Stephen Meek beweert een kortere route te kennen door de bergen van Oregon. Dat wordt afzien voor de families met huifkarren die zich hoor hem laten leiden in het Oregon van 1845, want Meek is niet zo kundig als hij zich voordoet.

Met een klein oeuvre van zeer bescheiden opgezette films heeft Kelly Reichardt toch een grote reputatie opgebouwd in de filmwereld. Meek's Cutoff wijkt in sommige opzichten sterk af van haar eerdere films over eenlingen in de hedendaagse wereld, Old Joy en Wendy and Lucy. Met een verhaal in een historische setting en een hoofdrol voor het imposante woestijnlandschap zou je denken dat dit wel een heel ander soort film moet opleveren, maar niets is minder waar.

Want hoe groots de omgeving ook is, de aanpak is even minimalistisch als in Reichardts eerdere films. Er wordt weinig gesproken maar vooral veel gezwoegd; lichaamstaal zegt alles. Niets wordt gelegen gelaten aan de regels van het westerngenre: er is geen sprake van een spannende plot en de rol van vrouwen is veel groter dan in andere films over 'het wilde westen', met de als altijd fantastische Michelle Williams in een glansrol.

Uitgangspunt is dat de figuur Meek door de verschillende leden van het gezelschap totaal anders beleefd wordt. Net een president, denk je dan al snel. Het aanvankelijke vertrouwen kalft geleidelijk af als honger en dorst ondraaglijk worden. Dan komt een indiaan op het pad van het gezelschap. Hij wordt gevangen genomen, maar hij moet de weg kennen. Adviezen sla je er niet zomaar uit, zeker als je elkaars taal niet begrijpt. Emily, de door Williams gespeelde vrouw, kiest dwars tegen de opvattingen van haar gemeenschap in voor een menselijke benadering van de indiaan.

Het beperkte blikveld van de personages wordt gesymboliseerd door de keuze voor het smalle 4:3 beeldformaat, die de film tegelijk een nostalgisch sausje geeft. De weidsheid van het landschap wordt door het beeldkader afgekapt, en de aandacht gaat door de kadrering meer uit naar de menselijke figuren, zoals ook betoogd door Andrea Arnold (Wuthering Heights).

De als extra meegeleverde 'making of' bestaat uit setopnamen, zonder enig commentaar. Het zou ook erg verrassend geweest zijn als de sobere Reichardt ingestemd zou hebben met een conventionele reeks toelichtingen vol zelfpromotie die de standaard zijn. Haar films zijn bedoeld om vragen op te roepen. Die ga je dan niet in een 'making of' beantwoorden. Erg benieuwd naar haar nieuwe, Night Moves, die vanaf juni in de filmtheaters komt.

Aanvullende informatie:
VS, 2010
Speelduur: 104 minuten
Regie en montage: Kelly Reichardt
Scenario: Jon Raymond
Productie: Elizabeth Cuthrell, Neil Kopp, Anish Savjani, David Urrutia
Camera: Christopher Blauvelt
Art direction: David Doernberg
Muziek: Jeff Grace
Met: Bruce Greenwood, Michelle Williams
Extra: Making of
Beeld: 4:3 (anamorf)
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Brunbro
Distributie: de Filmfreak