De Utrechtse band Kensington boekt op dit moment veel succes met hun derde album Rivals. De doorbraak op Nederlandse bodem is daarmee definitief een feit. De vier heren ambiëren duidelijk nog een groter publiek dan enkel dat uit het vaderland, getuige de commerciële mix van toegankelijke poprock waarmee de plaat is gevuld. Rivals is sinds kort ook verkrijgbaar op vinyl, waaraan de cd als bonus is toegevoegd.
De faam die het in 2005 opgerichte Kensington in ons land geniet, kan grotendeels zeker op het conto van radiostation 3FM worden geschreven. Veel singles van de band werden op deze zender gepromoot en Kensington mocht ook enkele 3FM Awards mee naar huis nemen. Van hun vorige album Vultures uit 2012 werd de single Home Again uiteindelijk door het grote publiek opgepikt en de band toog binnen niet al te lange tijd naar Berlijn om Rivals uit te werken. Het ijzer smeden als het heet is, noemen we dat. En waarom niet?
Rivals is begin augustus uitgekomen, nadat de singles Streets en All For Nothing al –geruime tijd- te horen waren op de radio. Prima concept, waarmee potentieel nieuwe luisteraars geïnteresseerd raken in het aangekondigde album. Dat de muziek van Kensington aanslaat is niet vreemd. Rivals is namelijk een goed doordacht concept dat zich richt op de schare fans die ten tijde van het vorige album en de eerste hits van dit album aanhaakte. Wie vraagt, wordt bediend.
Dus staat het album vol met erg prettig in het gehoor liggende, poppy rocknummers die zwaar leunen op de refreinen en de zang van Eloi Youssef. De laatste vervult zijn rol overigens met verve. Klankmatig is Kensington vrij volwassen en herkenbaar, het best te omschrijven als een versmelting van Kings Of Leon van zo’n 6 jaar geleden met een band als Killers, verfraaid met invloeden van U2’s gitaarwerk. Af en toe wordt er een Afrikaans tintje aan de vocalen gegeven (luister maar naar Done With It), maar de toegankelijke basis blijft. De enige uitzondering is het best mooie Little Lights, dat zich ontpopt als een episch en fijn slepend rocknummer. Ook afsluiter Rivals toont op het eind iets meer pit, wat de luisteraar achterlaat met een prima ervaring.
Natuurlijk zal de kritische muziekliefhebber al lag doorhebben dat Kensington zich op Rivals vooral richt op de verkoopcijfers en het uitbreiden van hun bekendheid. Waar op zicht niets mis mee is, want het biedt immers mogelijkheden voor de toekomst. Toch kan ik niet anders dan toegeven dan dit derde album van Kensington door die commerciële toegankelijkheid gewoon prettig in het gehoor ligt. Niet ieder nummer is even sterk gecomponeerd en af en toe is het geheel best voorspelbaar te noemen, maar de band houdt wel een eigen gezicht. De persing op (rood) vinyl biedt vrijwel dezelfde, ietwat te drukvolle geluidskwaliteit als de ingesloten CD, maar legt net wat meer de nadruk op de vocalen en biedt wat meer rust om de muziek heen. Wat het album zeker ten goede komt. En een commerciële persing op vinyl juich ik altijd toe, want daarmee bereik je zowel jong als nieuw publiek. Wat Kensington betreft: de toekomst zal uitwijzen of de band (internationaal) bestaansrecht weet te behouden. De benodigde kwaliteit is er in ieder geval.
Muziek: 7
Klank LP: 8
Klank CD: 7 ½
Kwaliteit persing: 8
Label: Music On Vinyl/ Universal
Speelduur: 38:38 minuten
Website: www.kensingtonband.com
