkeling van een compleet Rega systeem.
