Soundtracks dienen een duidelijk doel. De muziek die films, series of documentaires moet ondersteunen zorgt -als het goed is- voor een vergroting van de beeldbeleving. Sommige muziek die als soundtrack werd geschreven, is echter ook zonder beeld nogal verhalend, en dus reden om op een geluidsdrager uit te brengen. De soundtrack voor de film Siesta was afkomstig van Miles Davis en Marcus Miller en bleek een release zeker waard. Music On Vinyl bracht het album opnieuw uit, ter aanvulling op de At The Movies-serie van het label.
Het was multi-instrumentalist Marcus Miller die door Davis werd verzocht om de muziek te schrijven voor de soundtrack van Siesta. De in Spanje geschoten film uit 1987 werd geregisseerd door Mary Lambert en handelde voornamelijk over seks en de dood. Ondanks bekende namen op de aftiteling (zoals Grace Jones, Martin Sheen, Gabriel Byrne en een jonge Jodie Foster) sloeg de film niet erg aan.
De soundtrack geniet ook niet erg veel bekendheid, wat vanuit een muzikaal en historisch oogpunt zonde is.
De Spaanse warmte, emoties, spanning en lust druipen namelijk van dit resultaat van de samenwerking tussen Marcus Miller en Miles Davis af. Het album, dat niet zonder reden werd opgedragen aan de beroemde componist, bandleider, arrangeur en pianist Gil Evans, kan worden betiteld als de eerste terugkeer van Davis naar zijn roots. Aan het eind van de jaren vijftig werkte Miles natuurlijk veel samen met Evans, met beroemde albums als Miles Ahead, Porgy And Bess en Sketches Of Spain tot gevolg. 
Op Music From Siesta is vooral de link naar dat laatste album uit 1960 snel te leggen, wie beide platen beluistert weet meteen ook waarom. De spelstijl van Davis in 1987 ging –net na diens album Tutu- terug naar de tijd van toen, met in plaats van een orkest de voornamelijk door Marcus Miller bespeelde overige instrumenten, elektronische klanken en soundscapes. Toch ademt het geheel de setting van toen, in een moderner jasje. Enkele sessiemuzikanten vullen het geheel aan, maar de vervoering komt toch volledig op het conto van het grote tweetal.
Niet alle tracks van Music From Siesta ademen de Spaanse sfeer meteen, maar de warmte komt je als luisteraar meteen tegemoet met nummers als het erg fraaie Conchita – Lament, Los Feliz of Siesta. De aanvullingen met akoestische gitaar (bespeeld door Miller en o.a. Earl Clugh), de vele soorten elektronische percussie, fluit, verdwaalde castagnetten en natuurlijk de meesterlijk bespeelde basgitaar maken het geheel warm en vloeiend, maar het is toch Miles Davis wiens trompet het meest verhalend is. Hoge uithalen, spontaniteit, soms wat afstandelijk spel en vooral beheersing. Jazz komt weer terug naar Spanje, of juist andersom.
Music From Siesta is niet zomaar een tussendoortje, maar geldt wat mij betreft als essentieel album in de latere geschiedenis van Miles Davis. De nogal flinke rol die Marcus Miller heeft gespeeld (componeren, spelen en produceren) mag daarbij niet vergeten worden. Met de in 1987 voorhanden zijnde elektronische middelen heeft Miller zijn kundigheid meer dan bewezen en het resultaat is een verhalend en af en toe intens jazz album dat zich meer langs de uiterste randen van het genre bevindt dan er middenin. Zo hebben beide artiesten recht op evenveel eer voor dit fijne werk.
Met deze aanvulling voor de At The Movies reeks heeft Music On Vinyl een audiofiel klinkende persing uitgebracht. De LP, waarvan de eerste 1000 genummerd zijn en op oranje-goud vinyl zijn geperst, herbergt een enorme dynamiek en laat alle aspecten van de muziek helder en duidelijk naar voren komen. Genieten voor de analoge muziekliefhebber, zo kom je herpersingen in deze prijsklasse niet al te vaak tegen. Aanbevolen voor liefhebbers van jazz, elektronische muziek, trompet en goede klank!
Muziek: 8
Klank: 9 ½
Kwaliteit persing: 9
Label: Music On Vinyl (At The Movies)
Speelduur: 38:08 minuten
Websites: www.milesdavis.com www.marcusmiller.com
