Nederland heeft een naam hoog te houden op DJ-gebied. De vele bekende DJ’s die ons land heeft voortgebracht, zijn niet op twee handen te tellen en al enkele decennia genieten fans over de hele wereld van dance en aanverwante muziekstijlen. Eén van de pioniers op DJ-gebied is natuurlijk Ben Liebrand, die al sinds de prille jaren tachtig mixt, produceert en later ook muziek schreef en uitbracht. Zijn tweede eigen langspeler kwam onlangs uit en vermengt dance met overige invloeden. Music On Vinyl bracht het album uit op een dubbel-LP.



De inmiddels in Canada woonachtige Ben Liebrand begon al op jonge leeftijd met mixen en draaien. Zijn geschiedenis zal bijna geen enkele dertigplusser onbekend zijn, want vanaf 1983 was Ben op de radio te horen met zijn unieke mixen. Eerst bij Veronica, later voor Radio 3. Nog steeds denken veel dance-liefhebbers met weemoed terug aan de tijd dat je met een taperecorder bij de radio zat te 
wachten om In The Mix en de Minimix op te nemen. En de jaarlijkse Grandmix, niet te vergeten. 



Nu is Ben Liebrand weer terug met Iconic Groove: een tweede langspeler waarop voornamelijk eigen werk te horen is. De eerste plaat (Styles) stamt alweer van vijfentwintig jaar geleden en het was een kopje koffie met Armin van Buuren dat uiteindelijk leidde tot Iconic Groove. De start werd gemaakt met het aantrekken van Jochem Fluitsma en Marcel Schimscheimer op gitaar en bas, waarmee de 
basis voor de 17 tracks op Iconic Groove werd gelegd. Liebrand toog met de sessieopnamen naar zijn eigen studio, waar hij met oude en nieuwe technieken zorgde voor de definitieve basis. 



Het resultaat, dat al enkele weken rondjes draait op de platenspeler, geeft blijk van een brede invulling aan de wens om hommage te brengen aan Bens helden van weleer, gecombineerd met enkele dance-invloeden van later tijden. Het album beeldt een volgens Liebrand perfect dance-weekend uit en start met twee met groove doordrenkte tracks waarop James ‘D-Train’ Williams’ vocalen een niet onaardige duit in het muzikale zakje doen. De toon van het album is meteen gezet en de invulling van zowel instrumentale als gezongen tracks wordt verrijkt door helden uit het verleden, zoals Tony Scott, Caroline Dest, Barbera Tucker (o.a. Dee-Lite) en Erica Young  (Imagination). 



Naast die vele gastoptredens waarmee Liebrand het album -gezien de flinke speelduur- de broodnodige diversiteit geeft, zijn het vooral ook de erg lekkere bas (o.a. op het op soul leunende We are The Night, Dancer en Get On Up) en de flinke hoeveelheid toetsen, trompetten, sequencer-bewerkingen en percussie -al dan niet digitaal- blijven ruim twee uur doorgaan en doorgaan. En dat is niet altijd een voordeel, want mede dankzij het af en toe toch wat gedateerde karakter van de muziek (Into The Light had bijvoorbeeld in de vroege jaren 90 niet misstaan) is het hele album ook een flinke zit. Ondanks de duidelijke Ben Liebrand-signatuur die nog steeds best prettig is, had het album wat mij betreft korter mogen zijn om een goede indruk achter te laten. 

De dubbel-LP is wat dat betreft misschien een minder geschikt medium om naar Iconic Groove te luisteren zonder daarbij te kunnen/ willen bewegen. Je skipt simpelweg niet even naar een volgende track, wat bij dit soort muziek soms wenselijk kan zijn. Desalniettemin is het album toch wel geslaagd en zal het zeker de oudere jongere nog steeds aanspreken. Liebrand maakte van het album een speciale mix voor de vinyl-editie, die hij in 24-bits bestanden aanleverde voor de persing. Deze klinkt dan ook prima, met veel openheid in de klank en een mooie dynamiek. Music On Vinyl bracht Iconic Groove uit op gelimiteerd blauw vinyl en een gewone zwarte editie. Wie de tijd van weleer wil herbeleven of een fijne plaat zoekt voor tijdens feesten en partijen, moet de plaat maar eens gaan beluisteren.

Muziek: 7
Klank: 8
Kwaliteit persing: 9
Label: Music on Vinyl
Speelduur: 124 minuten
Website: www.benliebrand.nl