REVIEW

Recensie: Europe – The Final Countdown (LP)

Eric de Boer | 15 juni 2015

SAMENVATTING

The Final Countdown van Europe is nog steeds een fijn album, dat ondanks de übergladde muziek erg lekker weet te rocken. Met de klank van de Music on Vinyl persing zit het best snor, hoewel er van audiofiele kwaliteiten nu ook weer geen sprake is. Evenals op de originele persing, overigens. Maar de muziek klinkt prima, het laag is vrij strak in de groeven opgenomen en de grove dynamiek van de door Bob Ludwig in New York gemasterde opnames is ook op de herpersing aanwezig. Wie de gok wil wagen om deze persing –met productiefout- aan te schaffen, adviseer ik om dat bij een verkooppunt te doen waar de LP omgeruild kan worden als het defect optreedt. Music on Vinyl zal het exemplaar t.z.t. omruilen. Nu maar hopen dat dit defect eenmalig voor is gekomen. Want hoe goed de muziek ook is, de kwaliteitscontrole op nieuw vinyl moet anno 2015 van hoog niveau zijn als je je persingen het label ‘audiofiel’ meegeeft. Net als het waarborgen van de klanttevredenheid, trouwens.

Het derde album van de rockband Europe geldt toch wel als een van de grootste ‘guilty pleasures’ van veel gitaarliefhebbers. The Final Countdown bracht de vijf met haarspray doordrenkte rockers een doorbraak van wereldniveau en meerdere tracks van het album werden grote hits. Het album is na bijna dertig jaar opnieuw aan vinyl toevertrouwd in Haarlem, waar de eindcontrole echter wel een stuk beter had gekund.

Er zullen maar weinig dertigplussers bestaan die de titeltrack van The Final Countdown niet zullen kennen. In 1986 kwam de Zweedse rockband Europe met hun derde album op de markt, waarvan de bombastische rock zo goed in het gehoor lag dat het album voor een enorm succes zorgde. De bekende riff van het nummer The Final Countdown zelf stamde reeds uit het begin van de tachtiger jaren, toen Europe frontman Joey Tempest op een van Mic Michaeli geleend Korg Polysix keyboard zat te spelen.

     

Het was echter bassist John Leven, die Tempest er in 1985 op wees dat hij nog iets met die riff moest doen. De rest is geschiedenis en ligt nu op het draaiplateau van mijn platenspeler. En daarmee ben ik echt niet de eerste. The Final Countdown heeft Europe geen windeieren gelegd, want met miljoenen verkochte exemplaren, vijf singles en nummer 1-posities in vele landen hebben de vijf heren van hun doorbraakalbum vast wel kunnen genieten. Europe bracht onlangs hun tiende studioalbum uit en speelt nog steeds live, waarbij de succesnummers van The Final Countdown natuurlijk maar al te graag worden aangesproken. Ik geef ze geen ongelijk.

De muziek op The Final Countdown (de tekst op het titelnummer was overigens gebaseerd op Space Oddity van David Bowie) biedt echt ook meer dan alleen die ene grote hit. Love Chaser, Ninja -met overduidelijke Scandinavische rockelementen-, On The Loose en Cherokee zijn heerlijk gladde rocknummers met invloeden van de grote Amerikaanse hair metal- en arena rockbands van die tijd. Natuurlijk zijn de hitsingles Rock The Night en de ballad Carrie hoogtepunten van een album dat na bijna dertig jaar nog steeds erg lekker in het gehoor ligt.

Het is tijdens die ballad dat de naald over lijkt te springen, op twee verschillende draaitafels. Het refrein bevat de woorden “Things the change my friend”, waarbij het laatste woord niet helemaal wordt gehaald. Navraag bij Music on Vinyl leerde dat dit meer voorkwam, wat duidt op een defect in de matrijs of lakker. Deze fout is er bij de luistertest niet uitgekomen. Er zou worden gekeken naar een terugroepactie, maar daarvan is tot op de dag dat ik deze recensie schrijf nog geen sprake. Terwijl de berichten op discogs en op andere media al over dezelfde fout gaan. De welwillende distributeur informeerde me later dat er aan een nieuwe persing op basis van een nieuwe master wordt gewerkt, die over enkele maanden beschikbaar zal zijn voor iedereen die het probleem ervaart.

Music on Vinyl wijt het verschijnsel aan groeven die te dicht op elkaar zijn gesneden, wat ‘dankzij de tuning van sommige platenspelers naar voren zou komen’. Een gemiste kans of zelfs een wat arrogante houding van een label dat nog steeds tegen vooroordelen vecht. Waar mensen werken worden fouten gemaakt, maar wees dan wel zo servicegericht om het te melden aan je wederverkopers en de consument. Bijvoorbeeld door een bericht op je eigen website.

The Final Countdown van Europe is nog steeds een fijn album, dat ondanks de übergladde muziek erg lekker weet te rocken. Met de klank van de Music on Vinyl persing zit het best snor, hoewel er van audiofiele kwaliteiten nu ook weer geen sprake is. Evenals op de originele persing, overigens. Maar de muziek klinkt prima, het laag is vrij strak in de groeven opgenomen en de grove dynamiek van de door Bob Ludwig in New York gemasterde opnames is ook op de herpersing aanwezig.

Wie de gok wil wagen om deze persing –met productiefout- aan te schaffen, adviseer ik om dat bij een verkooppunt te doen waar de LP omgeruild kan worden als het defect optreedt. Music on Vinyl zal het exemplaar t.z.t. omruilen. Nu maar hopen dat dit defect eenmalig voor is gekomen. Want hoe goed de muziek ook is, de kwaliteitscontrole op nieuw vinyl moet anno 2015 van hoog niveau zijn als je je persingen het label ‘audiofiel’ meegeeft. Net als het waarborgen van de klanttevredenheid, trouwens.

  • Muziek: 8
  • Klank: 7 ½
  • Kwaliteit persing: 3
  • Label: Music on Vinyl
  • Speelduur: 39:48 minuten
  • Website

EDITORS' CHOICE