Naast het wat lichtere Hail, Caesar! van Joel en Ethan Coen is ook Louder Than Bombs deze week een bioscoopfilm om aan te raden. De dramafilm is afkomstig van Joachim Trier, de Deense filmmaker die vijf jaar geleden al indruk maakte met het aangrijpende Oslo, 31. August. Filmpjekijken.com gaf zijn Engelstalige debuut 4 uit 5.

Drie jaar na de dood van zijn moeder (Isabelle Huppert - te zien in door middel van flashbacks), een bekende oorlogsfotografe, keert Jonah (Jesse Eisenberg - The Social Network) voor het eerst in jaren terug naar huis om samen met zijn vader en jongere broer een retrospectief van haar werk voor te bereiden. Nu Gene (Gabriel Byrne) zijn twee zonen (de ander, Conrad, wordt gespeeld door Devin Druid) weer onder hetzelfde dak heeft, probeert hij tevergeefs de banden met zijn zonen aan te halen. Maar wanneer een verontrustend geheim dreigt boven te komen, worden de drie mannen gedwongen zichzelf en elkaar onder ogen te komen.

Volgens redactrice Elise van Dam moet je Louder Than Bombs eigenlijk zeker twee keer kijken, want de film is comlexer dan hij lijkt. "Trier wisselt constant het perspectief, waarbij we soms dezelfde scène twee keer zien vanuit verschillende personages. Dat wisselen is niet zomaar een vertelstructuur, het is het verhaal. Het is een mechaniek dat ons als kijker op afstand houdt. Net wanneer we dicht bij de belevingswereld van een van de personages denken te komen, verandert het perspectief weer of verspringen we in de tijd. We krijgen de kans niet ons te identificeren, een emotionele connectie te maken. En dat geldt ook voor de personages onderling."

Volgens van Dam laat Trier met zijn eerste Engelstalige film opnieuw zijn interesse voor onthechting zien. "Gene bespioneert zijn zoon omdat hij wil weten wat er in Conrad om gaat, maar pleegt daarmee ook een daad van verraad. In zijn wanhopige poging tot toenadering, maakt hij de afstand tussen hen onoverbrugbaar. Maar de vraag die Louder Than Bombs stelt is denk ik niet of je emotioneel dicht bij de ander kunt komen, maar hoe je dat in vredesnaam doet. En dat is ook een vraag voor de kijker. Het is mijn overtuiging dat er ergens een toegang is tot deze film, deze personages. Maar niet zo lang we zelf in de schaduw blijven staan"

de volledige recensie van Louder Than Bombs kun je hier teruglezen